Asawa sa Asawa – 9

9: Ang Pagkabalisa ni Anton

Sabado ng umaga noon. Nakaupo ang kanyang kapatid sa dining table, nagkakape kasama si Jena, hinihintay siya.

“Kuya. . . thank you. Successful ang mission kagabi. Ilalabas na ang shipment ko. Ang galing mo daw, sabi ni Remo. Master negotiator ka. Napa-approve mo agad. . .”, sabi ni Lorenz.

Hindi nakasagot si Anton. Hindi niya kayang harapin ang kanyang kapatid – kung may kinalaman ito sa totoong nangyari. O si Remo lang ang may kagagawan nito.

“Kuya Anton. . . may isa pang container na parating. . . pwede ba magpatulong ulit ako?”, kasunod na tanong ng kanyang kapatid.

Malinaw niyang naalala ang isa pang sinabi ni sir Rudy bago nila nilisan ang opisina nito kagabi – ‘Sana maulit ito. . . sigurado ako may pagkakataon uli. Gusto ko. At gusto mo rin, di ba?’

Bago siya makasalita, sumabat agad ang asawa niya, “But yes, of course, Lorenz. Anton will be happy to help you. Kapatid ka niya. Gusto namin makitang magtagumpay ka sa business niyo. Isn’t that right, Anton?”

Tumango siya. “Kelan ito. . .?”

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

“sa next Friday, sa port area uli, kuya. . .”, abiso ng kapatid niya.

Nangangamba si Anton para sa parating na Byernes. Sinadya niya maging busy sa trabaho itong linggo: ang araw-araw na PE classes sa pinapasukang 2 schools, ang practice tuwing hapon ng kino-coach niyang high school basketball team. Nag-ukol din ng maraming panahon si Anton sa kanyang asawa at pamilya – pinapasyal ang dalawang anak, or lumalabas silang mag-asawa.

“. . . what’s on your mind, hon. . .?”, nag-aalalang tanong ng kanyang asawa. Malumanay ang haplos sa mukha niya. Malambing si Jena kay Anton– dahil bawat gabi at umaga nitong buong linggo sila nagtatalik ng misis niya. Sa asawa ibinaling ni Anton ang kanyang lumalagablab na libog. . . ngunit tila hindi pa rin napapawi ang init na nararamdaman niya.

Kaya naisip ni Anton na mainam na pagurin niya ang katawan sa pag-workout, nang hindi niya maiisip ang mga gumagambala sa isipan niya.

May natira pang 1-week guest pass na bigay sa kanya ni Poroy noong inaalok siya ng membership sa exclusive fitness center kung saan nagtatrabaho ito bilang fitness trainer. Gusto din niyang mapatunayan na hindi siya affected sa naganap kasama ni Poroy, at ang nakilala niyang businessman doon, si Edison. ‘Wala yon, Laro-laro lang yon’ – pagtiyak niya sa sarili, na kakayanin niyang iwasan na may mangyari ulit sa kanila. At para masigurado na totoong workout lang talaga ang pakay niya, sinama niya sa gym ang kanyang asawa at pati si Jerson, ang bestfriend niya mula nung nasa basketball varsity team sila noong university pa.

Ilang gabing sunod-sunod, mula Sunday pa, nagsama sila sa gym para mag workout. Pinakilala niya rin si Jena at Jerson kay Poroy at kay Edison Huang.

Nakilala na rin nila si Hannah, ang asawa ni Edison, at tila nakasundo agad nito si Jena. Kaya nag-decide na rin ang mag-asawang Anton at Jena na kumuha ng gym membership — binigyan sila ng maganda promo ni Edison dahil part-owner pala ito ng fitness center ng condo building.

Napunta ang kwentuhan ng mga mag-asawa sa mga projects at negosyo ng mga Huang sa Batangas, at kaya sila mag road trip doon. Tanong ni Hannah, “Why not go this Friday?”

“Yes, we’d love that. . . . the out-of-town trip will be good for us, di ba Anton? Pareho kami walang classes this Friday”, agad na sagot ni Jena kay Hannah Huang.

Niyaya din ni Edison si Jerson, ngunit hindi daw ito pwede.

“By the way, Anton. . . itong Friday night. . . don’t forget, boys night out tayo sa tropa. . . inuman pagkatapos ng basketball natin”, pinaalala din ni Jerson kay Anton. Hindi na nagdalawang-isip na yayain siya nito sa harap ni Jena dahil alam naman ng kanilang mga asawa itong lakad ng tropa tuwing Friday night.

“Baka hindi ako pwede itong Friday. May gagawin ako para kay utol. . .”, sagot ni Anton.

Sinabi ni Jerson sa kanyang asawa, “Jen, tumakas siya sa amin last Friday. Kaya si Anton ang taya sa drinks itong Friday night. . . at sa iyo ko siya ipapaalam. . .”

Bago si Anton makasalit, sumagot agad si Jena, “. . . Sige na, hon. Pagbalik natin from Batangas sa Byernes, sumama ka na sa tropa mo. At pagkatapos ng basketball at isang round ng drinks niyo. . . samahan ka naman ni Jerson dun sa nilalakad mo para kay Lorenz. Late night naman yon, di ba?”

At kay Jerson, “. . . Sasama si Anton sa inyo. Basta samahan mo siya sa lakad niya afterwards. Deal, Jerson . .?”

Hindi makakibo si Anton. Hindi siya makasagot.

Napansin na rin pati ng asawa niya ang pagkabalisa niya. Pagdating nila sa bahay, inusisa ni Jena, “Ano ang problema mo, Anton? . . .parang hindi ka mapakali. . .”

Pilit na iniiwasan ni Anton ang totoong dahilan na gumagambala sa kalooban niya: si Remo, ang pagkalunod niya sa mga kinasasangkuntang kalaswaan, at ang lakad nila sa parating na Biyernes. Tila mabilis ang daloy ng mga araw papunta sa nakatakdang araw, at madalas naiisip ni Anton — ‘Sana hindi matuloy. . .’

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Byernes ng umaga. Sinundo sila ng mag-asawang Huang. Magkatabi si Edison at Anton sa loob ng van, at ang kanilang mga asawa ay nasa kasunod na row. . . magkatabi at magaan na nagchichikahan.

Tahimik na minatyagan ni Anton si Edison, habang kinukwento sa kanya ang pupuntahang farm resort project nito sa Batangas.

Kagalang-galang talaga ang dating nito. Halos early 40s ang tantiya niya sa edad nito. Alagang-alaga ang maskuladong katawan nitong nahulma sa maraming taon sa gym. Tila puputok sa suot na polo shirt ang malapad na braso nito. . . iniwasan niyang maalala na sa mga brasong ito siya nakakapit ng mahigpit habang binabayo siya nito noong naturang gabi.

Nakaramdan siya ng biglang pagkailang – hindi pa sila gaanong magkakilala ni Edison, ngunit kung ano-ano na ang nagawa nila sa isa’t-isa. Tila pinagsisihan na nagpawarak siya, isang disente at pamilyadong lalaki, sa kapwa daddy na kapitag-pitagan ang dating kahit hubad man, o bihis tulad ngayon.

Naka-salamin si Edison. Matipid ang ngiti nito tuwing nag-aabot ang kanilang mga mata. Nagunita ni Anton ang makinis at namumulang tarugo nito na umunat sa bibig niya at bumiyak sa butas niya. Naalala ni Anton kung paano din siya sinubo nito – at nag-init siya sa imahe ng gwapo at malinis na chinitong anyo nito na may nakapasak na burat sa labi.

Halata sa bihis at ayos, at maging sa pagkagara ng sasakyan, na mayaman at magaling na negosyante ito. Nagtaka si Anton, habang namangha din, kung paano dinadala ni Edison ang ganitong pamumuhay: panatag at matiwasay, may dating, at may taglay na akit, gayunman ay tila walang bahid ang tinatagong matinding lihim.

Ilang beses din sa kahabaan ng byahe nahuli ni Anton na pasulyap-sulyap sa kanya sa rearview mirror ang driver ng van – si Nelson, na pinsan ni Remo. Makahulugan ang titig nito bago ibaling muli ang mata sa kalsada.

Nangamba si Anton – may nakaalam ba na may nangyari din sa kanilang dalawa ni Nelson? Alam ba ni Edison na pagkatapos inihatid sa bahay nung gabing iyon ay bumalik si Nelson sa condo? Nag-init ang kanyang mukha — bakit pa kasi hinayaan niyang sumali itong driver nung nadatnan siyang nakasampa kay Poroy sa ibabaw ng sofa. Pilit niyang iwaksi sa isipan niya ang nangyari noong gabing pinagtakasan niya si Remo at sumama siya kay Poroy sa gym at pagkatapos sa condo na pag-aari pala ni Edison.

Binalot si Anton ng matinding kahihiyan at pagsisisi. Sana hindi mahalata ang pamumula ng kanyang mukha. Natakot si Anton na natanto na ni Jena ang kanyang pagkabahala.

Kinabahan na rin siya. Nakapaligid sa kanya ang mga katibayan ng kanyang mga pagkakamali. Ang katabing asawa niya ay paalala sa pagkasira na maari niyang abutin. Kailangan niyang tumigil. O mag-ingat. Ngunit paano?

Dahil sa bumabagabag sa kanyang isipan, halos hindi niya namalayan ang tagal ng byahe – hanggang sa makarating sila sa kanilang destinasyon.

Natuwa sina Anton at Jena sa nabisitang farm resort na pinapagawa ng pamilya Huang. May pinuntahang din silang mga warehouses, mga tindahan at mga palengke.

Pagkatapos ng tanghalian, niyaya ni Hannah si Jenny sa isang malapit na coffee shop at doon magpalamig dahil kasagsagan ng araw. Si Nelson ang nagmaneho sa mga babae, kaya si Edison ang nag-drive ng isa pa nilang sasakyan at inikot si Anton sa mga iba’t-ibang projects nito doon.

Dumaan din sila sa bahay ng kumpare ni Edison. Dating nasa Manila daw ito, na lumipat na sa Batangas nang lumago ang negosyo nito sa Batangas. Ito yung naghahanap ng ka-sosyo sa trading business. Naitanong nga ni Edison kung interesado sila Anton at Jena.

“Edison!”, maligaya na bati ng babaeng nagbukas ng pintuan. “Umalis si Darius. Hindi ba niya alam na dadating kayo ngayon?”

Pinakilala si Anton sa asawa ni Darius. Buntis ito at malaki na ang tyan.

“Puntahan niyo ang lugar namin doon sa tabing-dagat. Inumpisahan na ni Darius ang construction ng bagong beach house namin. Sige, tatawagan ko si Darius at doon niya kayo tatagpuin”, mungkahi ng babae.

Bago sila sumakay muli sa kotse, tinawag ng misis ni Darius ang dalawang binata na naglalaro sa katapat na covered basketball court. “Deejay! Deejay – magdala ka ng maiinom at merienda dun sa beachhouse ng ninong Darius mo mamaya. . .”

“Good afternoon po, Tito Edi. Nandito pala kayo”, pagbati ni Deejay, ang mas maliit sa dalawa binata. “Umalis po si Ninong Darius kanina pa”.

Nang abutan ni Edison ng pera ang binata, tumanggi na ito. “Ako na bahala. . . maghahatid ako doon ng beer at pulutan mamaya. Malaki din ang naabot ni ninong na pa-birthday at graduation gift. Si ninong ang laging nanlilibre. Ako naman mamaya. . .”

“Anong beer ?!?. . . Loko-loko kang bata ka!”, pagkontra ng asawa ni Darius.

“Nasa edad na po kami Tita. . . dati na po kami nakikipag-inuman kay Tito Darius at kay Tito Edi. . .”, patawang sagot ng mas matangkad na binata. Parehong batak ang katawan ng dalawang binata.

Pinakilala ang dalawa kay Anton – si Deejay ang inaanak ni Darius. Kayumanggi at hindi gaanong matangkad. Si Banjo ay matangkad. Maputi at mestisuhin ito. Kapitbahay daw nila Darius ito. Parehong pawisan dahil sa laro nila. May dalawang babae na nakaupo sa malayo – mga girlfriends daw nila ito, pero hindi na nila tinawag at pinakilala.

Inabot din ng 30 minutes ang byahe papunta sa tabing-dagat. Malayo sa bayan, malayo sa mga kapitbahay, at medyo masukal ang lugar. Simple kahoy na gate lang ang harang sa dirt road. Sa pinakaloob, nakita nila ang inumpisahang construction ng beach house. Sa tabi nito ay isang kubo – ginagamit na pansamantalang tirahan. Pawid ang dingdig, at malawak ang balkonahe na nakaharap sa dagat.

“Dito ka muna. Feel at home ka lang. Hanapin ko lang si pareng Darius. Baka nasa barrio, madalas nandun sa warehouse ng isa pa naming ka-sosyo”, paalam ni Edison. Tumingin ito sa cellphone. “Nagtext pala si Hannah. . . mauna na raw silang dawala ni Jena na uuwi sa Manila. Sa akin ka na sumabay mamaya”.

“Mahina ang signal dito. . .”, pagtiyak ni Edison. “Sige, labas na muna ako. . . may signal sa highway. . . tawagan ko si Darius, hahanapin ko. . .”

May text nga mula kay Jena: [Returning to Manila with Hannah. Ride home with Edison. Don’t be late].

Buong araw matiwasay ang pakiramdam ni Anton, ngunit bumalik ang pagkabalisa niya sa huling text ng asawa: [Reminder lang—may lakad ka tonight, yung para kay Lorenz. Don’t be late. Isama mo si Jerson pagkatapos ng boys night out niyo].

Parang lalamunin siya muli ng mga bagay na gumugulo sa kanya – si Remo. . . ang paggamit at pagbugaw sa kanya. . . ang pagbalik nila kay sir Rudy sa port area na isasama pa si Jerson. . . at ang napukaw na kalibugan sa kapwa lalaki na pilit itinatanggi ng isipan niya.

At dumagdag pa ang lumalalim na pagtaka niya tungkol sa estado at pagkatao ni Edison.

Sumagi sa ulirat ni Anton ang tanong ni Edison kay Poroy, nung may naganap sa kanila isang nakalipas na Sabado ng gabi, kung paano siya nakilala nito. Naguluhan siya sa nadinig niyang sagot ni binulong ni Poroy kay Edison – ‘. . . pareho kayo. Si Remo. Pareho mo siya. . . kayo at si Remo. . .’

Naalala niya na naging mailap si Poroy at ayaw nito sagutin ang pag-usisa niya – Ano ang ibig sabihin nito. . .?

Lumakad si Anton sa dalampasigan. Mabigat ang bawat hakbang na tila lumulubog siya sa buhangin. Hindi napapawi ng hangin ng dagat at ang tunog ng alon ang bumabalot na bigat sa dibdib niya. Nag-iisa siya ngayon sa tabing-dagat, at gusto niyang sumigaw.

Naghubad siya ng t-shirt at pantalon, at brief lang ang tinira. Naglakad siya hanggang umabot ang malamig na tubig sa tuhod. Ayaw niyang mabasa ang brief – kaya hinubad na rin niya at initsa sa buhangin. Hindi niya matanto bakit gabakal ang tigas ng kanyang nakatirik na burat. Sinugod niya ang alon. . . at nilublob ang sarili. Bumulyaw siya ng malakas sa ilalim ng tubig – parang sasabog ang dibdib niya sa galit at yamot. . . ngunit walang laban ang lamig ng tubig sa lumiliyab na init ng kalamnan niya.

Lumublob si Anton hanggang leeg niya, sa tubig na hanggang baywang lang niya. Sinakmal niya ang kanyang matigas na burat. . . pinkit ang mata. . . at marahan ang pagtaas-baba ng kamay niya. Pinilit niyang alalahanin ang hubad na katawan ng asawa niya. . . at pati ang mga nakama na mga dating babae niya. Pati si Nina, ang dating yaya nila na diumano’y nabuntis niya ayon sa asawa nito, si Remo. . . si Remo. . . si Remo. . .

Bumilis ang pagjakol niya sa sarili. . . hindi ni Anton natanto kung gaano siya katagal nakalublob, nakapikit, nagjajakol. . .

“uuhh. . . uuhh. . . uuhh. . . uuhhh. . .” Tumitindi lang ang pag-usbong ng init sa katawan niya, at parang lalabasan na siya, pero ayaw talaga sumabog.

Ramdam ni Anton ang mahigpit na yapos sa dibdib niya. . . nilapirot ang utong niya, at napaliyad siya. . . matigas ang dibdib na nakadikit sa likuran niya. May tumusok na matigas sa hiwa ng kanyang pwet, sabay ng pagdakma ng naninigas niyang tarugo. . .

“Anton. . . tangina mo, ‘pre. . . ang sarap mo. . .” Mainit ang hininga sa tenga at leeg niya.

Nabigla si Anton. Napadilat. . . at pumiglas. . . ng namalayan na totoong may nakaakap sa kanya. Nasa bisig siya ng isang kayumangging lalaki. “Fuck. . . fuck. . . bitiwan mo ako. . . sino ka???”

Natawa ang lalaking mahigpit ang yakap. “Darius, ‘pre. . . Tama nga sabi ni Edison. . . ang hot mo talaga, coach. Gusto na kitang yariin dito na mismo”.

Lumatay ang isang kamay nito papunta sa likuran niya. . . sinakmal ang pwet niya. “Tangina. . . ang laki, ang tigas, at bilog na bilog ang pwet mo, ‘pre. . .”

Sumiksik ang daliri nito. . . sinundot ang butas niya. “Tanginang butas mo. . . ang sikip!”

“Uuuuuuhhhhhh. . .”, halinghing ni Anton. Nawala ang laban sa katawan niya, pinagtinaksilan na siya ng kanyang kumikislot na tumbong, at tinanggab ang daliri nito.

“Ano, coach??? Ipasok ko na ba, daddy. . .???”, gigil na panukso ng lalaki. Napaungol lang si Anton. . . nagpaubaya na lamutakin ang kanyang maskuladong katawan ng barako sa kanyang likuran.

“. . . pero sandali lang, coach. Baka mainggit si pareng Edi. . . hindi naman kita pwedeng solo-hin. . .”, kantiyaw nito. “Halika. . .”

Tumayo ito, at naglakad pabalik sa dalampasigan.

Walang imik na umahon din si Anton, at sinundan ang naunang barako. Parang nasunog lang sa araw ang makinis na balat nito, hindi likas na maitim tulad ni Remo. Mukhang nililok sa bato ang malapad na likuran nito. Matambok ang pwet, umaalon sa bawat hakbang nito. Nanuyo ang lalamuna ni Anton. . . parang gusto niyang kagatin ito.

Dumiretso ang barako sa kubo. . . nandun sa lilim si Edison. Naghihintay. Nakangisi. Hubad na rin ang chinitong daddy. Manipis na brief lang ang natirang suot. Dahil kulay gray, bakas ang matigas na hulma ng tinatagong sandata.

Nilingon siya ni Darius, tinitingnan kung nakasunod siya. At saka lang nakita ni Anton ang kabuuan nitong barako.

Malaking tao si Darius – maton,parang si Remo. Hindi lang ito kasing tangkad nila. Tantiya ni Anton na mas matanda ito kay Remo, at mas bata naman kay Edison.

Mabulto at mabigat ang tindig nitong lalaki – malapad ang dibdib, balikat at braso, at may konting tyan. Semi-kalbo ang maton. Maangas ang titig.

Napako ang kanyang mga mata sa nakatayong burat nito: malapad, katamtaman ang haba. . . namumula at nangingintab ang mala-kabuting ulo. Walang bulbol, kalbo din tulad ng ulo. . . kaya lalong nagmukhang malaki ang kargada.

“Hey, Anton. . .”, tawag ni Edison. Nakadungaw na rin ang ulo ng titi nito sa garter ng brief. Natawa ito. “Natulala ka dyan, Anton. Mamaya mo nang titigan ng closeup ang nakakatakam na burat namin”.

“Pareng Darius. . . si Anton, si coach Anton. Dalawa na anak niyan. . .pareho kayo”, pagpakilala ni Edison

Sumagot agad si Darius, “Malapit na maging tatlo ang dalawa. . . malapit nang manganak si misis. Darius nga pala ulit, coach Anton”

Humakbang palapit ito sa kanya. Akala ni Anton makikipagkamayan. Ngunit dumiretso ang isang kamay nito sa burat niya, at malamyos na hinawakan siya. Pumatong ang kabilang kamay nito sa kanyang balikat. . . hinimas, minasahe, kinapa ang matigas na muscles ng kanyang balikat.

Naging awtomatika ang kilos ni Anton. . . kusang tumiklop ang tuhod niya, at bumagsak sa buhangin. Lumuhod siya sa harapan ni Darius.

Ningudngod ni Anton ang mukha niya sa singit ng barako. . . sumumsob siya sa mga betlog nito. Makinis. Amoy lalaki, amoy pawis, amoy maalat. . . .

“Hayok na hayok ka, coach. . .”

Hindi inalintana ni Anton ang pang-alaska nito. Hindi niya alam kung ano ang sumanib sa kanya. . . alam lang niya na namumula na ang mukha niya, dahil sa init ng araw, o dahil sa hiya. Ang pagpigil at pagtimpi niyang nitong buong linggo ay basta na lang gumuho.

Malapitang tumitig si Anton sa sandata nitong nakaturo sa mukha niya. Ginugunita niya kung paano winawarak ng matabang tarugo nito ang butas ni Edison. Gusto niyang makita na kinakasta nito si Edison habang nakatuwad ang maputing chinito na daddy. Hindi niya alam bakit ang lakas ng dating nitong maton, at parang gusto niyang barurutin agad.

Ngunit lalo lang siya nabitin, nang hinila ulit siya nito patayo. Sinunggaban ni Darius ang labi niya. . . marahas ang pagsuksok ng dila nito sa bibig niya. Di nagtagal, bumaba ito sa kanyang dibdib at nilaplap ang matipunong dibdib. . . nilapirot, dinalaan, nilamas at kinagat-kagat ang mga utong niya.

Napaliyad siya. “Aaaaaaahhhh. . . fuck. . .!!!”

Sinakmal ni Darius ang naninigas na burat niya. . . yumuko, at bigla siyang sinubo nito

“AAAAAAAARRRRHHHH. . .!!!”, bulyaw niya sa sarap at libog. Hindi niya inasahan na hayok din sa burat si Darius. Wala sa itsura. Pero eto na nga. . . nakapasak ang gabakal niyang titi sa bibig nito. Hindi niya mawari ang isang maton. . . barakong-barako pero may burat sa bibig. Lalo siyang nagliyab.

“Fuck!”, bulyaw ni Edison habang pinapanood silang dalawa. “Ang libog niyo pareho. . . mga maton na sabik sa burat. . . putang ina!!!”

Niluwa siya ni Darius at dinala sa loob ng kubo. Sumunod sa kanila si Edison. . . suot pa rin ang brief, pero nakababa ang harapan. . . nakalabas na ang matigas na burat at himas-himas ito.

Sa loob ng maliit na silid, tinulak si Anton pahiga sa papag. Saka pumatong si Darius sa kanya. Nagustuhan niya ang pagkadagan ng mabigat na katawan nito. Nag-umpugan ang kanilang matigas na dibdib, at nagespadahan ang burat nila sa gitna ng nagkiskisang tiyan.

Mapilit ang pagsibasib nito sa bibig niya.

“Aaaaahhh. . . pare, ang sarap mo, tangina. . .!!!”, daing ni Darius. Dinalaan nito ang kanyang mukha, baba, at leeg. Nag-alala siya na baka magka-kiss mark sa sobrang gigil ng paglaplap sa kanya. Nilamutak ang dibdib niya. Sinipsip ang mga utong niya. Dumausdos ito. . . dinilaan ang tiyan at pusod niya.

Nakakanginig ang pagdila at pagsipsip ni Darius sa balat niya. . . sa hita, sa singit. At wala pang isang iglap, buong-buo nito sinubo ang burat niya. . . sagad na sagad!!!

Ramdam ni Anton ang pagbundol ng kanyang burat sa masikip na lalamunan ng barako. Bumalot ang labi nito sa ugat ng titi niya. . . nakasubsob ang ilong nito sa manipis na bulbol niya. Swabe at walang ngipin.

“Aaaaaahhhh. . . fuck, Darius. . . aaaaaahhhhh. . .”

Nakaluhod si Edison sa ibabaw ng papag, sa tabi ng dalawa. . . pinapanood sila, habang nagjajakol. “Tangina niyo ‘pre. . . pareho kayong sabik sa maton. . . uuuuuhhhh, sige ‘pre, kainin mo ang burat ni coach!”

Nakakalibog para kay Anton na pinapanood siya ni Edison na hinahalay ng kumpare nito.

Lalo pang kumulo ang libog niya dahil hindi niya inaasahan na kayang gumawa ng ganitong kalaswaan sa kapwa lalaki ang isang berdugo tulad ni Darius.

“Darius. . . Darius. . . sandali. . . uuuuhhh. . . uuuuhhh. . . sandali. . .”, hiyaw ni Anton. Parang sasabog na siya. . . sa tindi ng pagchupa.

Bumitaw si Darius. Pumatong ito kay Anton na baliktaran. Inupuuan nito ang kanyang mukha at tinapat ang hiwa niya sa bibig niya. “Kainin mo. . . dilaan mo ang butas ko. . . lawayan mo. . .”

Naasiwa siya, ngunit hindi na makapalag si Anton, dahil naipit na ang ulo niya sa malapad na mga binti ni Darius. Mabigat ito, at mapilit ang pagkaskas ng hiwa nito sa mukha niya.

Yumuko si Darius, at sinubo siya ulit.

Nagtaka si Anton kung nagpapakantot itong barako. Hanggang ngayon, siya lang ang tumutuwad at pinapasok ng ibang lalaki. Kumulo ang kanyang dugo sa pag-iisip na baka magpapayari si Darius, at mararanasan niya makakantot ng lalaki. . . at barakong-barako pa.

Lumalalim ang ungol nilang dalawang lalaking magkapatong. . . nagdidilaan, nagchuchupaan.

Nilamas ni Edison ang matambok na pwet ng kumpare, at pinalo ng ilang beses. “Putang ina, ‘pre. . . magpapawasak ka ba ulit. . .? Huwag ka nang mahiya umamin na nagugustuhan mo rin naman, di ba? Magpapakantot ka ba?”

“Ulol mo, Ed. Nilalaglag mo agad ako sa bago nating kilala. . . baka kung anong isipin nito. . .”, patawang bwelta nito.

Bumangon si Darius, at umibabaw kay Anton. Balot sa pagnanasa ang anyo nito. Tinanong siya, “Magaling ka ba kumantot. . .? Gusto mo ba? Ako muna, tapos mamaya, ikaw naman. . .”

“Ikaw na muna, pareng Dar. . . biyakin mo na si daddy coach natin. . . mauna ka na. . . natikman ko na siya dati. Masarap si Anton, promise”, mungkahi ni Edison.

“Tangina mo ka talaga, Edison!!! Ikaw ang maniac numero uno. . . walang makakaligtas sa iyo. . .”, sagot ni Darius, bago ito pumuwest sa gitna ng pinabukakang mga binti ni Anton.

Lumuhod ito. . . sinubo muli ang umiigting na sandata ni Anton, at saka sinunod ang bayag niya – dinilaan at sinubo ng salitan ang magkabilang bilog. . . habang tinusok-tusok ng daliri ang tumbong niya.

Halos manginig si Anton sa pagnanais. Hindi niya mapigilan na hawakan ang sariling tuhod, at itinaas ang paa, nang mabigyan laya ang barako sa pagbarurot sa butas niya. “Fuck, fuck, fuck. . . . sige pa, Darius. . . uuuuuhhhh. . .”

Ramdam ni Anton ang magaspang na dila. . . matulis ito, at hindi tumitigil sa pagtusok sa butas niya kasabay ng pagpasok at paggalugad ng daliri. Hindi na niya matanto kung ilang daliri na ang naipasok nito.

“Tangina mo, Darius. . . ang tagal naman o!”, kantiyaw ni Edison. “Kung ayaw mong biyakin yan, ako na nga diyan. . .”

Mabilis ang kilos ni Darius. . . tinutok ang ulo ng sandata sa butas ni Anton. . . dinuraan ng maraming laway, at binaon agad ang sarili gamit ang buong bigat nito.

“AAAAAAAAAAAARRRGHHHHH. . .!!!! AAAAAARRRRGGGHHHH. . .!!!” – umalingawngaw sa buong kubo ang hiyaw ni Anton. Mahapdi, masakit. . . para siyang mahahati sa dalawa. Parang himatayin siya. . .

Ganun din ang ungol ni Darius. “Uuuuhhh, uuuuhh, uuuhhh. . . putang ina mo, ang init, ang sikip. . . ang sarap kumantot. . . uuuuhhh, uuuhhhh, uuuuhhh. . .”

Tila pinakawalang hayop ang barako. . . nauulol ito sa pagbugbog sa lagusan ni Anton. “Tangina, ang tagal ko na walang kinakantot. . . ang sarap pala. . . aaaaahhhh. . .”

“Putang ina niyong mga barako. . . ang sarap niyong umungol. Sigaw, sumigaw lang kayo, at walang makakarinig sa inyo dito. . . sige, wasakin mo si coach. . . buntisin mo siya. . .”, gigil na udyok ni Edison.

Lalong bumilis ang pagbayo ni Darius. Baon na baon.

Napakapit si Anton sa gilid ng papag. Nangisay siya – umaapoy ang lagusan niya sa dahas ng pagkayod ng burat sa kalooban niya. Unat na unat ang pakiramdam niya. . . mahapdi, ngunit may nakakaskas si Darius sa loob na nakadagdag din ng naiibang sarap. Tuluyang na siyang nawala sa huwisyo.

“aahh. . . aahh. . . aahh. . . aahh. . . aahh. . .”. Pabilis ng pabilis ang ang daing ni Anton, sumasabay sa ritmo ng palakas ng palakas na pag-araro ni Darius.

Naimpit bigla ang malakas na ungol ni Anton. . . nang pinasak sa kanyang bibig ang gabakal na titi ni Edison. Para siyang malulunod, parang maputulan siya ng hininga. Napakapit siya sa malapad na binti ng chinitong daddy, habang umatras-abante ito sa bibig niya.

Unat ang mga binti ni Anton. . . labas-masok sa nawasak na puwerta niya ang tarugo ni Darius habang nakatihaya siya sa ibabaw ng papag. Sabay na kinakantot ang kanyang bibig ni Edison, na nakaluhod sa kanyang uluhan.

“Uuuuhhh. . . uuuuhhhh. . . tangina, pare. . . ang sarap kumantot. Ang sarap kantutin si Anton”, halinghing ni Darius. “uuuuhhh. . . ang sarap, Anton. . . ganyan, pare. . . pinpiga ang titi ko ng butas mo. . . uuuhhh. . .”

Kahit may nakapasak sa bibig niya, napasigaw pa rin si Anton, sa lalim ng kadyot ni Darius. . . sagad na sagad. Bugbog ang kalooban niya. “MMMMMMMPPP. . . AAAHHHMMMMPPP. . .”

Sinakmal ni Anton ang sarili. . . magang-maga na rin ang kanyang burat na humahampas sa tyan. Hindi pa siya nag-umpisang magtaas-baba, nang biglang bumulwak ang tamod niya.

“Putang ina. . . nilabasan o. . .”, manghang puna ni Edison. Lalo nitong pinanggigilin ang bibig ni Anton. “Ang galing mo kumantot ‘pre. . . yan. . . wasakin mo hanggang masaid siya sa sarap. Putang ina. . . aaaaaarrrrggghhh. . .!!!”

“Tangina ‘pre. . . sumisikip, pinipiga ako. . . eto na ako. . . tangina mo, Anton. . . bubuntisin talaga kita. . . tangina mo, tangina mo, tangina mo. . . AAAAAAHHHHH. . .!!!”, hiyaw ni Darius.

Nagwawala na ito sa pagkasta kay Anton. . . gigil, galit, nagmumura. Sa tindi ng pagbarena nito, kumiwal-kiwal ang katawan ni Anton, at nabitawan ng labi niya ang burat ni Edison.

Bumulyaw si Anton. . . ramdam niya ang mainit na likido sa kalooban niya. Masakit. Tila umaapoy ang lagusan. Nakakakuryente ang mabilis na pagkaskas ng burat sa loob niya.

Habang tinatanggap ang pag-imbak ng tamod ni Darius sa kanyang butas, parang kinakatay si Anton na sumisigaw, “AAAAAAHHHHHH. . . AAAAAAAAHHHHH. . .!!!”

“Bubuntisin kita, bubuntisin kita, putang ina mo!!! AAAAAAAHHHHH. . .!!!”, huling sigaw ni Darius. Nanginig ito ng todo.

Bumagsak si Darius sa ibabaw ni Anton. . . inangkin nito ang kanyang labi, at mapusok na nakipaghalikan, habang binubunot ang lumalambot na burat nito sa butas niya.

Namanhid ang tumbong ni Anton. “Fuck you, Darius. Gusto mo ba ako patayin. . .? Ang wild mo. . .!”

Bumangon si Darius. Humakbang ito palabas ng kubo. “Sandali. . . banlaw lang ako sa dagat. At kunin ko ang pinaghubarang damit namin ni Anton dun sa buhangin. . .”

“Tangina!!! Ang wild niyo. Ang ingay. . .”, bulalas ni Edison. “Ako sunod, Anton. . .”

Tinabihan ni Edison si Anton, at ito naman ang nakipagesdahan ng dila sa kanya. Libog na libog na ito. Nilamas nito ang maumbok na dibdib niya. Di nagtagal bumaba ang kamay nito sa tyan. . . pinaglalaruan ang kanyang malapot na tamod na tumalsik. Hinawakan nito ang kanyang nanlalagkit na tarugo na hindi pa rin lumalambot.

Umabot ang mga daliri ni Edison sa kanyang nawasak na butas. . . kinalikot ang butas, at saka pinakita sa kanya ang mga hibla ng malagkit na likidong bumabalot sa daliri. “Ang daming nilabas ni pareng Darius. . . ang tagal na hindi nakakantot. . . buntis kasi ang asawa. . .”

Pinanggigilan ni Edison ang butas ni Anton. Bumangon ito. . . hinawakan ang kanyang dalawang paa, at binukaka. Hinawi ng kamay nito ang puwet niya. Na-conscious si Anton, na matagal nakatitig ito sa butas ni Anton. “Shyet. . . ang pula-pula ng tumbong mo. . . tumatagas ang tamod ni Darius”.

“Putang ina mo, Anton. . . wasakin na kita. . .”, gigil na bulalas ni Edison. Napangisay si Anton sa marahas na pagkalikot sa namumukadkad na tumbong.

“Sandali, sandali. . . pahinga muna. . .”, reklamo ni Anton. Hindi siya tumanggi, kundi humingi lang ng konting panahon makabawi ng lakas. Hingal na hingal siya. Ramdam niya ang pagkawasak ng lagusan niya.

Biglang pumasok si Darius sa kubo. Basa ang katawan. Hulma sa manipis at basang brief ang matabang burat.

“Pareng Ed. . . bakit may mga bote ng beer dyan sa mesa sa labas???”, tanong nito. “Wala naman tayong dalang beer ah. . . saan galing yon???”

Natawa si Edison. “Tanginga mga binata yan!!! Sila Deejay at Banjo. . . sabi nila magdadala sila ng drinks dito. Sila nga yan. Wala na sila dyan, ano!”

“Fuck. . . fuck. . . fuck. . .”, tarantang bulalas ni Anton. Agad siyang bumangon. At akmang kunin ang kanyang pinaghubarang damit na dala ni Darius mula sa labas. Yamot na sabi, “. . . patay na. Nakita nila tayo. . . nakita nila lahat. . .”

“Hahahaha. . . sa lakas ba naman ng hiyaw ninyong dalawa, dinig na dinig. Walang duda kung ano ang ginagawa niyo. Siguradong nabosohan tayo. . .”, bwelta ni Edison. “Bukas ang mga bintana. At pintuan. Tiyak na napanood nila tayo. . .”

“At tiyak na nag-enjoy mga yon sa palabas. . .”, dagdag ni Darius. “Mabuti yan. . . watch and learn sila. Mabuti na alam nila gaano kasarap akong kumantot. . . nakita nila paano nasarapan si Anton. Siguradong libog na libog yung mga binata sa nasaksihan nila dito. . . yayain natin ulit sila, tulad ng dati. . .”

“Nakakalibog isipin. . . sige, planuhin natin yan, pareng Dar. . .”, wika ni Edison. Nagustuhan nito ang pakay ng kumpare. “Mapapayag na natin si Deejay at Banjo magpayari sa atin. . .”

Nabigla si Anton sa narinig, sumagi sa guni-guni ang imahe na pinagpipyestahan ng dalawang barakong ang burat nila Deejay at Banjo. . . at lalong mas mainit gunitahin na inuunat ang gwapong mukha nila ng makamandag na tarugo ng dalawang lalaki, na tila tiyohin at ninong ng mga ito.

Hinila si Anton ni Edison at pinaluhod sa harapan nito. “Pero ngayon, ikaw muna. . . tangina. Padulasin mo na itong sandata ko. . . nang masaksak na kita nito. . .”

Hindi na makapigil si Anton. . . nilamon niya ng buo ang malaking sandata ng kagalang-galang na guwapong chinito.

“Putang ina mo, Anton. . . aaaaahhh. . . aaaahhhh. . . ang sarap ng bibig mo. . .” ungol ni Edison. Humawak ito sa ulo niya, at binabad ang titi sa kanyang lalamunan, salitan sa paglabas-masok nito sa bibig. “aaaarrggghh. . . aaarrrgghhh. . .

Pinatuwad siya ni Edison sa ibabaw ng papag. “Eto na, coach Anton. . . eto na. . . aaaaaaaaaahhhhHHHHHHHH. . .!!!”

Napadali ang pagsalpak ng burat sa lagusan ni Anton, na naunat at napadulas ng na-imbak na tamod ni Darius. “Aaaaahhh. . . Anton, ang init. . . ang dulas ng tamod mo, Darius. Ang sikip, Anton. . . ang sarap mo, tanginaaaaaa!!!”

Hindi tulad ni Darius na nagwawala at marahas ang pagwarak sa butas niya, si Edison naman ay malumay, madiin, malalim. . . kantot-asawa ito sa butas ni Anton.

“Uuuhh, uuuhh, uuuhhh, uuuhhh, uuuhhh. . .”. Halos mapugto ang hininga niya. Nanginig, nangisay, napaliyad si Anton. Baon-na-baon ang tarugo nito. Tulad ng naalala niyang unang tagpuan nila, napapatirik ang mata sa bawat paggiling ni Edison. . . pakanan, pakaliwa, paikot-ikot. . . kung ano-ano ang nakakaskas nito. Sagad. . . malalim. . . madiin. . . at mapusok.

“Masarap ba, Coach? Ha? Ha?. . . Magaling ba kumantot si pareng Edi. . .”, malibog na tanong ni Darius. Naghubad ulit ito. . . at jinakol ang titi na matigas na ulit kahit nilabasan na ito kanina.

At pati sa Anton, na nilabasan na rin, ay muling nag-init. . . sinakmal niya ang kumakalembang na titi niya habang nakatuwad, at nagsalsal din. Sumabay ang pagpisil ng burat sa paggiling ni Edison sa lagusan niya. Sarap na sarap siya. . . lumalalim ang paghinga niya, minsan tumitirik ang mata niya. Nalunod na siya sa naiibang sarap.

Sa sunod na pagsinghap niya ng hangin, pinasak ni Darius ang namamagang burat sa kanyang bibig. Halos mapugutan siya ng hininga. Nakakapanlumo, ngunit nakakalibog din ang pambababoy nila sa kanya.

Pinatihaya nila si Anton. . . at walang humpay na kinantot si Anton sa magkabiling butas. Nakasampay ang kanyang mga paa sa balikat ni Edison, na mapusok ang pagkasta sa kanya. “Aaaaaahhh. . . AAAAARRRRGGGHHHH. . . putang ina mo, coach. . . aaaaarrrrggghhh. . .”

“Nganga pa. . . wawasakin ko ang lalamunan mo. . . mas mainit pa sa puke. . . lunukin mo. . . UUUUUHHHHH!!!”, sigaw ni Darius. Mahigpit ang kapit nito sa ulo niya, pinatagilid, at pilit na itaas-baba ang kanyang ulo. Naduduwal, nabibilaukan, napaubo si Anton, ngunit walang awa siyang kinakantot nito sa lalamunan.

Umalingawngaw ang ungol ng dalawang barako sa kubo. . . ni-litson nila ang ang mestisuhin at gwapong basketball coach.

Sakmal ni Anton ang sariling burat. Sumabay ang pagbate niya sa paglabas-pasok ng mga burat sa parehong bibig at tumbong niya. Nalunod siya sa libog, kahit nanliliit siya sa hiya – at naisip pa niya na baka pinapanood na naman sila ng dalawang binata, habang binababoy siya.

“Sige na ‘pre. . . buntisin mo na siya. . .”, udyok ni Darius. “At bubusugin ko na ito sa gatas. . .”

Sabat ni Edison na may pang-aalaska, “Ayoko nga. . . baka pananagutan ko ba ang lumabas na bata. Ikaw ang bumuntis, ikaw ang mananagot. Pero papaliguan ko si coach. . . eto na, papaliguan ko siya ng tamod ko. . . AAAAAAHHHH. . .!!!”

At ayon sa sinabing balak, humugot si Edison at bumulwak ang masaganang dagta. Sumirit ang tamod. . . pinaliguang ang bayag, burat at tiyan ni Anton. Umabot ang iilang sirit hanggang dibdib.

Mabilis na lumipat si Edison sa ibabaw ni Anton. . . at pinaulan ang huling sumpit sa mukha niya. Hudyat ito na magpalabas na rin sa Darius. . .

Sinagad ng barako ang gabakal na titi sa kanyang lalamunan. . . at pinalunok ang umaagos na likido. Walang magawa si Anton kundi lunukin ito, at baka siya malunod.

“UHHHHH. . . putang ina mo, coach. . . lunukin mo ang gatas ko. . . UUUHHHH!!!”, hiyaw ni Darius. Paghugot nito sa bibig ni Anton, tuloy pa rin ang pagbuga ng burat. Naligo siya sa tamod nito. Naghalo ang semilya ng dalawang barako sa kanyang mukha at leeg.

Napapikit si Anton. . . nang hindi pumasok sa mata niya ang nakakahapding tamod, at dahil nalugmok na rin siya sa kahalayan. Humigpit at bumilis ang pagbayo ng kamay niya. . . malagkit at madulas ang kanyang burat. . .

“Sige. . . jakol mo. . . sige. . . isabog mo. . .” udyok ni Darius.

Sumali sa Edison sa pag-udyok. “Putang ina, coach. . . aaaaaahhhhh. . . sarap ba? Gusto mong winawarak ka? Ang sarap di ba. . . sige, ilabas mo lahat. . . sige na. . .”

Sa harap ng dalawang maton. . . nagpasabog si Anton. Umagos ang kanyang tamod sa nakasakmal na kamay na patuloy ang taas-baba sa kanyang sandata. Hindi na ito sumirit tulad sa unang pagpalabas ngunit madami pa rin ito. Basang-basa ang tiyan niya.

Gumaralgal ang kanyang mahinang ungol. “Uuhhhhggggmmmm. . .”

. . . . . . . . . . . . . . .

Medyo tumagal ang biyahe mula Batangas pabalik sa Manila. Si Edison ang nagmaneho at nakatutok ang mata sa daan. Tahimik din si Anton, baon sa sariling pag-iisip.

“Huwag mo na masyadong isipin. . .”, wika ni Edison. Binasag ang pag-iisip niya sa mabigat na kamay nito na humimas sa binti niya. Hindi alam nito ang dinadala ng kanyang konsyensiya. Tinutukoy lang naman nito ang nangyari kanina lang sa beachhouse.

“Enjoy tayo, di ba?”, panigurado nito. Dagdag pa nito, “. . . sa susunod. . . makakasama natin si Deejay at Banjo. Promise, mag-enjoy tayo. . .”

Nahiya si Anton na nahuli at napanood ng mga binata ang kanilang kahalayaan. Naalala niya ang sinabi ni Edison: “. . . mabuti nga na nabosohan nila tayo. Nakita nila kung gaano kasarap kumantot at makantot, para hindi na sila matakot. Malibog at mahihilig din naman ang dalawang iyon”.

Nagulat siya sa natuklasan niya – na nakalaro na yata ng dalawang maton ang dalawang binata. . . malamang nagchupaan na. At hinihikayat pa nila ang dalawang lalaki na mag ‘all-the-way’.

Nangatwiran si Darius na nasa edad na ang mga ito. Sabi pa nito, “. . . ang sarap i-devirginize mga gwapong binata. . . at palaban pa mga yon.”

Hirap na nga si Anton na tanggapin ang pakikipagbabuyan sa kapwa mga tatay. . . at ngayon pinapantasya pa na makalaro itong mga binatang akala niya ay musmos at walang alam. Ilang taon na sila Deejay at Banjo?

Kahit kelan, hindi man lang sumagi sa isipin niya na tumingin o pumatol sa mga binatang tulad nila na konting agwat lang sa edad ng mga kino-coach niya na estudyante sa kanyang basketball team. Ngayon, hindi na niya matanggal sa ulirat niya ito!

Naputol ang mga kabuktutang iniisip ni Anton nang dumating na sila sa bahay. 9.40pm.

“Ang tagal mo! Kanina pa ako tumatawag! Hindi ka man lang sumasagot sa tawag o text.”, galit na bungad ng kanyang asawa pagpasok niya sa bahay.

“Low-batt. . . at nagloloko ang signal doon”, ang palusot lang niya. Sa totoo lang, bumuhos mga mensahe at missed calls sa cellphone nung lumakas ang signal pagkaalis nila sa beachhouse ni Darius. Hinahanap siya ng lahat — – si Jena, si Lorenz, si Remo. Patis si Jerson may messages at missed calls din – at nagambala siya na pinasama pa ito ng kanyang asawa sa lakad nila sa port area, dahil alam niya ang totoong pakay ni sir Rudy.

Hindi na niya alam ano ang dapat gawin — paralisado siya ng mga bagay na gumugulo sa kanyang katinuan – ang mga nangyari sa kanila ni Remo at pati sa iba pang mga lalaki. Ramdam niya ang pagkakulong sa kalagayang hindi naman niya matakasan.

Naipit na siya. At mahina na ang katawan niya upang labanan ang mga nakakaayang kahalayan na napapadalas na.

“Susunod ka ba kita Remo at Jerson?”, usisa ng kanyang misis. “Nauna na sila sa port area”.

Kung susunod siya. . . baka kung ano ang madadatnan niya doon. Dahil malinaw naman ang gustong makamit ni sir Rudy bilang kapalit sa hiningi ni Lorenz sa import shipment niya.

O, hahayaan na lang niya sila doon? At sobrang late na. . . baka wala na siyang maabutan.

Maabutan na ano. . .? At kung sumunod man siya o hindi. . . napano na si Jerson. . .?

 

. . . . . . . . . . . . . . . ITUTULOY . . . . . . . . . . . . . . .