Asawa sa Asawa – 8

8: Alay

“. . . ang labo mo, brod. . .”, inis na sagot ni Jerson, ang basketbolistang teammate at best friend niya mula pa noong university days. Tuwing Byernes ang laro ng basketball nila kasama ang tropa. At magpapa-inom pa ang kaibigan niya pagkatapos. At may pahintulot silang lahat sa mga asawa nila para sa kanilang regular ‘Boys Night Out’. Kaya ganun na lang ang pagkabigo ni Jerson sa pag back-out ni Anton sa lakad.

“Pasensya na “tol. . . babawi na lang ako sa susunod”, pagpaumanhin ni Anton. “Nakiusap kasi si Lorenz. . . may malaking problema lang si utol. Kailangan ayusin ngayong gabi, at ako lang daw ang pwede niyang pagkatiwaalan dito. . .”

Nakapagpahinga si Anton nitong buong linggo. Parang lumipas na ang alaala ng walang humpay na pagwarak at paglaspag sa kanya ng mga barakong kasabwat ni Remo nung nakaraang weekend. Nitong ilang araw, hindi siya tinawagan o pinakialaman ng barako dahil naging abala ito sa pag-asikaso sa problema sa negosyo ni Lorenz. Nawala na sa ulirat niya ang pinaggagagawa nilang kahalayan. Parang nagising na siya mula sa isang masamang panaginip. Naglaho na sa kalooban niya ang mga panibagong pagnanasa na natikman niya.

Kaya nayayamot si Anton. Imbes na kasama niya ang mga ka-tropa niya nitong Byernes ng gabi, nasa loob siya ng kanyang kotse. At si Remo ang kasama niya, na nagmamaneho patungo sa di-kilalang destinasyon.

Hiniling ni Lorenz na si Anton mismo ang mag-abot sa isang contact ni Remo sa Port Area – itong mabigat na gym bag sa pagitan ng kanyang dalawang paa sa sahig ng kotse. Puno ng pera ito. Ayaw man nila gamitin ang salita, pero walang duda na lagay ito, isang lihim na alay para mailabas ang isang malaking shipment ng mamahaling tiles mula Italy para sa isang magarang construction project ng kanyang kapatid.

Nag-aatubili siyang gawin ito dahil sa posibleng panganib. Hindi siya sang-ayon sa katiwaliang ganito. Ngunit pinaliwanag ni Remo na hindi pwedeng humarap o magkaroon ng diretsong ugnayan ang kanyang kapatid dito, at siya lang ang mapagkatiwalaan ni Lorenz na magbigay nitong napakalaking halaga.

“Huwag kang mag-alala. . .”, pagtiyak ni Remo sa magkakapatid. “Matagal ko nang contact ito. Siya talaga ang pwede magpasok ng mga ganitong klaseng shipments at imports. Quiet lang siya, at safe. Yon nga lang, malaki ang hinihingi na kapalit”

Dagdag na paliwanag ni Remo, “Hindi pwede ma-link sa kapatid mo. Kaya ikaw at hindi si Lorenz ang pwede humarap dun.”.

Pagkatapos bilangin ng magkapatid ang dala-dalang cash, iniwan na ni Lorenz si Anton sa loob ng maliit na project office sa construction site kasama si Remo. Sobrang naiilang siya sa presensiya nitong berdugo.

Kanina, naka long-sleeves shirt at slacks si Anton – bihis siya para sa akala niya na isang casual business meeting. Pinapalit siya ng damit ni Remo. Buti na lang dala niya ang kanyang coach uniform: joggers at sleeveless tank top na suot niya kanina sa basketball practice ng tinuturuan niyang high school basketball team. May apelyido niya ito sa likod.

“. . . para magmukhang ordinaryong tao ka lang. Huwag masyadong pormat at nagpapa-pogi. Para hindi ka nakakatawag-pansin. . .”, paliwanag ni Remo sa kanya. “OK lang yan kahit may pawis ang suot mo. . . hindi naman masangsang ang amoy mo. . . hehehe. . .”

“Kinakabahan ka. . .?”, nakangising tanong ni Remo sa kanya.

Hindi kumibo si Anton. Hindi siya makatingin kay Remo. Mukhang bouncer o gangster ngayong gabi ang fixer ng kanyang kapatid. Hapit sa malapad na dibdib at braso nito ang itim na t-shirt. Itim din ang pantalon at makintab na sapatos nito.

“Kailangan mo ng pampakalma. . .”, wika nito bago lumabas ng kwarto.

Agad din na bumalik ang barako. . . kasama nito si Jomar, na nakabungisngis.

“Meryenda ka muna. . .”, kutya ni Remo. “. . . nang kumalma ka. . .”

Lumapit si Jomar sa kanya. Hinimas nito ang kanyang malapad na biceps, sabay kantiyaw, “. . . ang hot ni coach ah. . .”

Mabilis ang galaw ni Anton – sinakmal niya ang pundilyo ng trabahador at hinimas ng ilang sandali, bago niya sinuksok ang kanyang kamay sa loob ng maluwag na shorts na suot nito.

“Puuuutaaaang. . . iiiinnnaaa.a.a.a. . .!!!”, biglang singhal ni Jomar.

Parang sinaniban muli si Anton ng espiritong akala niyang naitakwil na niya nitong nakaraang linggo. Labag man sa isipan niya, ngunit tila may sariling buhay ang katawan niya. Protesta ng diwa niya – ‘Nooooo !!!!’

“Kailangan ni Anton ng pampagana, kailangan niya ng pampakalma. . .”, udyok ni Remo sa kasama. “Sige. . . painitin mo nga muna. . . at kukunin ko lang ang gamit ko sa labas bago kami umalis. . .”

Paglabas ni Remo ng maliit na opisina, umakbay agad si Jomar kay Anton at dinakma din nito ang bukol niya. “Aba, Sir. . . ang tigas na ng batuta mo ah! Gusto mong sumubo ng burat ulit?”

Hindi makapalag si Anton dahil sa mainit na paglamutak ng trabahador sa umbok niya. Mainit ang bulong nito sa kanyang tenga, “. . . naalala mo ba nung nakaraang linggo, sir? Gusto mo ba isubo din kita. . .?”

Naalala niya ang mainit na tagpuan nila ni Jomar noong nakaraang Sabado ng gabi, pagka-alis ni isa pang trabahador na si Eloy. Nung sila na lang dalawa ang naiwan, nung wala nang nakatingin o makaalam, naging matapang ito at ginawa ang hindi niya inasahan: sinubo siya ni Jomar!!!

‘Uuuuuhhhhhh. . .’, nawala ang antok ni Anton. Pagdilat na, nabigla siya na nakabaon na ang namumulang tarugo niya sa bibig ng barakong trabahador. Lalaking-lalaki si Jomar, batak sa trabaho ang katawan. Pilyo. Maaangas. At nakapasak ang burat niya sa labi nito – nakakagulat at nakakalibog.

‘Tanginaaaa. . . ! Sumusubo ka, gago ka. . . kunwari ka pa!’, halinghing niya. ‘Sige, kainin mo rin ako. . . uuuuuuhhhhhh!!!’

‘Sssshhhh. . . tangina, Sir, huwang kang maingay. . .’ Binalikan ng trabahador ang burat niya. Gusto niyang magpalabas sa bibig nito. . . kanina pang bitin na bitin si Anton. . .

. . . . . . . . . . .

“Kinakabahan ka. . .?”, nakangising tanong ni Remo sa kanya.

Nabigla si Anton. “Huh. . .?!?”

“HUY!!!!”, malakas na singhal ni Remo. “Tinatanong kita kung kinakabahan ka. . .”

Hindi makasagot si Anton. Nakatitig lang siya sa madilim na daan. . . madami pa ring jeepney sa kalsado kahit gabi na. Alam niya nasa kaloob-looban na sila ng Manila. . . hindi niya alam kung saan na sila. . . kung malapit ba ito sa Port Area. Hindi na niya kilala ang lugar na dinadaanan nila o kung saan sila patungo. Nasa kamay na ni Remo ang landas niya.

“Tangina, kinakabahan ka, pero. . .”, patuksong banat ni Remo, sabay dakot sa hita niya, hanggang sa narating nito ang singit niya. “. . . pero, ang tigas-tigas mo na! Nabitin ka kay Jomar kanina ano. . . naudlot ko ang pag-inom mo sa gatas niya. . . HAHAHA”.

Hindi siya makakibo.

“Huwag kang mag-aalala. Pag successful ang mission natin. . . may premyo ako sa iyo. . .”, patawang kantiyaw ng barako. “Hindi ka lang busog. Buntis ka pa. Ilan gusto mo. . .???”

Kinuha ni Remo ang kanyang kamay at pinatong sa harapan nito. Ramdam niya ang init at tigas ng bukol nito. “Ayan. . . hawakan mo. . . huwag ka na mag-inarte. Alam ko yan na ang hinahanap mo. . . sige, kapit ka lang. Malapit na tayo. . .”

Hindi siya makatanggi. Kahit ayaw pa rin niya aminin, tila nabasa ng barako ang kanyang lihim na pagnanasa. ‘Fuck. . . ang tigas, ang laki ng burat ni Remo. . .’

. . . . . . . . . . .

Unti-unting siyang nahihilo sa pakaliwa’t-kanan ng sasakyan sa makikitid na daan. Wala na masyadong sasakyan sa paligid. Hindi masiguro kung sadya siyang nililito ni Remo nang hindi niya maalala ang pupuntahan nila. Nakatitig siya sa dumidilim na mga eskinita, ngunit ang ulirat niya ay nakatoon sa ginagawa ng kanyang kamay. . . ang dambuhalang batuta ni Remo sa loob ng pantalon nito na sakmal niya.

Di nagtagal, dumating sila sa harap ng isang lumang gate. Sa headlight ng kotse, natanto niya na mataas at kalawangin ito. Maging ang pader sa magkabilang gilid nitong gate ay mataas din.

May tinawagan si Remo sa cellphone nito. “Nandito na kami. . . pakibuksan ang gate. . .”

Agad din na bumukas ito. Diretso ang sasakyan sa bakanteng parking space sa mismong harapan ng isang building. May isang pickup, isang van at isang magarang SUV na nakaparada sa tabi nila. Itim ang kulay ng mga ito, at halos itim din ang salamin ng mga sasakyan dahil heavily tinted.

Naunang bumaba si Remo. Ilang sandali lang at sinabi nito na pwede na rin siya bumaba. Dala niya ang mabigat na gym bag.

“Diretso ka na, ‘pareng Remo. . . alam mo na kung saan. Tulad ng dati. . .”, wika ng guwardiyang nagbukas ng gate. Isang bumbilya lang ang nakasindi. Sa malamlam na liwanag, natanto ni Anton na matikas itong guwardiya – parang sundalo o militar ang tindig at anyo. Gupit-militar. Itim na tshirt at pantalon ang suot nito – kapareho ng suot ni Remo. Kahit hindi niya matanto kung may baril, hindi na siya magugulat kung meron, dahil sa ayos nito.

Isang malaki at lumang bodega ang gusaling pinasukan nila. Maliban sa mga nagkalat na mga paleta at nakatambak na gamit, walang laman sa loob. Ngunit hindi siya makakasiguro dahil madilim.

Tumungo sila sa bandang likod. Halos hindi maaninag ang pintuan. Kumatok si Remo.

‘Pasok’ – matigas ang boses na dinig niya.

Mula sa madilim, nasilaw ang mga mata ni Anton sa biglang liwanag. Mukhang opisina ito. Dalawang tao ang kaharap nila pagpasok nila.

Ramdam agad ni Anton ang lakas ng dating at presensiya ng lalaking nakaupo sa isang swivel office chair. White polo barong ang suot nito. Halos pumuputok sa short sleeves nito ang lapad ng mga braso nito. Kagalang-galang ang anyo. . . may itsura. . . umuusbong ang yabang, at matapang ang titig.

“Ah. . .!!! Remo. . .”, masiglang bati nito. Kahit nakalabas ang ngipin, nakaka-asiwa ang pag-ngiti nito. Nakakasuya ang dating ng tono nito kay Anton. “. . . ano na naman ang kailangan mo. . . at may dala kang alay sa akin. . .?”

Hindi matanto ni Anton ang biglang liyab ng diwa niya. Mapanganib, at posibleng may kabaluktutan itong transaction na ito – pero bakit nabaling siya sa naiibang dating nitong opisyal.

May edad na ito – tantiya ni Anton ay nasa late-40s siguro. Semi-kalbo ang gupit, tulad ng guardiya sa labas at ang halos binatang lalaki na kasama nito sa loob . Makapangyarihan at mahigpit ang ugali, at tila nabawasan ang angas ni Remo nang kaharap na niya itong opisyal.

“Sir Rudy. . . si coach Anton ito. . . at ang dala niya. . .”, tinuro ni Remo ang hawak niyang bag.

Hindi sa bag na may pera ang titig nito, kundi sa kanya. At pati ang nakababatang lalaki na nakatayo sa likuran ni sir Rudy na kasalukuyang minamasahe ang leeg at balikat nito ay sa kanya rin nakatitig. Nailang si Anton. Tuluyang na-conscious siya sa suot niya na manipis na sleeveless tank top. Nanlamig ang nakalabas na balikat at mga braso niya.

Tumayo si sir Rudy at tumungo sa isa pang silid sa loob. Kasing-tangkad ni Remo at mas matangkad kay Anton itong nakakamanghang opisyal. Malaking bulas ito. Malapad ang katawan. Mabigat ang hakbang.

Nalala niya ang usapan kanina ni Remo at ang kanyang kapatid – na mataas ang ranggo nito sa militar, bago ito umalis sa serbisyo at niluklok ng pamahalaan sa ahensiyang ito. Inaalam niya kanina kay Remo kung sino talaga itong kausap nila, pero sinagot siya kanina na – ‘Huwag ka nag mag-usisa, at mas mabuti na wala ka masyadong alam o kilala’.

Naiwan si Anton sa reception office habang nasa loob si Remo kausap itong si Sir Rudy. Lumakbay ang mga mata ni Anton sa paligid – may iilang mga kahon o document boxes ang nasa sulok, at may ilang tambak ng papeles sa nag-iisang mesa ng assistant ni Sir Rudy.

“Brod. . . Anton”, pakilala niya sa lalaki.

“Gomez po. Joey Gomez po”, tahimik na sagot nito. Maamo ang mukha. Brown na brown ang balat. Medyo malapad ang ilong at makapal ang labi. Mapungay ang mata. Normal na pinoy lang ang itsura pero malakas ang dating. Mukhang hubog sa bakbakang trabaho ang tikas ng katawan – parang hindi bagay sa trabahong pang-opisina.

Pilit niyang iwaksi sa isipan kung ano kaya ang namamagitan sa amo at higit na nakababatang alalay. Bakit lalaki ang secretary nito na may ganitong akit ang dating?

“Sundalo ka?”, usisa ni Anton. Wala na siyang maisip na pwedeng itanong dito.

“Dati po”. Matipid pa rin ang salita ni Joey. . . parang naiilang. O baka may utos ang amo na hindi dapat magsalita sa di-kilalang tao.

Bago pa makaisip si Anton na pwedeng matanong o mapag-usapan, bumukas ang pintuan ng opisina sa loob, at tinawag siya papasok ni Remo. Sumenyas din ito na dalhin ang malaking bag ng pera, at pinapatong ito sa ibabaw ng malaking office table.

Akala ni Anton ay tapos na ang pakay nila nang naabot na ang pera. Hindi niya inasahan ang paglapit sa kanya ni sir Rudy. Lalo siya nalito nang dinakma nito at hinimas ng marahas ang kanyang malusog na dibdib. Nagulat siya sa lumabas sa bibig ng makapangyarihang opisyal, “. . . mamaya na bilangin ang pera. Itong alay mo ang siyasatin muna natin. . . kung sapat na pambayad. . .”

Halos maglapat ang mukha ni sir Rudy kay Anton. Ramdam niya ang hininga nito. “Ahhh, coach Anton. Malaking halaga ang balak na i-import ng kapatid mo. . . at ikaw talaga ang alay. Tingnan natin kung sapat ka na pambayad. . .”

Pumikit si Anton. Nandilim ang kanyang paningin sa galit. Gusto niya mambugbog. Hindi niya inasahan ito. ‘Alam ba ito ni Lorenz? Or pakana ito ni Remo?’

Kinuyom niya ang kanyang kamao, at pilit na pakalmahin ang sarili. Tumatambol ang dibdib at napipitlag ang damdamin niya sa napupukaw na init. Nakakadala ang pagkadominante ni sir Rudy. Naaasiwa siya dahil tila inalay ni Remo ang pagkalalaki niya bilang suhol at lagay, ngunit hindi niya mapigilan ang pagnanasang magpasailalim sa kapangyarihan nitong dating heneral.

Sa maikling panahon na naranasan niya ang panghahalay ng mga barako – si sir Rudy na ang wagas. Wala pa nangyayari, ngunit parang hawak siya sa bayag at burat nitong lalaki.

Iba yung binababoy siya bilang parusa sa ginawa niya sa asawa ni Remo. Ngunit higit na pambabastos ito na ginawa siyang mistulang lagay. Gayunpaman, natanto ni Anton na hindi siya makatutol sa mga pagnanais ni sir Rudy.

Mabigat ang mga kamay sa balikat niya – tinutulak siya pababa, paluhod. Dumilat siya pagtama ng tuhod niya sa sahig. Nasa harapan niya ang maumbok na pundilyo ni Sir Rudy.

“Remo. . .”, pagsamo niya sa barakong nakatayo ngayon sa kanyang likuran. Inisip niya na hindi ito tama, kahit iba ang nararamdaman, at halos walang lakas ang kanyang salita na halos pabulong na. “Remo. . .”

Dinagukan siya ni Remo. Nanggigigil sa galit ang bulong nito sa kanyang tenga, “Putang ina mo. . . tutulungan na nga tayo ni sir Rudy. . . ngayon ka pa mag-iinarte! Ayaw mo na kapalit nito ay tulong para sa kapatid mo, pero kung libreng titi, libreng kantot ay gustong-gusto mo. Puta ka!”

“Ano pa hinihintay mo?!? Tangina, kilos na!”, bulyaw ni Sir Rudy.

Tarantang lumapat ang kanyang mga kamay sa bukol ng opisyal – kinapa niya. Matigas na. Pagkakalas ang sinturon at pagkababa ang sinturon, ningudngod siya nito sa nakalobo na puting brief nito. Mabigat ang kamay sa likod ng kanyang ulo.

“Gusto mo pa na pinipilit ka!”, inis na turan ni Sir Rudy. “Fuck you!!! Kung ayaw mo. . . kalimutan na natin ito. Sabihin mo sa kapatid mo na sumabit ka kaya kinumpiska ang import shipment niya. Umalis na kayo! Remo, alis!”

Natakot si Anton sa tono ng boses at ang mga sinasabi nito. Ngunit lalong siyang natakot sa kanyang lihim na pagnanasa na patuloy niyang itinatanggi hanggang ngayon. Hindi niya sasayangin ito – hindi lang dahil sa pagtulong sa kapatid, kundi dahil sa panghihinayang na makasagupa itong lalaki.

Kaya, hinablot niya ang brief pababa, at pinakawalan ang burat ni sir Rudy: namumula, mahaba, makintab ang namamagang ulo.

“Ayan naman pala eh. Madali naman akong kausap”, wika ng opisyal. “Kilalanin niyo ng kapatid mo kung sino ang makakatulong sa kalakal niyo. Sige na, nang ma-approve ko na ang mga papeles ng kapatid mo. Pwede naman sa iba na kayo humingi ng tulong. . .”

Nagngingitngit si Anton. Masama na nga na nagbibigay sila ng lagay, ngunit bakit dinamay pa siya sa kabaluktutang ito. Hindi niya alam kung si Remo ang dapat sisihin, o may kinalaman ang kanyang kapatid dito. Hindi niya matanggap na pumayag si Lorenz sa areglong ito. Naipit na siya. . . malaking pera ang mawawala sa kapatid niya at maaring masira pa ito at ang negosyo. Ngunit ang lalong hindi niya matanggap – siya mismo ay naipit sa kung ano ang dapat siya noon, at ano ngayon at pinipili niya. ‘Fuck you, Lorenzo!’

Hindi na nag-atubili pa si Anton. Binuka niya ang labi. . . at binaon ang burat ni sir Rudy sa kanyang bibig, sagad hanggang lalamunan. Nabilaukan siya. Napaubo. Ngunit tinakasan na siya ng bait. Isinantabi niya ang pangamba. Umusbong ang kanyang tinitiim na pagnanasa.

“Ganyan, fuck you!!!!” Aaaaaarrhhhhhhh. . .”, garalgal na halinghing ni sir Rudy. “Tangina, coach! Hayok na hayok ka naman pala. At marunong ka pala sumubo ng burat!!!”

Namatyagan ni Anton na wala nang nakahawak sa ulo niya. Kusa na ang kanyang pagtaas-baba sa burat ng barakong opisyal na ngayon lang niya nakilala.

“Putang ina!!! Sarap ba?!? Ha?!?! Yan pala gusto mo, coach? Sarap ba???”, bulyaw ni Sir Rudy.
Hindi makasagot si Anton. Tila hindi na niya ito nadinig. Nakatuon ang buong ulirat niya sa gabakal na sandatang sumisira sa lalamunan niya.

Kumalas si sir Rudy. Nagtanggal ito ng saplot habang humakbang papunta sa maliit na sala sa isang gilid ng malawak na opisina nito. Umupo ito sa sofa. “Dito tayo. . .”

Matalas ang pagtitig ni Remo kay Anton. Wala siyang nakita na awa o pakikiramay. Galit ang anyo nito, at natanto niya ang dapat niyang gawin: gumapang siya na parang aso. . . sinundan si sir Rudy.

“Ganyan. . . aaaaahhhhh. . . sige. . “, ungol ni Sir Rudy. Tinampala-tampal nito ang pisnging nakalobo sa nakapasak na burat sa loob. “Hayok ka sa burat a. . . sino ba ang nagturo at nagsanay sa iyo na chumupa? Balita ko, may asawa at dalawang anak ka. . . alam ba ng missis mo na gahaman ka sa burat. . .?”

Tuloy nitong kinukutya at binabastos siya. “Ahhhh. . . putang ina!!!! Natural na natural ka ah! Ang gwapo mo pa naman. . . pero bagay na may burat sa bibig. . . subo mo, gago ka!!! Yan ang bayad ng kapatid mo sa akin. . . Subo! Chupa, tangina mooooo!!!!”

Nakaluhod-aso at nakasubsob si Anton sa harapan ni sir Rudy na nakaupo sa sofa, habang Kinakayod ng tarugo nito ang kanyang bibig, at nilalapirot ang kanyang mga utong habang naramdaman niya si Remo sa likuran niya – binababa nito ang joggers niya, at pati brief niya ay tinanggal. Hindi nagtagal, wala na siyang suot kundi ang sleeveless tanktop niya. Nakasuksok ang mga daliri ng barako sa butas niya.

Tinampal-tampal at gigil na nilalamas ni Remo ang nakausling pwet niya. “Sir. . . subukan niyo ito. . . masikip at makipot, pero todo bigay itong pakantot na daddy. . .”

Humugot si sir Rudy at lumipat sa kanyang likuran. Nanatili siyang nakatuwad, nakatukod ang dibdib at braso sa sofa.

“Aaaaaaaaahhhhhh. . . aaaaahhh. Aaaahh. Aaaaahh. Aaaahh”, ungol ni Anton. Napakiwal ang balakang niya sa nakakakilabot na pagdila ni sir Rudy sa butas niya. Sarap na sarap ang barakong opisyal – sinisipsip ang tumbong niya na parang kuhol. Salitan ang pagsundot ng dila at daliri nito sa kanyang kumikislot na butas.

‘Sir. . . iwan ko na muna kayo. . . hintay na lang ako sa labas”, paalam ni Remo.

“Huwag. Huwag. . . dito ka lang”, agad na bwelta ni sir Rudy. “Manood ka. . . sumabay ka. . . magjakol ka. . . upo ka lang dyan, magpa-chupa ka sa kanya. . .”

Umupo si Remo sa may uluhan ni Anton. Binaba nito ang pantalon at brief hanggang tuhod, at sinalsal ang burat. Unti-unti tumigas ito habang pinapanood ang pambababoy ng barakong opisyal kay Anton. “Sige na sir. . . warakin mo na siya. . .”

Tinutok ni Rudy ang namamagang ulo sa hiwa ni Anton. . . dinuraan niya ito ng ilang beses, diniinan, at unti-unting pinasok ang makipot na pwerta niya.

“UUUUGGGGGGGG!!!! Aray!!!! Ang sakit. . . uuuuhhhh!!!”, hiyaw ni Anton. Pumalag siya. Ngunit, hindi siya tinantanan ni sir Rudy. . . mapilit ito. Tila naudyok ito sa pagpiglas niya. . .

“Sige, lumaban ka, coach. . . ganyan gusto ko. . . yung palaban!!!”, bwelta ni sir Rudy. Lalong nalibugan ito sa pagpiglas niya. Humigpit ang pag-angkla nito sa balikat niya at ginamit ang buong lakas at bigat para idausdos ang matigas na titi papasok sa nabiyak na lagusan “Aaaaaahhhh. . . fuck, fuck fuck!!! Ang init, ang sikip mo, coach. . . aaaaaahhhh!!!”

“Sige, sir. . . biyakin mo! Sisigaw lang yan, pero pakantot yan. . . anakan niyo, sir. . .”, udyok ng Remo. Bumilis ang pagtaas-baba ng kamao ng berdugo sa sariling burat.

“Tangina ka talaga, Remo. . . ayan na naman ang dambuhalang hotdog mo. . .”, puna ni sir Rudy. Hindi ito ang unang beses na natanaw nito ang nakakawarak na armas ng berdugo. “Ipasubo mo kay Anton. . .”

Biglang may ibang naisiip ito. “Wait. Tatawagin ko si Gomez, yung bago kung assistant. Nasa labas lang siya. . .”

“GOMEZ!!!” Pasok ka dito, Gomez!”, malakas na sigaw ni sir Rudy. Patuloy na ang paglabas-pasok ng tarugo nito sa butas ni Anton.

Sa ilang sandali ay bumukas ang pintuan. Panandaliang nabigla ang assistant sa nadatnan. At agad din nanumbalik ang pagkakalma nito. Ngunit, unti-unting nagbabaga ang libog sa mga mata nitong napako sa kalaswaang ginagawa ng tatlong hubad na lalaki sa opisina.

Hindi na ito kailangan utusan pa ng kanyang amo. Isa-isang tinanggal ni Joey ang kasuotan niya. Napatitig si Remo sa bagong pasok na lalaki. Pati si Anton napatingin din. Matipuno ang katawang batak sa mabigat na trabaho – makinis ang sunog na balat maliban sa maliit na tattoo sa bandang kaliwa ng dibdib na parang inukit sa bato. Manipis ang baywang at flat at tyan.

“Remo. . . hindi mo pa nakalaro itong bagong alalay ko. . .”, wika ni sir Rudy. “Mas OK ito kaysa dun kay Norberto. Gago yon. . . kaya ginawa ko nang guwardiya – siya yung nagbukas ng gate sa inyo kanina. Eto si Gomez, si Joey. . . masunurin ito. Madami pang pwede ituro dito. . .”

At sa assistant nito, “Joey. . . pakita mo kay Remo ang natutunan mo. . . pakita mo sa akin”.

“Sir. . . ang laki. Sobrang laki. . .”, reklamo ni Joey Gomez. Simpleng tao ang ugali ngunit brusko ang kilos. Lumuhod ito sa tabi ni Anton, kumapit sa mala-trosong binti ni Remo. . . at marahan na dinilaan ang halimaw na titi, mula ulo pababa sa tangkay at itlog, at pataas muli. . . bago binuka ang bibig at sinubo ito.

“Uuuuuhhhhh. . . tanginaaaaaa!!!”, malalim na ungol ni Remo. Hinawakan nito ang ulo ng assistant at idiniin. Naunat ang labi ng lalaki, pilit na kayanin ang taba at haba ng berdugo. Maging si Anton ay nalibugan sa ginagawa ng katabi niya – habang nakaluhod at nakasubsob kay Remo na nag-umpisa na maglabas-pasok sa bibig ni Joey, kinakasta naman siya ng amo nito. Ganado ang pag-araro ni sir Rudy sa hiwa niya habang pinapalo at nilalamas ang kanyang nakausling pwet.

“uuuuugggg. . . fuck, ang sarap. . . ang sikip niya, Remo. . .”, paulit-ulit na halinghing ni sir Rudy. “. . .’da best talaga ang bumiyak ng mga gwapong daddy. . . na lalong gumagwapo pag nakatuwad at nagpapatuhog sa kapwa barako. . . AHHHH!!! Fuck! Putang ina, coach!!!”

Naisipan ni Anton na lalong higpitan pa ang lagusan niya. . . nang mapabilis ang pagsabog ng lalaki. . . para matapos na agad itong panghalay sa kanya. At sa bawat giling niya, sinasabayan din siya ni sir Rudy. . . nasasagi ng pumipistong titi nito ang maselang parte sa kalooban niya. Napakiwal ang balakang niya. Lalong napapasarap siya, kahit may hapdi at ngawit siyang nararamdaman. “Aaaaaahhh. . . sige sir Rudy. . . pasok mo pa. . . masarap na sir. . . Fuck me, sir!. . . Aaaaaahhh. . .”

Napasulyap din sa kanya si Gomez, habang may malaking burat na nakapasok sa naunat na labi. . . pinapanood kung paano binabayo ng amo nito si Anton.

“Aaaaaahhh. . . sir Rudy. . . masarap ba si Anton. . .?”, halinghing ni Remo. “Sige sir, biyakin niyo si Anton. Aaaaahhhh. . . at pagkatapos dyan, pwede bang kantutin din itong si Gomez?”

“Tangina mo, Remo. . . ang lilibog ninyo. . . uuuhhhh”. Bumibilis at lumalalim ang pag-sibak nito kay Anton. “Fuck. . . ayoko pa labasan, sandali. . . uuuuhhh. . .”

Humugot si Rudy. “Ayoko pa labasan. . . sige Remo. . . ikaw muna, kantutin mo itong alay mo sa akin. . . gusto kong makita ko, at makita nitong si Gomez. . . kung paano biyakin ng dambuhalang burat mo si daddy pogi.

Hinila ni Remo si Anton, at pinatihaya sa sofa. “Tangina mo, Anton. . . wawasakin ulit kita. Ipakita mo sa kanila kung gaano ka nasasarapan na magpabuntis sa mga barako. . . puta ka!”

“AAAAAAAHHHHH. . .!!!”, malakas na sigaw ni Anton. Mabilis at malalim ang pagbaon ni Remo sa kanyang butas na pinaluwag at pinadulas na ni Rudy. Ganyunpaman, parang mahati ang katawan niya sa laki at taba ng burat ni Remo. “Remooooo. . . !!! Dahan-dahan lang Remooo!!! Aaahh, aaahh, aaaaaaahhhh. . .!!!”

Mahigpit ang hawak ni Remo sa mga paa ni Anton. . . todong pinabukaka siya nito at lalo pang sinagad ang paghagod nito. Napako sa dalawang nagkakantutang lalaki ang mga mata ni Rudy at ni Gomez.

“Aaaaaaahhhhh. . .!!! Aaaaaahhhhh. . .!!!”, hiyaw ni Anton, nagwawala na parang kinakatay.

Nakapalibot ang dalawang lalaki kay Anton habang winawarak siya ni Remo. . . sa uluhan niya, si sir Rudy, malapad ang dibdib, mabulto at mabigat, tatay na tatay ang katawan, may konting tyan. . . at nangingintab sa laway ang mahabang titi na nakasakal sa kamao nito. Si Joey Gomez, kumikinang ang pawis sa batak na katawan nito. . . katamtaman lang ang haba ng burat pero malapad at mataba. Habang nagjajakol ito sa ibabaw niya, ginugunita ni Anton kung paano sinubo ni Gomez si Remo kanina. . . sundalo at brusko, mukhang magsasaka. . . pero sagad kung kumain ng burat.

“uuuuu. . . putang ina. . .”, mahinang bulong ni Gomez. Nakanganga ito, manghang-mangha at libog na libog, pinapanood ang kantutan ng dalawang barakong kape at gatas ang kulay. “. . . putang ina, putang ina, putang ina. . . uuuuuuhhh. . .”

“Fuck. . . tigas na tigas ang titi ni coach Anton! Sarap na sarap na makantot. . .”, puna ni sir Rudy. Hindi ito tumigil sa pagsalsal. . . kahit nag-iingat na hindi labasan agad.

“Tangina, sir. . . sarap niya kantutin. Mukhang nasasarapan si coach magpakantot. . . uuuhhhh, tangina. . .!!!”, bulyaw ni Gomez, at bumilis ang pagjakol nito.

Alok ni sir Rudy sa alalay niya, “Ano, Gomez? Sarap ba? Sige. . . ipasubo mo ang burat mo sa kanya. . . tuhugin mo sa dulong ito, habang winawarak sya sa kabilang dulo. . . tangina, ipa-chupa mo ang burat mo sa gwapong daddy. . .”

Tinampal-tampal ni Gomez ang matigas niyang burat sa mukha ni Anton. . . nilapat ito sa mapulang labi, at unti-unting nagpasubo. “Aaaaaahhh. . . sige, coach, isubo mo ako. . . aaaahhh!!!!”

Wala nang pakialam si Anton. . . dumede na siya sa nakasuksok na burat sa bibig. Napasalsal siya ng sariling burat habang nakakaskas ng higanteng burat ni Remo ang bawat sulok ng lagusan niya. . . umaalon ang kanyang tyan at napapangisay siya dahil sa paghagod ng matabang tubo sa loob niya. “Uuuhh, uuuhh, uuuhhhh. . . haaaaaa. . .”

“Sir Rudy. . . sasabog na yata ito. . . sarap na sarap na o. . .”, puna ni Remo.

Nanginginig ang kalamnan ni Anton. Tumitirik ang kanyang mga mata. Ramdam ni Anton ang palabit na pagsabog niya.

“Aaaaaahhh. . . sir Rudy, malapit na itong labasan!!! Kantutin niyo na sir. Sige na sir. Kayo na bumuntis dito. . .”,

Binunot ni Remo ang sarili. . . at agad na pumalit sa pwesto nito si sir Rudy, at binaon ang burat sa butas ni Anton.

Gabakal ang tigas ng tarugo ni sir Rudy. . . kumukulo ang dugo sa pagnanasa. . . madiin ang pagkasta at marahas ang paglabas-pasok sa nawasak na butas ni Anton. Gusto nitong mapasigaw sa sakit, mapatirik ang mata sa sarap , at maputulan ng hininga ang mestisong daddy na binibiyak.

“Aaaaaah. . . putang ina mo, coach!!! Ang sarap mong biyakin. . . aaaaaaahhhh, akin ka ngayon, tangina mo!!! AAAAHHHH. . .”

Napauga si Anton sa tindi ng pag-araro sa kanya. Napakapit siya sa braso ni sir Rudy habang nakapaibabaw ito sa kanya. Walang awa ang pagwarak nito sa kanya. “Uuurrrrggggghhhh. . . tangina mo, coach. . . uuuuurrrggggghhh. . . Shit, sarap mo, daddy. . . uuuuuuurrrggghhh!!!”

Nangahas na rin si Gomez na bayuhin ang bibig ni Anton. “Uuuurggggh. . . sige coach. . . subo mo ako. . . aaaaaah, daddy, sarap. . .aaaaahhhh. . .”

Hindi na kailangan pang magsalsal si Anton. Hindi niya napigilan. . . nag-umpisang sumirit ang tamod niya, kusang umagos sa tindi ng naramdamang init at hapdi, at naghalong sarap at sakit.

Bumilis ang pag-araro ni sir Rudy kay Anton. . . humahampas ang balat sa balat. Sa bawat baon ng tarugo nito sa kanyang butas, napapatalsik ang umaagos na tamod. “Aaaaaahhh. . . sir Rudy. . . aaaaaaahhhh. . . aaaaahhh. . .!!!”

“FUUUCCCKKK!!! Putang ina mo. . . uuuuuugggggrrrhhh!!!”, hiyaw ni sir Rudy. Tuloy ang malakas na pag-indayog habang sumasabog ang tamod nito sa loob ng nawarak na butas ni Anton. Bumunot ito, at pinaulan sa ibabaw niya ang huling sirit ng malapot na semilya. . . pinaliguan nito ang kanyang burat, bayag at tiyan.

Akala ni Anton na tapos na ang kalbaryo niya, ngunit malaking pagkakamali – dahil binalikan siya ni Remo pag-awat ni sir Rudy. Habang umaagos pa rin ang tamod ni sir Rudy sa butas niya, biglang pinasok ulit siya ng berdugo. Tila kilala na ng katawan niya ang unang umangkin sa pagkalalaki niya – kusang pumulupot ang kanyang mga paa sa malapad na likuran ni Remo, at pati ang mga braso niya ang yumapos ng mahigpit, habang pinasok siya muli, at binalikan ang pagkasta sa kanya.

Sa ilang sandali, kumalas si Remo, at pinatuwad-aso si Anton sa sofa. Hinila nito ang kanyang puwet at pinausli. . . bago binarurot siya muli.

Buong-buo ang pagtanggap niya sa pagwasak sa tumbong niya. . . halos umaapoy sa hapdi at init ang kalooban niya. . . ngunit garalgal na ungol lang ang kaya niyang gawin. Hindi niya mapigilin kanyang sarili. . . “uuuhhh. . . uuuuuhhh. . . sige, Remo. . . uuuuhhh. . . biyakin mo ako. . .”

Pumuwesto si Gomez sa uluhan niya. At pinasak ang burat nito sa kanyang bibig. “Uuuuugggghhh. . . tangina. . . ang galing chumupa. . . sige, kuya Remo. . . biyakin mo. . .”

Madaling nahanap ng dalawang lalaki ang ritmo – nagsabay ang pag-ulos ni Remo sa kanyang pwet at ang pagkayod ni Gomez sa lalamunan niya. Naninigas na ang kanyang balakan. Manhid na ang kanyang nawasak na lagusan. Nangangalay ang kanyang panga. Ngunit walang tigil ang sabay na pagtuhog ng dalawang lalaki sa magkabilang dulo.

“Tangina. . . aaaahhhh. . . panoorin niyo kung paano ko biyakin si coach. Putang ina, ang sikip pa rin. . . kinaya na niya kahit ano. Putaaaaa!!!”, bulyaw ni Remo. Tumagaktak ang pawis sa mukha at dibdib nito.

Nanlaki ang mga mga ng dalawang lalaki. . . nakatitig sa namamagang tumbong ni Anton. Unat na unat ito sa madiin na paglabas-pasok ng dambuhalang tarugo. Namamangha ang mga ito. . . hindi mawari kung paano natatanggap ng makipot ng butas ang napakalaking burat, kung paano natitiis ng isang gwapong mestiso at matipunong barako na magpawarak ng ganito.

“Putang ina. . . wasakin mo, Remo. . . fuck, parang mapupunit. . . sige, sirain mo, punitin mo pa! Putang ina, sarap na sarap siya o. . .!!!”

“Tanginaaaaa. . . ang sarap nga. . . eto na, eto na, aaaaaahhhh!!!”, sigaw ni Remo. Kumadyot ng malalim ng ilang beses, hudyat na pinasisirit ang dagta sa loob. Saka ito humugot, at pinaliguan ang nanlalagkit na katawan ni Anton ng tamod, at naghalo sa kaninang pinatalsik ni Rudy.

“Awwww. . . tangina na!!!” Maging si Gomez ay nagdedeliryo sa init ng bungaga ni Anton. Humiling ito sa amo, “Sir. . . pakantot naman, sir, pwede. . . ako naman. . .”

“Sige, eto. . .” – pinabangon ni sir Rudy si Anton, at pinaupo ang alalay nito sa sofa. “Sige, coach. . . sakyan mo si Gomez. Kabayuhin mo siya. Galingan mo. . . at siya ang gagawa ng papeles ng kapatid mo”.

Sakmal ni Gomez ang nakatayong sandata. Dumausdos pababa si Anton. Tumagas ang tamod na naimbak sa lagusan niya. Hindi na siya nahirapan ipasok ang titi sa kanyang madulas na butas. Buong-buo niyang inupuan ito.

Di nagtagal, si Anton na mismo ang kusang huminete. . . taas-baba siya. Nahanap niya ang tamang anggulo na natatamaan ang masarap na parte sa loob niya.

Naghalo ang garalgal at malalim na ungol ng dalawa. Nilapat ni Gomez ang labi sa kanyang utong at gigil na sinipsip ito. Sinakmal nito ang kanyang titi. Kahit nilabasan na si Anton, hindi ito lumambot sa masidhing pagjakol ni Gomez. Napakiwal ang balakang niya sa bawat tusok ng matigas na burat ni Gomez sa loob niya. Nakukuryente siya sa pagkagat ng ngipin nito sa utong niya. “Uuuuuuuhhh. . . uuuhhhh. . .”

“Uuuuuhhhh. . . tangina mo, Joey! Aaaaahhh. . .”, halinging ni Anton. Sinakmal ni Anton ang mukha ng lalaki. . . hindi niya napigilan ang sarili na ilapat ang labi at nilaplap ito. Lumaban naman ito sa espadahan ng dila.

“Fuck. . . Remo. . . ganitong klaseng alay at lagay ang trip ko. . .”, bulalas ni sir Rudy. Nag-umpisa itong magsalsal muli. Lumiyab muli ang libog nito. Tinutok nito ang burat sa naglapat ng mga labi ni Anton at Gomez. . . at pinagsaluhan ng dalawa ito, salitan nilang dinilaan at sinubo, habang mapusok ang iyutan ng dalawa.

“Sige, sir Rudy. . . enjoy-in mo, sir. . .”, sagot ni Remo. Lumapit ito nang masaksihan ang mainit na laro ng tatlo.

Bumilis ang pagtaas-baba ni Anton, at ganun din sinabayan ni Gomez ang pagkadyot nito. Tinampal-tampal ni sir Rudy ang burat sa mukha ng dalawa. . . labas-pasok mula sa bibig ni Anton at ni Gomez.

“Sige, Gomez, buntisin mo si coach Anton. . . sige, anakan mo. . .”, udyok ng amo nito.

“Aaaaaaaaarrrrrgggghhhh. . .!”, sigaw ni Gomez. Nahugot ang burat nito sa mainit na butas ni Anton, at sumirit ang masagang tamod sa tyan nito.

Bumilis din ang pagjakol ni Gomez kay Anton, para mahabol niya ang narating na rurok nito. Sumagad din sa lalamunan niya ang burat ni sir Rudy. . .

“mmmmmppp. . . mmmmpppp. . . mmmpppp” – nilabasan si Anton. Impit ang ungol niya dahil may nakapasok sa bibig. Umagos ang kanyang tamod sa matipunong dibdib ni Gomez.

“Aaaaaaahhhh. . . fuck you! Tangina niyo dalawa. . . aaaaahhhh!!!” – binunot ni sir Rudy ang burat sa bibig ni Anton, at pinasabog ang unang sirit ng tamod sa mukha ni Gomez.

Mabilis na binuka ni Gomez ang bibig at tinanggap ang dagta ng amo. Mukhang sanay na ito kumain ng tamod. Bago naubos ang agos, sa bibig naman ni Anton pinasok. “Aaaahhh. . . inumin mo tamod ko. . . aaaahhhh. . .!!!”

Unti-unting humupa ang nag-aapoy na libog ng tatlo, ngunit walang kumalas. . . nakatingin sila kay Remo. . . at sa halimaw na burat nito. Nasa tabi nila ang malaking berdugo. . . nagsasalsal. “Kaya ko pa, isa pa. . . nakakalibog kasi kayo. . .”

Ang malalim na hingal lang ni Remo ang nadidinig habang nakatuon ito sa pagsalsal. . . tahimik silang lahat, naghihintay, nakatitig sa pagtaas-baba ng malaking kamao sa dambuhalang burat.

Tinutok ni Remo ang lumulobong ulo sa labi ni Anton. “Putang ina. . . busugin kita, Anton. . . kainin mo. . . inumin mo. . . aaaaaahhh. . .”

Madami pa rin ang pinasabog ni Remo sa pangalawang beses nitong labasan. . . umagos sa labi at sa baba ni Anton.

“Patikim mo kay Gomez ko. . .”, utos ni sir Rudy.

Pinihit ni Remo ang baba ni Gomez. . . piniga ang matabang burat. . . at pinatikim din ang huling sirit ng tamod.

. . . . . . . . . . . . . . .

Kahit Sabado at walang siyang pasok, maaga siyang ginising ng asawa niya. Bungad ni Jena pagmulat niya, “. . . nandyan si Lorenz sa baba. Kanina ka pa hinihintay ng kapatid mo. Bumangon ka na dyan”.

Late na siya nakauwi kagabi. Hindi na siya hinintay ng kanyang asawa at naunang natulog na ito – alam nito na may lakad siya para kay Lorenz kagabi.

Bago siya bumaba, sinigurado niyang naitago niya ang mga sinuot niya kagabi. Siya mismo ang maglalaba nito. Punit ang brief niya. Madumi ang mga sinuot niya – ito ang ginamit na pamunas sa katawan niyang pinaluguan ng tamod – sa kanya at sa tatlong lalaki. Nangangamoy at nanlalagkit ito.

Bago siya umuwi kagabi, hinatid niya muna si Remo.

Tinanggihan niya ang mungkahi ni Remo na maligo muna siya sa apartment nito pagkahatid niya bago siya nagmaneho pauwi. “Huwag kang mag-alala. . . maliligo ka lang. Hindi kita gagahasin. Wasak ka na eh”.

Kahit nagbibiro lang ito, baka totohanang gawin ito sa kanya. At tulad ng sabi nito. . . wasak at laspag siya sa pambababoy ng tatlong lalaki. Nanlumo siya – bakit nasarapan siya na tila hinahana-hanap ng laman niya ito? Kaya ibinaling niya ang galit kay Remo. . . bakit siya ginamit na alay at lagay para sa ini-import na shipment ni Lorenz? Alam ba ni Lorenz ito? Kasabwat ba si Lorenz sa pagpain sa kanya sa opisyal na taga port area?

Pagbaba ni Remo sa kotse, inabot sa kanya ang isang brown envelope. “Ito na ang papeles ni boss Lorenz. Paki-abot na lang sa kanya”.

May hawak si Remo na dalawang mas maliit na envelope – at inabot sa kanya ang isa. Makapal na bundle ng pera ang laman. “Ito sa iyo. . . share mo yan. . .”

Lalo siyang nainis. May lagay na nga, at kasama pa ang pambababoy sa kanya sa bayad. Kinalakal ang pagkalalaki niya.

Ayaw niyang tanggapin ang sobreng inabot, pero iniwan ito ni Remo sa front seat ng sasakyan, at sinabi sa kanya, “Pwede ko kunin ang perang yan, pang sostento sa suplling mo na dinadala ng asawa ko. . . pero sa iyo yan. Pinaghirapan mo yan. Good job!”

Ang huling kutya ni Remo bago pumasok sa apartment, “. . . at ang wari ko’y gusto mo rin maulit. . . sige, gagawin ko ng paraan”.

Pagbaba niya mula sa kuwarto, bumabagabag sa isipan niya itong envelope na puno ng pera – suhol ng kanyang kapatid o partida niya mula kay Remo? Higat sa paging kasabwat sa katiwalian, ito ba ang halaga ng kanyang pagkalalaki na wiwarak, hinalay at binaboy?

Nakaupo ang kanyang kapatid sa dining table, nagkakape kasama si Jena, hinihintay siya.

“Kuya. . . thank you. Successful ang mission. Ilalabas na ang shipment ko. Ang galing mo daw, sabi ni Remo. Master negotiator ka. Napa-approve mo agad. . .”, sabi ni Lorenz.

Hindi nakasagot si Anton. Hindi niya kayang harapin ang kanyang kapatid – kung may kinalaman ito sa totoong nangyari. O si Remo lang ang may kagagawan nito.

“Kuya Anton. . . may isa pang container na parating. . . pwede ba magpatulong ulit ako?”, kasunod na tanong ng kanyang kapatid.

Malinaw niyang naalala ang isa pang sinabi ni sir Rudy bago nila nilisan ang opisina nito kagabi – ‘Sana maulit ito. . . sigurado ako may pagkakataon uli. Gusto ko. At gusto mo rin, di ba?’

Bago siya makasalita, sumabat agad ang asawa niya, “But yes, of course, Lorenz. Anton will be happy to help you. Kapatid ka niya. Gusto namin makitang magtagumpay ka sa business niyo. Isn’t that right, Anton?”
Tumango siya. “Kelan ito. . .?”

. . . . . . . . . . ITUTULOY . . . . . . . . . .