Mga Kalarong Sundalo – 4

4 – Mga Sundalo sa Dilim [Part 1]

Tahimik ang barracks ngayong gabi. Nasa overnight training mission ang halos lahat ng sundalo ng barracks. . . kaya walang mga maiingay na humihilik. Halos solong-solo ni Private Dhel Ramos ang barracks nila ngayon gabi, maliban sa kasamahan niyang si Private Joel Virac, na natutulog sa ibabaw ng double-deck nilang kama.

Naalimpungatan si Dhel…

“uuhhh, uuuhhh. . . uuuuhhh. . .”

Parang may naghihingalo. . . ? nauubusan ng hiniga. . . ? Inaatake ng asthma. . . ? Inaatake sa puso. . . ? Nagising si Dhel at natanto niya ang nangyayari. . .

“HUUYYY. . .!, Virac. . .! Ang bastos mo ha. . .! Magbabati ka na lang. . .dyan mo pa gagawin sa ibabaw ko. . .!”, napabulalas ni Dhel sa sundalong nakahiga sa ibabaw ng kama niya.

Dalang-dala si Joel sa kanyang paggugunita. Inaalala niya ang huling pagtalik nila ng kanyang asawa na si Nenita. Tatlong buwan pa lang silang kasal. . . at mapusok pa ang pagtatalik nilang bagong mag-asawa, sa bawat pagkakataong nakakauwi siya sa kanyang bayan.

Malaking tao si Joel. . . maitim ang balat at malaking bulas. Hindi mapapansin ang konting bilog ng tyan niya dahil nakakatawag pansin naman ang lapad ng kanyang dibdib. Samantala ang asawa niya ay maputi at maliit na babae.

Sa tuwing pagtalik nila, maingay ang halinghing ni Nenita sa naghalong sakit at sikip, dahil malaki ang kargada ni Joel at marahas kumantot na tila gustong durugin ang maliit at mala-donselya niyang asawa. Ngayon, mahigpit ang hawak ni Joel sa kanyang naghuhuminding tarugo… ginugunita niya ang sikip ng pekpek ni Nenita. Libog na libog siya. . . ilang linggo na rin na hindi sya nakakauwi sa bayan nila. At dalang-dalang si Joel. . . hindi niya namalayan na napukaw si Dhel sa kanyang halinghing, na kahit mahina lang ay punong-puno ng kapusukan.

“VIRAC. . . ano ba. . .!!”, sigaw ulit ni Dhel.

“Ah. . . eh. . . Sorry, pare. . .”, biglang sambit ni Joel. “. . . pinagpapantasyahan ko lang si Misis. . . hahaha”.

“Oo nga naman. . . ang cute nga ni kumareng Nenita. . . para syang kawawa sa iyo, ano. . .”, nag-umpisang nagbiro na si Dhel.

“Hehehe. . . Tama ka dyan, pare. Kawawa talaga. . . nakakalibog nga yung kanyang mga ungol. . . parang nagmamakaawa at umiiyak, kahit alam ko nasasarapan naman siya siguro. . .”

“O sige. . . ituloy mo na yan. . . nang makatulog na tayo”, mungkahi ni Dhel. “Pero pwede ba. . . doon ka na lang sa labas. . .? Wag naman dyan sa kama. . . at sa ibabaw ko pa!”

Hindi na umimik si Joel. Bigla na lang bumaba ito mula sa pang-ibabaw na kama ng double deck nila. . . at humakbang palabas ng barracks.

May konting liwanag mula sa maliit na bumbilya sa labas ng barracks. Nakita ni Dhel na sando at berdeng brief lang ang saplot ni Joel, at may dalang maliit na tuwalya. . . habang tuloy-tuloy itong lumabas ng barracks.

Nag-alala si Dhel na baka nagmamaktol o na-bad trip yung kasama niya dahil na-istorbo nga naman niya ang pagsasariling-sikap ni Joel.

Tahimik ang kampo. Ngunit tinakasan na ng antok si Dhel. Hindi niya maalis sa isip niya ang sinabi ni Joel tungkol sa pagtalik nito sa asawa niya. Lumipas ang ilang sandali, na parang ang tagal sa pakiramdam ni Dhel. Hindi pa rin bumabalik si Joel. Hindi makabalik-tulog si Dhel. Naalala ni Dhel si Nenita, nung nakilala niya ito sa kasal ni Joel. Naglalaro sa isip niya ang imahen ni Nenita. . . na dinadaghanan ng maitim at barakong asawa niya na si Joel. . . parang nagugunita ni Dhel kung paano napapa-ungol ni Joel ang asawa niyang maputi, maliit at batang-bata pa.

Bumangon si Dhel. Hindi niya alam kung ano ang nagdadala sa kanya. . . at humakbang din siya palabas ng barracks. Dahan-dahan ang paglakad niya sa madilim na kampo.

May tatlong mababang gusali na nagsisilbing barracks ng mga baguhang sundalo sa training camp. Bawat gusali ay tila isang malaking silid at tabi-tabi ang mga kamang double-deck. Ang ibang bintana ay sarado. . . ang iba naman ay nakabukas. Naririnig ni Dhel ang mahinang hilik mula sa mga natutulog sa loob ng ibang barracks. Tinahak ni Dhel ang kahabaan ng tatlong magkatabing barracks. . . patungo sa likod, patungo sa mga banyo at palikuran.

Hindi lang si Dhel at Joel ang gising sa mga sandaling iyon.

Ang huling gusali ay may mga quarters para sa mga bisitang sundalo at army staff. Bukod ito sa katabing barracks. Dito pinatuloy si Jordan ng ama niyang koronel na komandante ng kampo, at hindi dun sa officers’ quarters kasama ng kanyang ama. Gusto ni Kol. Quiambao na matutong makisama sa mga sundalo si Jordan, at para na rin ma-obserbahan at mapag-aralan niya ang buhay militar. Napapasama na si Jordan sa ibang mga training drills ng mga baguhang sundalo, at nakikilahok din siya sa iba’t-ibang gawain ng kampo. Palaging pagod si Jordan sa pagtatapos ng araw. Minsan agad-agad siya nakakatulog.

Ngunit ngayong gabi. . . hindi sya makatulog, dahil sa sobrang pagod, at nangangalay na ang bugbog niyang katawan. Mainit sa loob ng quarters niya. Kahit may electric fan, mainit pa rin ang hangin. Hindi pa sya sanay na matulog sa loob ng kulambo at wala pang aircon.

Tahimik ang kampo. Bukas ang mga bintana. Napuna ni Jordan ang anino ng isang sundalo na dumaan sa labas. Pagkatapos ng ilang sandali, may isa pang anino na dumaan din.

Tumingin si Jordan sa relo. Alas-3 ng umaga.

Makalipas ang ilang sandali. . . ay bumangon si Jordan. . . lumabas ng quarters niya. . . at nagtangkang sundan ang dumaan na dalawang lalaki.

——————————

Tahimik ang mga yapak ni Dhel. Hindi niya maaninag sa dilim kung saan nagpunta si Joel. Narating ni Dhel ang mga paliguan at palikuran sa may bandang likod ng ikatlong gusali. Sa loob ng banyo ng mga sundalo. . . may iilang nakahilerang maliit na pwesto na pinaghihiwalay ng mababang dingding ng kawayan, walang pintuan o kurtina. May mga gripo. At bawat pwesto ay may malaking dram o timba ng tubig, at may mga tabo.

Tahimik sa loob ng banyo, liban sa mahinang patak ng tubig mula sa iilang gripong hindi nakasara ng mahigpit. Patay ang ilaw, at ang konting liwanag lang ang nagmumula sa mahinang bumbilya sa poste sa labas ng gusali.

Nang nasanay na ang mga mata ni Dhel sa dilim, naaninag niya ang nakatayo sa pinakadulo na pwestong-paliguan. Hinubad ni Dhal ang tsinelas niya sa may pintuan, at tahimik na humakbang nakayapak lamang, palapit sa taong iyon.

Nakatalikod si Joel sa kanya. . . nakaharap sa gripo, sa dram ng tubig. Malaking tao, at tila nangingintab ang kaitiman ng balat nito sa dilim ng banyo. Huminto si Dhel… mga isa o dalawang metro ang agwat nila. . . at pinanood niya.

Suot pa rin ni Joel ang sando niya. Pero nakababa na hanggang sa tuhod niya ang berdeng brief niya. Kitang-kita ang malaking umbok ng pwet niya, at ang mala-trosong mga binti niya. Namumutok ang mga braso ni Joel, habang mahigpit ang pagtaas-baba ng kamay niya sa kanyang harapan.

“Uuuuhh. . . Uuuuhh. . . Nnniiiiitaaaa. . . sarap ba. . .? Bibiyakin kita, Nnniiitaaaaaa. . . uuuhh. . .”

Nanumbalik ang pagpapantasya ni Dhel. Ginugunita niya ang marahas na pagbiyak ng malaking maton na si Joel, sa isang donselyang babae, na halos masira ang pwerta sa kisig at lakas ng lalaking dumadaghan sa kanya.

“Uuuuhh. . . Uuhhhh. . . kayanin mo ito, Nenitaaaa. . .”

Pinasok ni Dhel ang kamay niya sa maluwang na shorts niya. Pinisil niya ang naninigas niyang tarugo. Nakikisali siya sa pagpantasya ni Joel. Kitang-kita niya ang mga pigi ni Joel. . . naninigas at umaalon ang umbok ng puwet habang kinakantot ni Joel ang sarili niyang kamao.

Dahan-dahan lumapit si Dhel. . . hindi niya maintindihan kung bakit para siyang hinahalina ng maskuladong pigi ni Dhel. . .

Lumingon si Joel. . . at natanto niya ang pagkadalo ni Dhel. Nagkatitigin ang dalawang sundalo. Ngunit walang imik o reaksyon si Joel, na tila lugmok na lugmok sa sariling pantasya.

Kaya lumapit pa lalo si Dhel. . . hanggang tinabihan na niya si Joel.

Basa at may sabon ang kamay at tarugo ni Joel. Maitim, mataba, matigas. . . nangingintab.

Binasa ni Dhel ang kamay niya sa tubig mula sa dram. Hindi niya mahanap ang sabon. Wala sa isip niya nung inabot niya ang kamay ni Joel, para makipahid ng sabon. . . at dumaplis ang kamay ni Dhel sa tarugo ni Joel, habang balak niyang sapuhin lang ang masabon na kamao nito.

Biglang hinawakan ni Joel ang pulsuhan ni Dhel. . . madiin at mahigpit. . . at pilit na inilapit ang kamay nito sa bayag niya. Hindi na pumalag si Dhel.

Malaki at mabuhok ang mga bola ni Joel… malaman at mainit. Hinipo-hipo ito ni Dhel, habang patuloy niyang sinalsalsal ang sarili niya. Hindi tumigil si Dhel doon lang. Naglakas loob siya na himasin din ang naghuhumindig na tarugo ni Joel. Ginugunita niya kung paano wasakin ng malaking burat ni Joel ang maselan na kepyas ng kanyang maliit na asawa. Nanggigil si Dhel sa paglaro sa burat ni Joel, hanggang sa binitawan na niya ang pagsalsal sa sarili. Ngayon, buong pansin niyang pinaglalaruan ang burat ni Joel.

Nagpaubaya si Joel sa ginagawa sa kanya. Pinatong na lang niya ang mga kamay niya sa balikat ni Dhel habang patuloy ang paglamas nito sa matigas niyang burat. Magkasing-tangkad lang ang dalawang lalaki. Sunog din sa araw ang balat ni Dhel. Balingkinitan at siksik ang katawan nito, at hindi kasinglapad ni Joel. Walang tiyan si Dhel at maganda ang umbok ng dibdib. . . at ito ang pinagtuunan ng pansin ni Joel.

Himas-himas ni Joel ang maumbok na dibdib ni Dhel. Maskulado at matigas nga. . . ngunit pwede nang pagpantasyahan. . . kunyari dibdib ito ni Nenita…. Kasi medyo maliit at hindi naman malaki ang dede ng asawa niya.

May suot na t-shirt si Dhel. . . ngunit nahanap pa rin Joel ang mga utong ni Dhel. . . matigas at nakatayo na ito. Pinisil-pisil ito ni Joel. . . at napa-ungol si Dhel sa ginagawang paglamas ni Joel sa utong niya. Nakaka-kuryente pala.

Pinatong ulit ni Joel ang mga kamay niya sa balikat ni Dhel. . . at tinulak ito pababa. Malakas si Joel, at parang nasa panaginip si Dhel. . . at napaluhod ito sa basang sahig ng banyo.

Tuluyang hinubad na ni Joel ang brief niya. Kinuha niya ang tabo ng tubig at binuhos ito sa tyan niya, at sa harapan niya, para mabanlawan ng sabon ang titi at bayag niya. Naka-apat na buhos din siya. Basang-basa na rin si Dhel, habang nakaluhod ito sa harap ni Joel, at kumakapit sa mga binti ng nakatayong lalaki. Humapit sa katawan niya ang basang t-shirt at shorts na suot niya.

Mahigpit na hinawakan ni Joel ang panga ni Dhel. . . at inudyok na ibuka nito ang bibig niya. Nanumbalik ulit sa paggugunita ni Dhel kung paano kaya warakin ni Joel ang asawa niya. Pinapasubo kaya ni Joel kay Nenita ang titi niya? Paano ibinubuka ni Nenita ang manipis niyang labi, para lunukin ang tarugong mas mahaba pa sa sukat ng buong mukha niya? Nagmamakaawa ba si Nenita, habang ginagalugad ng dambuhalang tarugo ng asawa niya ang donselyang bibig niya?

Nilabas muna ni Dhel ang dila niya at unti-unting tinikman ang matigas na karne sa harap niya. Naghalo ang takot at pagaalala ni Dhel, dahil unang pagkakataon pa lang niya maka-subo ng sandata ng kapwa lalaki. Ngunit, hindi maalis sa isipan niya ang pantasya ng marahas na pagsalakay ni Joel sa kanyang maliit at maselang asawa. . . at nalilibugan si Dhel sa kakaisip ng paghahari ni Joel.

Pinatong ni Joel ang burat niya sa nakalabas na dila ni Dhel. Dumapo ang ulo sa nakabukang bibig. Unti-unti niyang pinasok ang buong kahabaan ng tarugo niya sa bibig ni Dhel.

Sinusupsop ni Dhel ang pumapasok na karne. Akala niya magiging marahas si Joel, ngunit, naging marahan ito, habang dahan-dahan niyang hinihigop ang matabang tarugo. Naaamoy pa niya ang bango ng sabon.

“AAAAAAhhhhhhhh. . .”, malalim ang ungol ni Joel. Sumagad na pala sa lalamunan ni Dhel ang umiigting na tarugo ni Joel, na hindi man lang si sya nabibilaukan. Malumanay na hinihimas ni Joel ang pisngi at ulo ni Joel, habang hinihigop nito ang kanyang tarugo. Hindi na si Joel kailangang umuulos pa , dahil parang pinipiga ng bibig ni Dhel ang nakabaon na titi.

“Aaaaaahhhh. . . Aaaaahhhhhhh. . .”

——————————

Mula sa pintuan ng paliguan… nadatnan ni Jordan ang anino ng malaking lalaki. . . nakatayong nakaharap sa loob ng pinakadulong pwesto. Umuungol ito. . . may kahinaan ang halinghing ngunit sa katahimikan ng gabi, nararamdaman ni Jordan ang tindi ng libog ng lalaki.

Hindi niya nakikita ang nakaluhod sa harap nito.

Naalala ni Jordan ang pambobosong ginawa niya sa loob ng eroplano, sa paglipad niya papunta sa kampong ito. Malinaw pa sa isipin niya ang sarap na nadadama ng chinuchupang lalaki.

Lumapit si Jordan. Humakbang dahan-dahan papunta sa malaking lalaki na nakatayo sa pinakahuling pwesto sa paliguan. Sando lang ang saplot. Walang pang-ilalim. Nakakatawag-pansin ang tambok at tigas ng puwet nito. At nakakalibog ang ungol na kumakawala sa kanya…

“Aaaaahh. . . Aaaahhhhhhhh. . .”

————— ITUTULOY —————