Asawa sa Asawa – 2

2: Sukò

Dali-daling tumakbo si Anton sa banyo, na hinahabol ng pangungutya ni Remo, “Putang ina. . . putang-puta ka na. Ang baboy mo, pare. Parausan ka na. HAHAHA. . .”.

Walang tuwalya sa banyo. Kaya hilamos na lang siya sa lababo, at pinagtiyagaan ang pagtanggal ng tamod na dumikit sa buhok at mukha niya.

BLAAAGGG!!!

Nagulat si Anton sa biglang pagbukas ng pintuan ng banyo. Agad niyang tinakpan ang harapan niya. Naasiwa siya na hubo’t-hubad siya.

Pinagtawanan siya ng maton. “Hahahaha. . . gago! Ngayon ka pa nahiya. . . pagkatapos mo sinubo ito. . .”

Winagayway ni Remo ang uten nito. Hindi maiwasan ni Anton na mapatingin sa halimaw na burat na sumalakay sa bibig niya kanina. May katigasan pa rin ito, at hindi pa tuluyang lumambot. ‘Ang laki. . .!!!’

Lumapit ito sa kanya. “Kinain mo ba ang puke ng asawa ko? Kinain mo ba. . .?”

Hindi siya makasagot, dahil alam niya na totoo nga. . . naalala niya na nilaplap niya ang hiwa ni Nina. Masarap ang asawa nito. At sa pangingisay ng babae, alam niya na nagustuhan nito ang pag-brocha niya.

“Kinain mo si Nina, ano! Kinain mo ang puke niya!”. Hindi na si Remo naghintay ng sagot. Tila nababasa nito ang laman ng utak niya. “Alam natin pareho na masarap ang kabibi ni Nina. Pero putang ina mo! Nakikain ka pa. Akin lang ang pekpek ng asawa ko. Paano ko pa kakainin yan, eh nilaspag at tinamuran mo yon! At binuntis mo pa, gago ka. . .!!!”

Sige, pasok ka dun. . .!”, dagundong ng malakas ng boses sa maliit na banyo. Tinulak siya papasok sa paliguan. Madiin ang utos ni Remo. “Linisin mo ang sarili mo. . .”

PPPAAAAKKK!!! PPPPAAAAAKKK!!!

“Aray!”, sigaw ni Anton. Ilang beses na pinalo nito ang pwet niya. Tila gigil na gigil ito sa kanyang mga matambok na pigi. “Ito. . . linisin mo nang maigi. Gusto ko malinis ha! Ikaw ngayon ang kakainin ko. . . sarap siguro ng butas mo. . . birhen na birhen. . .”

Walang shower. May dalawang gripo. May isang balde at tabo sa ilalim ng unang gripo. Tinuro ni Remo ang pangalawan gripo, na may nakakabit ng maiksing hose. “. . . ito gamitin mo. Maghugas ka. Linisin mo. Nang hindi ka magkakalat mamaya. . .”

“Haaa???” Bakas sa mukha ni Anton ang pagkalito at pangamba.

Unilit ni Remo ang utos. “Gusto ko malinis ka. . . at wawarakin na kita. . .”

Marahas na sinubsob siya ng maton sa dingding. Kinuha nito ang hose, pinaandar, at tinutok sa hiwa niya. Sigaw nito sa tenga niya, “Linisin mo sarili mo. . . kakainin muna kita. . . bahala na ang kasunod. . .”

Ramdam din ni Anton ang suntok sa tagiliran niya – hindi gaanong masakit, ngunit sapat na malakas para matakot siya. Agad niyang ginawa ang utos ng barako.

Minandohan siya nito kung paano sabunin, kalikutin, at banlawan ang hiwa at butas niya. Pinapanood siya habang ginagawa niya ito. Nakakapanliit at nakakaasiwa. Labis na nakakadiri ang pinapagawa sa kanya sa harapan mismo nito.

Mabilis ang mga sumunod na pangyayari. Sa dahas at lakas ni Remo, hindi na makapalag si Anton dahil sa matindingin pagkabalisa at panghihina. Basang-basa siya at hindi na nagpunas.

“. . . pinakialaman mo ang hindi sa iyo. . . akin lang ang pekpek ng asawa ko, gago ka. . .”

Kinaladkad ni Remo ang gwapong mestiso palabas at dinala sa maliit na kusina. Tinulak siya nang patalikod sa ibabaw ng makitid na mesa. Pinatuwad siya. Nakalapat ang dibdib at baba niya sa madulas na plastik na takip ng mesa.

PPPAAAAKKK!!! PPPPAAAAAKKK!!! – malutong ang tunog ng pagpalo ng magaspang na palad ng maton sa mga pigi niya.

Bago pa siya maka-alma, nangisay si Anton sa kasunod na ginawa ni Remo. “. . . aaahhh. . . aaahhh. . . aaaaaaaahhhhhhh. . .”

Hinawi ni Remo ang kanyang matambok na pwet. Bigla siyang nakaramdam ng basa, ng init, ng magaspang. Putang ina!!! Dinilaan ng maton ang butas niya!!!

Hindi mawari ni Anton ang tindi ng sarap, at bakit ganito kasarap. Mainit, madulas, basa. . . nakakakiliti, nakakakuryente. Wala pang nakagawa ng ganito sa kanya. Oo, may iilang babae na chumupa sa kanya. Hanggang chupa lang. Pero, ang paghimod sa puwet. . . iba ito.

Hindi na niya inalintana ang pandidiri niya – dahil sobrang nakakabaliw ang labi na lumalaplap sa butas niya. Sobrang nakakakuryente ang pagtusok ng dila sa kumikislot na tumbong niya.

“. . . Uuuuuu, putang inaaaaa. . . !!!”. Halos tumiklop ang tuhod niya. Kumapit siya sa mesa at lalong inusli ang puwet. Tanda niya kung paano mangisay sa sarap ang mga babaeng nadilaan niya noon, pati ang asawa niya. At pati si Nina. Ganito ba ang naramdaman nila pag binobrocha niya ang mga ito?

“Putang ina, gago ka! Akala mo magaling ka. . . akala mo nasarapan ang asawa ko sa iyo?!?! Ipakita ko sa iyo bakit halos mabaliw si Nina pag kinakain ko ang kepyas niya. . . ganito ang hinahanap niya!”, paggiit ni Remo, at saka sumubsob uli ito sa hiwa niya.

“FUUUCCCKKK. . .!!! . . . aaaaaaaaHHHhhh. . .!!!”

Sinisipsip ni Remo na walang pag-aalinlangan ang hiwa niya. . . sinusundot ng dila nito ang tumbong niya. Tila hinihigop ng labi nito ang butas niya. Iba ang estilo nitong maton: malakas, walang kalamyaan, may gigil.

Fuck! Lalaking-lalaki. Sanggano. Berdugo. Maton. At kumakain ng pwet. “AAAAAAAAAAA. . .!!!”

“Anong ginagawa mo?!?!? Aaaaaaaaahhhhh. . .” Lalong humiyaw si Anton. Nakiliti siya sa daliri na dumaloy pataas-baba sa nakalawlaw na burat niya na matigas pa rin. May magaspang na kumakaskas pataas-baba sa kahabaaan ng tangkay niya. Kuko ba ito ni Remo? Or balbas nito? Isusubo ba siya ng maton?

Naalala niya ang kwento ni Jerson, ang ka-tropa niyang basketbolista na silahista: higit na magaling daw sumubo ng burat ang kapwa lalaki. Ngunit walang hilig si Anton sa ganito, kaya hindi niya alam. Totoo ba ang sinasabi ni Jerson?

Nangisay si Anton. . . basa at mainit ang bukana niya. Nakikiliti ang burat niya. Ngayon, may magaspang at madulas sa bayag niya — dinidilaan ba ito ni Remo? Binobrocha ba siya nito?

Nanginig siya sa naiibang kilig na hindi pa niya naranasan. Ngunit, hindi niya inasahan ang biglang pagsuksok ng daliri sa kanyang kumikislot na bukana.

“AAAAAhhhhh. . .!!! Aaaahhh!!! Aaaahhh!!!”, biglang sigaw ni Anton. “Ayoko niyan! Stop!!! Ayoko. . .!!!”

Hinatak ni Remo ang balakang niya nang lalo pang mapausli ang kanyang puwet. Natakot siya sa binabalak nito, kaya lumaban siya. Ngunit sadyang mas malakas at marahas ang malaking berdugo. Sa bawat palag niya, mas lalong malakas ang pag-untog ng ulo at katawan niya sa ibabaw ng mesa.

“Sige, lumaban ka, gago!”, bulyaw ni Remo. Naka-angkla na ang malalapad na braso nito sa baywang niya, at pinapalo-palo nito ang kanyang pwet. “. . . sige, ganyan gusto ko, palaban!”

“AAAAAAAHHHHHH!!!!! UUUURRRGGGGGHHH. . .!!!”, hikbi ni Anton. Napalitan ng matinding hapdi ang dating sarap at init.

Tinusok ni Remo ang butas niya. At dahil basa at madulas, madaling pumasok ang magaspang na daliri sa saradong butas.

“UUUUUHHHHH. . .!!! Arrrrraaaaayyyy. . .!!!!”, sigaw ni Anton. Muling nauntog ang noo niya sa mesa sa gulat at pagpiglas. Namilipit siya sa sakit. Nanghina siya. Hindi na niya inalintana ang masarap na pagdila ng bayag niya, at ang pagkiliti ng burat niya. Nangibabaw ang masakit na paggalugad ni Remo sa kanyang butas.

Marahas ang pagsuksok ng daliri. . . kinakalikot ang tumbong niya. Lumalaban ang bukana niya, ngunit mapilit at malakas ang daliri na sumusundot sa butas. “Aaaaaaahhhh. . . aaaarrraaayyy. . .!!!”

“Putang ina. . . lumaban ka. . . gusto ko palaban”, bulyaw muli ni Remo.

Mabilis na kinuha ni Remo ang cellphone nito at pinatong sa harapan ni Anton na nakasandal sa dingding. Binuksan ang camera. Binalikan ng berdugo ang pagkalikot sa butas niya, bago pa man makapiglas si Anton.

Kitang-kita ni Anton ang sarili niya sa camera screen. . . nakakunot ang mukha, namumugto ang mga mata, tumutulo ang laway sa nakabukakang bibig. At sumisigaw. “Aaarrrraaaayyy!!! Aaaaaahhh. . .”

“Ganyan. . . lumaban ka, putang ina mo. . .!”

Natanaw din ni Anton sa cellphone screen ang barako na nasa likuran niya. . . mainit ang pagtitig sa imahe nila sa camera at mala-demonyo ang bungisngis, “Akin ka ngayon, gago!!! Bubuntisin kita tulad ng pagbuntis mo sa asawa ko. . .”

May malagkit at madulas na dumaloy sa hiwa niya. . . hindi niya matanto kung langis ito. O baka ketchup, o mayonnaise, o laway lang. Basta malagkit, madulas. . . at mahapdi. Paminsan-minsan may nadadali ang mga daliri na parang ewan sa loob niya, at napapangiwi siya. . . dahil may nakakiliting sarap din pag may nasundot sa loob, kahit ayaw tanggapin ng ulirat niya ito.

Mas lalo pang ginanahan at nag-eenjoy ang maton sa lalong pagpiglas ni Anton. Puno siya ng galit at pagkasuklam. . . sa sarili niya, at sa lalaking umaangkin sa kanya. Pagod na siya at mabigat na ang kanyang kalamnan. Lalo lang nagpapalakas kay Remo ang patuloy niya na paglaban. Gusto na niyang sumuko.

“Pasasarapan kita, gago ka. Madami na akong nadali na birhen. Magaling akong bumiyak ng mga baguhan. . . babae o lalaki man. Humanda ka. . . magbabago ang buhay mo”, mainit na banta nito. “Isuko mo ang sarili mo sa akin. . . akin ka ngayon. . .”

Naawa si Anton sa kanyang sarili na natatanaw sa cellphone camera sa harapan niya – bakas sa humihikbing mukha at namumulang anyo ang kanyang nasirang pagkalalaki. Ilang babae ang napatuwad o napabukaka niya. . . at pinasuko ang hiyas nila sa kanya. Ngayon, sinusuko niya ang pagkalalaki niya. . . sa kapwa lalaki – na asawa ng nakalaro niyang yaya ng mga anak niya.

“. . . uuuuhhh! Uuuuhhh! Uuuuhhh!!! Putang inaaa. . .!!!”

Kung kailan niyang inaasahan na maging mas marahas ang pagdaliri ni Remo sa kanyang umaapoy na butas, bigla ito naging mahinahon. Nawala ang dahas, at naging marahan ang pagpasok-labas ng daliri nito – parang hinahaplos at minamasahe nito ang lagusan niya, na kanina lang ay gustong warakin na walang awa.

Pumaibabaw ang mabigat na katawan nito sa likuran niya. Ramdam niya ang mainit na hininga sa tenga niya.

“Akin ka ngayon. . . bubuntisin na kita”. Balot sa gigil at libog ang pagbulong nito.

Sigaw ng utak niya, ‘. . . HINDI!!! AYOKO. . .!!!’

Ngunit, sa lalong pag-domina sa kanya ng higanteng maton, parang tinakasan na si Anton ng lakas at wisyo. Nanlumo siya. Kahit lumalaban ang isipan niya, ngunit ang katawan niya ay bumigay na sa pagtanggap. Ang likas na angas niya ay napalitan ng pagsuko.

Ang bigat ng katawang nakapaibabaw sa kanya. . . ang amoy ng pawis-lalaki. . . ang mahigpit na kapit ng malalapad na braso sa katawan niya. . . ang diin ng gumagalugad na daliri sa butas niya. . . at higit sa lahat. . . ang tigas ng sariling titi na bumubunggo sa gilid ng mesa. . . parang nilamon siya ng libog ni Remo. Sumanib ang kapangyarihan nito.

Sa gitna ng umaapoy na hapdi, dama din niya ang pagsundot ng daliri. . . tinutukso, pinaglalaruan, kinakaskas ang isang parte sa loob na nakakaliyad. Napapangisay siya. Ilang daliri na ba ang pinasok ng barako? “Aaaaaaaahhhh. . . ano yan. . . bakit ganyan. . . aaaahhh. . . uuuuhhhh. . .”

Nabuo sa isipan niya ang imahe ni Nina: maganda, busog ang dibdib, mapula ang kepyas, nakabukaka sa harapan niya, inaakit siyang ipasok ang sandata niya sa mainit na kweba nito. Pumasok din ang anyo ni Remo. . . si Remo na nakapatong sa asawa. Bigla niya niya naisip kung ano ang magiging pakiramdam ni Nina. . . . kinakasta, kinakadyot, iniiyot at pinapasarap ng asawa.

Natuon ang ulirat niya kay Remo. . . at ngayon, siya ang pumalit sa imahe ni Nina. Siya ang nakapailalim sa barakong asawa ni Nina.

Siya, si Anton. . . gwapo, matipunong mestiso, maskulado, basketbolista at coach, may asawa at anak. . . siya ang kakastahin, kakadyutin at iiyotin ni Remo. Bakit hinahayaan lang niya na pumasok ang mga daliri nito sa butas niya? Bakit sumasabay ang balakang niya sa paggiling ng maton? Bakit nakausli pa rin ang pwet niya? Bakit matigas ang kanyang titi?!?

‘Sige na. . pare. . .’ – hindi niya matanto kung nasabi ito ng isipan niya, o nabigkas niya ito.

Napako ang mga mata ni Anton sa cellphone. . . sa sarili niya. Nakikita niya ang mukha ni Remo, nakatuon ito sa gagawin sa kanya. “. . . uuuugggggrrrhhh. . .!!!”

Sa gitna ng mahapdi na pagwasak, umaasa siyang jakulin at laruin ng barako ang umiigting na burat niya. Baka mamaya. . . kainin ni Remo ang bayag niya. Sana. . .

Ginugunita niya ang bibig ng barako na subo-subo ang burat niya – para mawala sa pakiramdan niya ang kasalukuyang pagtuhog sa kanya ng isang lalaki!

Ngunit mahirap i-bale-wala ang sakit na biglang lumatay sa katawan niya. . . mula sa puwet niya, paitaas.

“. . . aaaahhhh. . . . uuuuhhhh. . . aaaarrrggghhh. . .”

Tiniis niya ang sakit, dahil ramdam din niya ang kiliti at sarap sa bayag at titi niya. Umunat ang butas niya. . . punong-puno ang kalooban niya. . . naninikip, sumasakit. . . ngunit, bakit may konting sarap sa naghalong nginig at sakit?

“AAAAAAAAHHHHHH. . .!!!! Pare, tama na. . . sorry na. . . pasensya ka na. . . maawa ka sa akin. . . AAAAAHHHH. . .!!!”, mahinang haluyhoy ni Anton. Halos pabulong ang taghoy niya. . . hindi na niya mahanap ang lakas na makasigaw. Hindi siya makapiglas, o bakit parang ayaw na niyang lumaban.

Sa bigat ni Remo, at ang mahigpit na yapos nito, tinakasan na siya ng bait. Nagpaubaya siya sa panghahalay. Pinagtraiduran siya ng kanyang katawan. . . nagpaanod siya sa pangyayari. Ganito ba ang pinagdaanan ng mga maraming birhen na babae na nabiyak niya noon. . .?

“Sssshhh. . . huminga ka lang, pare. . . papasukin mo ako. . .”, maamong bulong ni Remo sa tenga niya. Mainit ang hininga nito, tila nakakakiliti. Nakayapos ang mga braso sa kumikiwal na katawan niya. Nilalapirot nito ang isang utong niya. Hinahaplos ng kabilang kamay nito ang harapan niya. Mahigpit ang yakap. Inaangkin ang buong pagkatao niya. “Dahan-dahanin ko. . . huwag kang lumaban. . .”

“. . . papasukin mo ako. . . sssshhh. . . uuuuuhhhh. . .”

Nanginginig ang buong kalamnan niya. Nanlamig siya, kahit pinapawisan. Kahit parang mahahati na ang katawan niya, ngunit nandun pa rin ang nginig sa may bayag niya, minsan sa loob niya. Parang sasabog ang pantog niya. Kumikirot ang butas niya.

Tila nanigas at paralisado na ang katawan niya. Bumubugso ang init. Lumiyab ang dating lumalaban na ulirat. Buong-buo sa isipan ang imahe ni Remo. . . ang malapad na dibdib, ang malaking katawan. . . at ang higanteng burat. . . magiging ganap na ang pagsalakay sa kanya.

“. . . uunnnngggggghhhh. . . nnnnggggghhhh. . .”. Mahinang hikbi lang ang lumalabas sa bibig niya. Kumapit siya ng mahigpit sa malaking braso na nakayapos sa kanya.

“Huwag kang lumaban. . . bumigay ka lang. . . masarap din ito. . . magugustuhan mo ito. . . huminga ka ng malalim, pare. Nandyan na tayo. . .uuuuuhhhh. . .”

Paulit-ulit ang pagbulong ni Remo. Paulit-ulit ito sa tenga niya. . . sumuksok ito sa ulirat niya. . . hanggang sa nandilim ang paningin niya.

Nagkamalay si Anton na parang kinukuryente ang balakang at pantog niya. Hindi na nakapatong si Remo sa kanya, kundi naka-angkla ang mga kamay nito sa balikat niya. Umaalon ang buong katawan niya – busog at punong-puno ang pakiramdam niya. . . masakit na mahapdi. Putang ina! Nakabaon ang buong pagkalalaki ni Remo sa butas niya. . . kinakasta siya nito na parang puta, parang aso.

Umaalog siya sa bawat ulos ni Remo. Sumasabay ang pag-uga ng mesa, at ang langitngit nito ay naghalo sa tunog ng ungol nila.

Tila isang nakakalibog na video ang tanaw niya sa cellphone screen sa harapan niya. Dilat ang mata niya. Pumipintig ang mga ugat sa noo niya. Nakangiwi ang nakabukang bibig. Tila hirap siya sa paghinga. Sa bawat ulos ng maton, parang naghahabol siya ng hininga.

“Uuuuuuuuhhhh!!!! Putang ina mo. . . !!!!”, malalim na ungol ni Remo. Malagkit ang pagtitig ng maton sa kanya, halatang lunod na sa libog. “PUTANG INA!!! Ang sarap mong buntisin! Mas masarap ka pa sa asawa ko. . . UUUUUHHHH!!!”

Sa bawat kadyot ni Remo. . . gumigiling din ito. Parang hinahalukay nito ang kalamnan niya. At sa gitna ng hapdi at hirap, ramdam din ni Anton ang nginig sa bawat kuskos ng matabang burat sa may isang banda sa kalooban niya.

Mahina lang ang ungol niya. Nalula siya sa pagbitiw at pangsang-ayon sa gustong gawin sa kanya. “. . . uummmmggghhh. . . uuummmggghhh. . . uuummmggghhh. . .”

Hindi niya alam kung alin ang nangingibabaw – ang pakiramdam ng pagwasak, o ang panginginig na dulot ng bawat giling ni Remo, o ang pagsundot ng titi nito sa punto na malapit sa may bayag niya.

“Aaaaaaarrggghhh. . .!!! Putang ina!!! Ang sarap mong katutin. . . wawarakin kita. . . aaaaahhh, uuuuhhh, aaaahhh. . .”

Nalilibugan si Anton makinig sa malalim na ungol ng lalaki tuwing nanonood siya ng porn at tuwing pinapakinggan ang sarili habang may kinakastang babae. Ngunit sa pagkakataon ito, siya ang sanhi ng libog at halinghing ng lalaki sa ibabaw niya. Ang pagkalalaki niya ang inalay sa kahalayang ito.

Bakit nahantong sa ganito – binibiyak siya ng kapwa lalaki. . . siya ay ama at asawa, ni walang pagnanasa o karanasan man lang sa ibang lalaki. . . at eto siya, kinakantot na parang aso. Binibiyak na parang isang putang parausan. Binubuntis na tila asawa na siya nitong maton.

Ibang Anton na ito. Ibang lalaki na siya. . . bumigay sa matingding kalaswaan, lugmok sa libog ng kapwa barako, nagpaubaya maging parausan ng iba.

“Putang ina mo. . . mukhang sarap na sarap ka na ah!!!”, gigil na panunuya sa kanya ni Remo. “Gusto mong inaaangkin ka, binabastos at ginagamit? Ha?!? Sarap ba? Uuuuhhhh. . .”

Lalaban siya, ngunit lalo lang humihigpit ang kanyang lagusan sa bawat piglas niya At lalong nanggigigil si Remo. Ang hindi niya mawari. . . sa bawat ulos at hagod ni Remo, sa bawat giling ng dambuhalang burat na humihiwa sa katawan niya, lalo pa siyang nangingisay.

“AAAAAAHHHH. . . tama na yan. . . AAAAAHHH”. Ngunit walang lakas ang bulyaw niya. Kumikiwal ang balakang niya sa bawat hikbi na lumalabas sa bibig niya.

“Putang ina mo. . . supling mo ang iniwan mo sa loob ng asawa ko. . . gago kaaaa!!! Wawarakin kita. . . gustuhin mo ito. . . ikaw ang kakantutin ko sa sunod na 9 na buwan. . .”, pagdiin ng berdugo.

Malalim ang pagkasta ni Remo. Sinasabayan ng madiin na paggiling – at napapatuwad lalo si Anton. Kahit ayaw niya, may sariling isip ang puwit niya. . . uusli ito para tanggapin ang pagbarurot nito.

Mula sa mabagal lang, unti-unting bumilis ang pag-ulos nito. . . palalim nang palalim. “Aaaaaarrrrgggghhhh. . . putang ina mo, pare. . . ang sikip ng puki mo. . . aaaaarrrrhhh!!!”

Humugot si Remo.

Nagpasalamat si Anton na tapos na ang pagdurusa niya – pero nagkamali siya. Hinawakan ng maton ang baywang niya, at pinaikot, pinatihaya sa ibabaw ng mesa. Hinawakan ang mga tuhod niya at idiniin pataas, hanggang halos maglapat ito sa kanyang dibdib. Hindi niya masara ang kanyang mga paa na naka-angkla sa malapad na braso ni Remo.

Bukakang-bukaka na si Anton. Unat ang mga binti. Inisip niya ang nawasak niyang butas. . . at dahil matangkad si Remo, abot nito ang kanyang pwet at mabilis na naibaon muli nito ang matabang burat sa lagusan niya.

“Aaaaaaaaahhhh. . . pare. . . ang sarap mong kantutin. Gusto kitang buntisin. . .”

Sa pwestong ito na halos nakaangat na ang balakang niya, hindi na nakalapat ang kanyang pwet sa mesa. Ramdam ni Anton ang bawat pulgada na sumuksok sa butas niya. Sa bawat giling ni Remo, hindi niya mapigilan ang pangingisay niya. Kumikiwal ang buong katawan niya. Nasagi niya ang cellphone nito at natapon sa sahig. Hindi na nila pinansin ito.

Lunod si Remo sa kasarapan ng masikip at kumikislot na lagusan ni Anton – na dating birhen, ngayon ay wasak na. Gigil na gigil ang pagbayo nito.

Bumigay si Anton sa pag-angkin at pagbiyak sa kanya. Mahapdi pa rin. Masakit pa rin. Ngunit nagpaubaya na siya na angkinin ng ganito. Nagpapabastos, nagpapababoy. Dati, siya ang dumo-domina sa mga babae niya. Ngayon siya na ang sunod-sunuran. Siya na ang parausan. Siya ang butas, siya ang puki. Siya ang imbakan ng tamod.

“Uulit-ulitin kitang kantutin, gago ka. . . kabayaran mo, at ganti ko ito. . . dahil inangkin at binuntis mo ang asawa ko. . . at hahanap-hanapin mo na ito, GAGO KAAAAA!!!”, bulyaw ni Remo. Sinaid nito ang kinawawang lagusan ni Anton.

“Oo, pare. . . sorry talaga. . . sige, buntisin mo ako. . . uuuuhhhh!!! Sige, iyo na ang butas ko. . . Sige pa, pare. . . aaaaahhhh”, bulalas niya na pabulong, ngunit dinig nila pareho ito. Hindi alam ni Anton kung saan nanggaling ang mga lumabas sa bibig niya.

Dinakma ni Remo ang burat ni Anton at jinakol. Nakakapanliit ang kantiyaw nito, “Oh, bakit. . . Anton? Bakit ang tigas-tigas ng burat mo?!? Ha. . .??? Nasarapan ka ba? Gusto mong tinitira ka? Trip mo yung binibiyak ng barako. . .? Sarap ba? Ha. . .?”

Mahinang ungol lang ang bwelta ni Anton. Nanghina siya, at nahiya. Bakit nga ba umiigting ang titi niya. ‘Lalaki ako, ayoko nito. . . mali ito. Masakit. . . uuuhhhh. . .’

Nilamutak ng maton ang maumbok at matigas niyang dibdib. . . nilapirot ang kanyang mga utong. Alam niyang gustong-gusto ito ng kanyang mga nakalarong babae.

“. . . uuuuhhhh, pare! Pare! Uuuuuuhhhh. . .”

Hindi niya inakala na masarap pala. . . sobrang nakakiliti at nakakanginig ang gigil na paglaro ni Remo sa mga utong niya, na halos panandalian niyang nakalimutan ang kirot sa butas niya.

Napatitig siya sa kayumangging mukha ni Remo na nakapaibabaw sa kanya. . . inaararo siya na walang humpay. Gwapo pala ito, barakong-barako. Natuon ang mata niya sa dibdib nito. Naiiba sa tigas at kisig ng dibdib niya. Matambok, malaman at malapad ang kay Remo. Gusto niyang lamasin ito. Maitim at malaki ang mga utong nito. Iba sa pink at mallit na utong ni Nina na ilang beses niya dinede noon. Nanunuyo ang lalamunan niya, at gusto niyang susuhin ang utong ng maton, kung maabot lang niya. ‘Fuck! Ano ba ang iniisip ko! Uuuuuhhhh. . . uuuuuhhhh. . . Fuck, Remooooo. . .!!!’

Lalo pang nadala si Remo sa kanyang pag-igtad. Bumilis ang paggiling. . . pakanan, pataas, paikot, pailalim. . . pinanggigigilan nito ang butas ng mestisong daddy na nakabukaka sa ibabaw ng mesa. Maskulado din, matipuno. . . at pakantot na.

Tumirik ang mga mata ni Anton, nanginig ang katawan niya. . . at kumapit siya sa malapad na braso ng maton. Parang maghihiwalay ang magkabilang parte ng katawan niya sa pagbiyak ni Remo. Ngayon lang siya nagpakawala ng malakas na ungol, “AAAAAAAHHHHHH. . .!!!!! AAAAAAAAAAHHHHHH. . .!!!”

“Sige, gusto mo yan, gago ka!!! Bubuntisin kita ng paulit-ulit. . . inanakan mo asawa ko. . . ikaw ngayon ang aanakan ko, gago ka! Putang inaaaaa!!!!! AAAAHHHHHHH. . .”, hiyaw ni Remo.

Bumilis ang hagod ng barako. Bumaon ang kahabaan sa masikip na lagusan, at bumulwak ang tamod ng maton. . . pasok na pasok sa pinakaloob ni Anton.

“AAAAAARRRRGGGGGHHH. . .!!! AAAARRRRGGGGHHH. . .!!! Ayan na. . . aaarrrggggh!!!”

Ramdam ni Anton ang bawat sumpit ng semilya ni Remo sa loob niya. Parang napapaso siya sa init ng likidong iniimbak nito. Punong-puno ang pantog niya. Hindi tumigil ito. Matagal bago bumagal ang pagbarurot nito.

“uuuhhhh. . .”, napasinghal si Anton ng malalim. Sa wakas, humugot na rin si Remo sa butas niya. Ngunit, nabigla siya na hindi pa pala ito tapos. Lumipat ang berdugo sa may uluhan niya. . . kinabig ang mukha niya, pinisil ang panga niya. . . at pinaulan sa bibig niya ang ilang huling sirit ng tamod.

Napapikit si Anton. Lupaypay at pagod ang katawan niya. Pero higit pa ron. . . nanliit, natalo at nawasak ang pagkalalaki niya. Nag-iba ang mundo niya.

. . . . . . . . . .

Mabagal ang takbo ng sasakyan. Maingat ang pagmaneho niya. Nangangalay ang mga binti niya, at pati balakang. Kumikirot ang pwet niya, at hirap sa pag-upo. At ang higit na kinayayamutan niya: tigas na tigas pa rin ang kanyang burat na sapo ng kabilang kamay na hindi nakahawak sa manibela.

Baligtad ang pagsuot niya ng joggers. Tumatakbo na siya sa eskinita na hindi pa nasusuot ang tshirt. Hindi na niya nasuot ang kanyang brief at naiwan na doon, sa pagmamadaling matakasan ang lugar ni Remo.

Gusto niya magjakol. Gusto niya magpalabas – magpasabog sa loob ng pantalon niya, na basa at malagkit na. Ngunit pinipigilaan niya ang sarili: hindi pwede. Kahit libog na libog siya, at umaapoy ang laman niya —dulot ng kalaswaan na pinagsaluhan nila ni Remo.

Hindi siya maaring magpalabas. . . sa ganitong kalagayan na lumiliyab ang libog niya dahil sa malaswang laro sa kamay ng kapwa lalaki.

Paano nangyari ito, na nagpahalay ang isang lalaking may-asawa sa kapwa lalaki? ‘Bakit hindi ako lumaban? Bakit hindi ko siya binugbog? Oo, may malaking atraso ako sa mag-asawang Remo at Nina – pero bakit humantong sa ganito, at nagpaubaya na lang ako sa kanya?’

Matagal na nakaupo si Anton sa loob ng kotse, pagkatapos niyang na-park ito sa harap ng bahay nila. Patay na ang ilaw sa bintana ng kwarto nila ni Jena. Bukas pa ang ilaw sa katabing duplex apartment, kung saan nakatira ang kapatid niya. Sinigurado niyang walang nakadungaw bago siya lumabas sa kotse.

Halos hindi siya makatayo. Paika-ika ang lakad niya patungo sa front door nila. Malagkit ang katawan. Dumidikit ang maduming t-shirt at joggers sa katawan. . . nangangamoy ang pawis. Masangsang ang natutuyong tamod sa balat niya. Basa ang pwet ng pantalon. May dumadaloy sa binti niya. Nanlalagkit ang hiwa ng pwet niya.

. . . . . . . . . .

Naalimpungatan si Anton. . . masakit ang katawan niya. Mahapdi, nangangalay, nabugbog. Ang tanging maalala niya – na halos hatinggabi na siya nakarating sa bahay, at mabilis siyang naligo. Hindi niya maalala kung saan niya tinago ang madumi at nangangamoy na damit niya na puno ng tamod. Siya ang maglalaba nito. Hindi maaring matuklasan ito ni Jena.

May nakahawak sa kanyang tarugo na tayong-tayo. Hinahaplos ang katawan niya. Hubo’t-hubad pala siya. Naalala niya ang magaspang na palad ni Remo sa titi niya. . . ngunit parang iba ito. . .

“. . .hon. . . honey. . .”. Boses ni Jena. Pagdilat niya, nakakahalina ang ngiti ng kanyang asawa. “. . . ikaw ha. . . you naughty, naughty man. . .”

Panandaliang kinabahan si Anton. Ngunit tuloy ang haplos ni Jena, na nakatitig din sa kanya. “I know you want it. . . pero mamayang gabi na tayo, honey. We have something to attend to now. . .”

Lumapit ito para halikan siya. Naalala ni Anton – nilunok niya ang laway ni Remo. Sumabog ang tamod nito sa mukha niya, sa bibig niya. . . at nilunok niya ang malapot na dagta nito. Parang nalalasahan pa rin niya ang alat sa sa kanyang nanunuyong lalamunan. Agad na umiwas siya sa labi ng kanyang asawa. “Mumog muna ako, babes. . . morning breath kasi. . .”

Mabilis niyang kinapa ang kama. Ikinatatakot niya na may tagas na kung anong likido sa hinigaan niya. Saka siya kumaripas papasok sa banyo, hindi pinahalata na hirap siyang humakbang.

Tumingin siya sa salaman. Pareho pa rin – matangkad, gwapo at mestiso, makinis, matipuno at hitik ang mabultong muscles. Ngunit iba na ang nararamdaman niya. Iba na siya. At hindi mawala sa isip niya ang pagkabusog ng pantog niya, ang pag-unat ng lagusan, ang kumikirot sa butas niya. Para siyang lalagnatin.

Sinapo niya ang kanyang umiigting na sandata. . . lalo pa itong tumigas. Banayad ang pagtaas-baba ng kamay niya. Gusto niyang magpalabas, kahit natatakot siya sa mga imaheng pwedeng lumitaw muli sa ulirat – mga imaheng gagatong sa nakakaibang pagnanasa.

Natigilan lang siya boses ni Jena.

“Hon. . . bilisan mo dyan. . . baba na tayo. . .”, tawag ng asawa niya sa kabila ng saradong pintuan. “We have someone waiting downstairs. . .”

Nahirapang gumalaw si Anton. Nangangalay ang buong katawan. . . tila nabugbog. Nahirapan siya itaas ang mga binti sa pagsuot ng hapit na brief para maitago ang kanyang nakatirik na sandata. Kahit nanghihina siya, gabakal pa rin ang tigas ng burat niya.

Nasa room pa rin si Jena, hinihintay siya. Kinuha niya muna ang cellphone bago sumunod sa asawa niya. Sabi nito, habang bumababa sila, “. . . dumaan si Remo dito kanina. . .”

Natigilan siya. “Si. . . si Remo. . .?!?”

“Si Remo – yung asawa ni Nina. . .”, paalala sa kanya ni Jena. “. . . Si Remo, yung nagtatrabaho part-time sa construction ni Lorenzo. Pumunta siya dito kanina. . . habang tulog ka pa. . .”

Nanlamig si Anton. Sinikap niya manatiling kalmado. . . hindi niya pinahalata ang kaba niya.

“Ah. . . ang asawa ni Nina. Nandyan si Remo. . .???”

 

. . . . . . . . . . . . ITUTULOY . . . . . . . . . . . .