Asawa sa Asawa – 1

1: Gantí

Hindi mapawi ng mainit na tubig ng shower ang ngalay ng kanyang nabugbog na katawan. Tila baldado ang mga binti at balakang niya. Nanginginig ang mga paa niya. Masakit ang tiyan niya. . . pati ang dibdib at likod. Nakaramdam siya ng hilo at pagod. Naduduwal siya.

Tumingin si Anton sa malaking salaman sa tapat ng shower stall sa banyo nila. Natatanaw ang kanyang batak na katawan na puno ng bula. Siya pa rin ito – matikas, batak, at gwapo – ngunit parang may nag-iba na.

Hindi mabilang ng mestisuhing lalaki kung ilang beses siya nagsabon at nagbanlaw. Kinuskos niya ng maigi ang kanyang pawisan at nanlalagkit na katawan. Halos namula na ang kanyang makinis at maputing balat. Matagal siyang nasa ilalim ng dutsa, bago niya pinatay ang tubig at nagpatuyo.

Maingat ang pagpunas niya sa katawan – hindi niya matukoy kung ano ang nabugbog at kung saan ang masakit.

Binuksan niya ang lahat ng ilaw pagkatapos niyang sinigurado muna na sarado ang pintuan, nang hindi tumagos ang liwanag ng banyo sa madilim na bedroom kung saan mahimbing ang tulog ni Jena, ang asawa niya.

Sinipat niya muli sa salamin ang ang sarili. Medyo namamaga ang kanyang labi, at may konting kirot ang namumulang mga utong. May gasgas ang tuhod niya. Hindi niya makita kung may pasa din ang balakang at likuran niya. Kinapa niya ang kanyang puwet– at maingat na siniksik ang daliri sa masikip ng hiwa ng matambok na pigi. Kinapa niya ang kanyang butas.

‘aaaaooowwwww. . .’ – napangiwi siya sa hapdi.

Tumalikod siya at tumuwad. Inusli niya ang puwet at hinawi ito. . . sinubukan silipin ang tanging bahagi ng katawan niyang hindi pa naaaninagan. Kinabahan siya sa kanyang nakita.

Namumula. Namamaga. Kahit hindi halata sa unang tingin, ngunit ramdam niya ang kirot sa nawasak na tumbong. Kahit ilang beses niya itong sinabon at hinugasan kanina, namamatyagan pa rin niya ang dungis sa kaloob-looban niya. . . at nandidiri siya sa sarili.

Higit pa sa nabugbog at natalo sa suntukan ang estado niya. Nanliliit siya. Parang nalugi, parang nawalan siya ng diwa.

Tumingin siya sa sa relo na nakapatong sa counter. 11.23pm.

Halos 5 oras ang lumipas mula nung pinuntahan niya ng personal ang tirahan ni Nina. Balak niyang kumbisihin ito na bumalik sa trabaho. At sa loob ng limang oras lamang, tuluyang napunit at nasira ang pagkalalaki niya.

Pinatay niya ang ilaw. Mabagal ang mga yapak niya papasok sa bedroom nilang mag-asawa. Maingat ang kanyang paghiga nang hindi magising si Jena. . . at baka mahalata nito na may nagbago sa kanya. Baka maamoy ni Jena sa dilim ang dungis niya. Baka maramdaman nito ang kanyang nagbabagang balat at ang nag-iinit na kaluluwa. Baka masagi nito ang burat niyang namamaga at nakatirik pa rin.

Nahihiya siya. Nasusuka. Nanlulumo.

Hindi niya namalayan na nakatulog siyang hubo’t-hubad. . . at nakalobo ang sandata.
. . . . . . . . . .

Mas maaga sa gabing iyon, bago mag 6pm.

Kumatok. . . nag-doorbell. . . kumatok ulit. . . nag-doorbell ulit. . .

“. . . Nina!?!?! Tao po. . .!!! . . . NINA!!!”

Dikit-dikit ang mga lumang apartment at maliliit na bahay dito. Sa labas na siya nag-park dahil hindi niya maipasok ang kotse sa maliit na eskinitang puno ng nakaparadang tricycle, mga nakatambay na tao, mga nagtitindi, at mga naglalaro,

“Nina. . .? Nina. . .? Tao po. . . Nina. . .?”, mas malakas ang pagtawag niya. Hindi niya inalintana na nadidinig na siya ng mga kapitbahay.

Anim na buwan pa lang nagtatrabaho sa kanila si Nina, ngunit nakasandal na sila sa kanya dahil parehong busy sa trabaho ang mag-asawa. Full-time sociology professor si Jena sa isang kilalang university, at director din ng isang community-based NGO. Higit na mas mabigat ang oras ni Jena – madalas itong may out-of-town trips o outreach events.

Coach si Anton ng high school basketball team sa isang all-boys school at grade school PE teacher din siya sa isang exclusive all-girls catholic school. Pagkatapos ng school, umuuwi siya agad para asikasuhin ang mga bata sa tulong ni Nina.

Nag-iisang kasambahay at yaya nila si Nina. Maayos mag-trabaho. Magaling mag-alaga ng bata. Maasahan ito.

Ngunit kaninang madaling araw, nagising silang mag-asawa sa iyak ng mga kanilang mga anak. Wala na si Nina. Basta na lang ito umalis.

[Hindi ko na kaya mag-trabaho] – ito lang ang natanggap na text ng asawa niya. At hindi na ito sumasagot sa mga tawag o text nila.

Napagkasunduan ng mag-asawa na si Anton na lang ang mag-absent sa trabaho para mag-alaga ng mga anak nila.

“Antonio, busy lang talaga ako today. Pero bukas, puntahan natin ang tirahan ni Nina at pakikiusapan ko siya”, saad ni Jena. Alam nito kung saan nakatira si Nina dahil si Jena ang nag-hire sa kanilang yaya mula sa isang women’s livelihood program ng NGO nito.

“Or, why don’t you ask your brother kung may balita siya mula kay Remo”, dagdag na mungkahi ni Jena bago ito umalis ng bahay.

Bagong pasok ang asawa ni Nina, si Remo, bilang part-time assistant at driver sa construction business ni Lorenzo, ang kapatid ni Anton na nakababata sa kanya ng 3 years. Sa katabing duplex apartment lang nito nakatira kasama ng live-in partner nito na si Leila. Wala pang anak ang mga ito.

Naka-off daw si Remo, sabi ni Lorenzo. May 2 araw nang hindi pumasok ito, saad ng kanyang kapatid. At sa dalawang araw pa ito pinapatawag pabalik sa trabaho.

Buong araw na balisa si Anton. May kutob siya kung bakit naglayas si Nina.

Kailangan niya harapin ng personal si Nina, bago ito makausap ng misis niya. Kaya bago mag alas-5, nagpasya si Anton na iwanan muna ang mga bata sa kanyang kapatid at asawa nito sa katabing apartment.

Nabanggit kanina ni Jena kung saan nakatira si Nina. At sinigurado niya rin kay Lorenzo itong address nila Remo. Gayunpaman, umabot ng mahigit isang oras bago niya nahanap ang inuupahan apartment nila.

Sarado ang mga bintana at naka-lock ang pintuan. Hindi malinaw kung may nakatira o wala. Baka hindi pa umuuwi si Nina o ang asawa nito. O baka umalis. . .

Kahit gagabihin siya dito, hihintayin niya si Nina. May bumabagabag sa ulirat niya.

Kailangan niya harapin ng personal si Nina, bago ito makausap ng misis niya.

“NINA. . .!!!”. Kumatok muli si Anton.

May dumating na matandang ale, binubuksan ang pintuan sa katabing apartment. Nagtanong dito si Anton, “Dito ba nakatira si Nina. . .?”

“Matagal ko nang hindi nakikita si Nina. Pero nandyan yata ang asawa niya, si Remo”, mabilis na sagot ng ale, bago pumasok sa sariling bahay.

“Nina. . .? Remo?. . . Nina? Remo?. . .”, muling pagtawag ni Anton. Kung hindi siya nagkakamali, may ingay siyang nadidinig mula sa loob ng saradong apartment.

Bigla bumukas ang pintuan.

Isang matangkad na maton ang nasa harapan ni Anton. Ngayon lang niya nakaharap ito, dahil sa construction site naman ito ni Lorenzo nagre-report. Pero namukhaan at nakilala niya agad ito.

Malaking berdugo ito. Malapad ang dibdib. Kayumanggi ngunit makinis ang kulay sunog na balat. Matapang ang anyo ng mukha. Barako at lalaking-lalaki, pero maginoo at may taglay na kagwapuhan. Kontrabidang action star ang dating nito dahil sa semikalbo na gupit.

Nahuli nitong lalaki ang kanyang mga mata. Naiiba ang pagtitig nito sa kanya, nagliliyab ang mga mata nito. . . na parang tumatagos sa kaluluwa niya. Parang malulusaw ang ulirat niya.

Hindi si Anton nakapagsalita. Randam niya ang pamumula at pag-init ng kanyang mukha. Hindi mapaliwanag ang bumungsong pangamba. Ilang saglit din sila nagtitigan ng barako, bago siya nahimasmasan.

“Magandang gabi, ako pala si Anton”, inabot niya ang kamay bilang pagpapakilala. “. . . magandang gabi, pare…”

“Kuya ka ni Sir Lorenz”, maiksing bungad nito. Tumalikod ito at pumasok sa bahay. Iniwan si Anton sa bungad ng pintuan. Naging hudyat ito para sumunod siya. Tumuloy siya, at sinara ang pintuan.

Kahit nakatalikod, napuna niya ang dating ng barako: malapad, mabigat at mabulto. Humapit ang pambahay na maiksing shorts sa mga mala-trosong binti nito. Tila niluluwa ng suot nitong maluwag na sando ang balikat at malapad na braso.

“Ikaw ang sige-text sa misis ko, ano?”, tanong ng maton. Bakas sa boses na naiinis ito.

May hawak na cellphone si Remo. Nakilala ni Anton ang bulaklakin na cellphone cover na bigay ng kanyang asawa kay Nina.

“Ano ba talaga ang pakay mo sa kanya. . .?”, dagundong ng boses nito.

Bago pa makasagot si Anton, nagtanong muli ang maton na mas lalong galit ang boses, “O, ano?!?! Bakit ba text ka ng text sa asawa ko? At ilang beses ka pa nag missed-call?”

“ah. . .eh. . . umalis siya kaninang umaga. Basta na lang siya nawala. . .”, maingat na saad ni Anton. “Nagtext siya sa asawa ko na hindi na daw niya kaya magtrabo. Kailangan namin siya. Kaya, makikiusap sana ako na bumalik siya”.

“eh hindi na nga siya babalik”, buska ni maton. “Hindi ko na siya pababalikin sa inyo!”

“Wala kasing yaya ang dalawang anak namin”, paliwanag ni Anton. “Nakikiusap kami. . . siya lang kasi ang yaya na naging kasundo ng mga anak namin. . .”

“NAKIKIUSAP?!?”, bulyaw nito. Marahas na itinulak nito si Anton, at bumagsak siya sa sofa. Nagulat si Anton sa pinakitang dahas ni Remo. Bakas sa gwapong mukha niya ang takot.

“Huwag kang magmaang-maangan, putang ina mo!”, sigaw nito. “Putang ina mo! Kinalantari mo ang asawa ko! Asawa ng iba – ginalaw mo! Ginawa mong parausahan ang asawa ko, gago ka!”

Natigilan si Anton. Hindi siya makasalita. Hindi niya magawang umaalma o tanggihan ang paratang ng barako. Pulang-pula ang mukha nito.

“Sigurado ka ba na gusto mong bumalik si Nina sa trabaho?”, sigaw na tanong ni Remo. Nanlisik ang mata nito. Masama ang tingin kay Anton. “Kung babalik si Nina sa inyo, sirang-sira ka sa misis mo at pati sa pamilya niyo”.

“Ah eh. . . hindi totoo yang sinasabi mo. . . wala akong ginagawa sa asawa mo. . .” mariin na tanggi ni Anton. Pilit niyang alisin ang nginig at takot sa boses niya.

“Sige. . . tangina. . . pabalikin ko si Nina sa inyo”. Kinabahan si Anton sa mala-demonyong ngiti sa bumakas sa galit na mukha nito.

“. . . siguro naman aalagaan ni Misis mo ang babaeng nabuntis mo? Mabuti at magkakaroon ng bunso ang dalawa mong anak. . .”

Napatulala si Anton at hindi nakapagsalita.

“Putang ina mo! Kinantot mo na nga ang asawa ko, binuntis mo pa!”, hiyaw ni Remo. Tumaas ang kamay nito. Kinuyom ang kamao. “PUTANG INA MO!!! BINUNTIS MO ASAWA KO!!! Bubugbugin kita. Ipapa-pulis kita, gago ka!”

“Remo. . . sandali lang. . .”. Hindi napigilan ni Anton na magmakaawa. Nawala ang likas na hambog ng gwapong mestiso.

“Remo, baka pwede natin ayusin ito. . .” Yan lang ang unang lumabas sa bibig niya. Nanlamig siya. Ramdam niya ang malakas na tambol ng kanyang dibdib. Naisip niya si Jena. Naisip din niya ang maging eskandalo sa trabaho niya, at pati sa eskuwelahan ng kanyang panganay na anak. “Pare. . . parang awa mo na. . . ayusin natin ito. . .”

“Namasukan si Nina sa inyo. . . at nitong mga huling buwan, nagtatrabaho naman ako sa kapatid mo”, galit na bulyaw ng maton. “. . . ikaw naman, nagpakasasa ka sa asawa ko. Ilang beses mo siya ginamit, pinaglaruan, ginahasa. . .”

Dagdag nito, “Gusto mong sampahan ka namin ng rape? Gusto ba mag-alaga ng bagong bunso ang misis mo?”

Walang maisip o masabi si Anton ngayon. Totoo na may nangyari sa kanila ni Nina. Maganda ang asawa ni Remo, makinis at balingkinitan. Pero hindi totoo na ginahasa niya ito. Dahil nilandi naman siya nito. Sigurado siyang hindi niya pinilit ang babae. Na-attract din naman ang babae sa kanya dahil alam niyang guwapo at matipuno siya. Kusang bumigay si Nina, at sa pagkatanda niya, ito ang unang nagbigay ng motibo – pero hindi niya pwede itong sabihin sa nagningitngit na lalaki. At baka lalo siyang bugbugin ng asawang maton nito.

“Sorry pare. Baka pwede natin aregluhin ito. . .”

“Aregluhin. . .?!? Ano ito, traffic violation. . . ???”.

Lalo pang nagwala si Remo. “Anong kabayaran sa pagsira mo sa buhay naming mag-asawa??? Ang dinadala niyang anak ay supling mo, at hindi ko anak yan. . .”

“Putang ina mo!”, malutong na mura ni Remo. Nilapitan siya at dinagukan. Marahas na hinawakan siya nito sa batok at leeg, akmang sakalin siya,

Sa pag-iwas niya, bumagsak ng paluhod si Anton. Masakit ang pagkasadsad ng tuhod niya sa sahig. Matangkad din si Anton, ngunit pag nakaluhod, hanggang baywang lang siya ng mas matangkad na maton na nakatayo sa harapan niya.

“Sorry. . . sorry. . .”, muling pagsumamo ni Anton. Napatingala siya sa nagwawalang berdugo. Hindi niya alam kung paano magmakaawa dito. Sa buong buhay niya na lagi siyang bida, lagi siyang panalo, na siya ang kadalasang pogi, magaling at may lamang. . . ngayong lang siya nagmakaawa at nagpakumbaba ng ganito. Totoo na bago siya ikinasal, kaliwa’t-kanan ang mga babae niya. Lahat nadadali niya. May ilan na muntikan na. Palagi niyang naaayos o nagagawan ng paraan. . . maliban sa sabit niya ngayon.

“PUTANG INA MO!!!”. Paulit-ulit ang pagmumura ng barako. Sinapak siya nito sa ulo.

Kung hindi mabilis ang pagkapit niya sa mala-trosong mga binti nito, natumba na siya sa lupa. Imbes sa sahig ay nasubsob ang mukha niya sa harapan ng lalaki. . . pumasok sa ilong niya ang naghalong amoy ng pawis at pagkalalaki nito.

“Ngayon, magbabayad ka!”. Hinablot nito ang kanyang ulo, at bumuhol sa kanyang maiksing buhok ang mga daliri nito. Sinubsob siya sa pundilyo nito, at ningudnod ang mukha niya sa singit nito. Ramdam ni Anton ang mainit at naninigas na umbok sa loob ng shorts nito

“Putang ina mo! Gago ka! Ikaw ngayon ang wawasakin ko. . .” Puno ng poot at galit ang boses nito.

Pumulupot ang isang kamay ng barako sa leeg niya, at dahil mahaba ang mga daliri nito at malapad ang kamay, nadali din nito ang panga niya.

Hindi siya makawala sa mahigpit at malakas na kapit nito. Halos hindi siya makahinga. Nanlaki ang mata niya – tanaw niya ang kabilang kamay ng berdugo – unti-unting binababa ang maluwag na garter ng shorts, at binaba ang harapan ng itim na brief nito. Unti-unting lumabas ang tinatagong sawa. Ulo muna. Namumula, namamaga. Galit na ito. At hindi naglaon, kumalas na ang buong kahabaan nito. ‘

Namangha man si Anton, ngunit natakot din siya. Sa porn video lang, at sa mga may lahi lang siya nakakita ng ganito. ‘. . . ang itim! . . . ang haba! . . . ang taba!’

Bago pa siya makapalag, tinampal ni Remo ang titi nito sa kanyang pisngi ng ilang beses bago dumampi ang nangingintab na ulo sa labi niya.

“. . . ‘tangina ina, gago ka, Remo. . . aaaaaaarrrrhhhh. . .”, reklamo ni Anton. Sa bawat piglas niya, lalong nanggigil sa galit ang barako. Lalong nagngitngit ito. Lalong humihigpit ang hawak sa leeg at panga niya.

Halos tinakasan siya ng huwisyo. . . nanlambot siya. Dahil din sa amoy ng singit ng barako. . . amoy araw, amoy lalaki, amoy pawis, at kung ano pang hindi niya matukoy na amoy. . . naduwal siya. Nahilo siya.

Kung ano ang paghina niya ay yun naman ang paglakas ni Remo. Humigpit ang pagsakal nito. Masakit ang pagpisil nito sa panga. “. . . AAAARRRRAAAYYYYYYY. . .!!!”

Sa isang iglap, napasok ng barako ang malaking ulo ng burat nito sa nakangangang labi niya.

Naduwal si Anton. Gusto niyang sumuka. Umagos ang laway niya.

Lalo lang dumulas ang labi niya. . . at umusad papasok ang isa pang pulgada ng dambuhalang burat sa kanyang bibig. Nagtangka siya na kagatin ito, ngunit nang matanto niya ang laki at bigat ng mga kamao ito, nag-alangan siya. Halos nawalan na siya ng lakas. Ayaw man niya ibuka pa ang kanyang bibig, ngunit wala na siyang magawa. Nakatuon ang buong ulirat niya sa pagsinghap ng hangin. Parang maubusan na siya ng hininga. Parang mawawalan na siya ng malay. Para siyang nalulunod.

“UUUUUUHHHHH. . . !!!” – nahimasmasan si Anton sa malalim at dumadagundong na ungol ni Remo. “. . . uuuuuuhhhh. . .!!! Putang ina mo! Pinasubo mo ang burat mo sa asawa ko. . . ngayon bibig mo naman ang gagantihan ko. . .”

Halos nag-panic si Anton. ‘. . . kakantutin ni Remo ang bibig ko. . . NNNOOOO. . .!!!’

Ngunit hindi na niya kayang pigilan ang barako. Nag-umpisang umindayog si Remo. Napahawak na lang si Anton sa malapad na binti nito. Hindi niya matulak. Hindi niya mapigilan.

“Tangina mo!!! Sarap na sarap ka magpachupa kay Nina ano!”, bulyaw ni Remo. “. . . oo, mahilig kumain ng burat ang asawa ko. . . alam ko yon. Anim na buwan mo siya pinakain ng putang-inang tarugo mo. Gago ka!”

Naalala ni Anton kung gaano ka hilig dumila at sumubo ng burat si Nina. Hindi bagay sa magandang anyo nito na may malaking titi na nakasalpak sa manipis at maputlang labi nito – kayo lalo pa ito nakaka-turn-on kay Anton. Hindi tulad ng ibang mga babae na nakalaro niya, at lalong hindi tulad ng asawa niyang si Jena, si Nina ay parang uhaw na sanggol. Uhaw na uhaw kung sumubo. Ilang beses siyang hindi nakapigil. At imbes na makantot niya agad ang babae, ay napainom na lang niya ito ng gatas niya.

Tila nababasa ni Remo ang nasaisip niya. “Oo. . . mahilig humigop ng tamod ang asawa ko. Ngayon kakainin mo rin tamod ko. . . gago ka. . .!!!”

Parang inasahan na ni Remo na kakalas si Anton. Lalong humigpit ang kapit nito sa ulo at panga niya. . . parang ginawang basketball nito. Iginiya siya pataas-baba sa malaking burat na nakasalpak sa bibig niya. Nag-umpisang kumiwal ang nakaluhod niyang katawan sa unti-unting pagtusok ng titi nito sa makipot na lalamunan niya.

Ninais na lang ni Anton na sakalin at patayin na lang siya ni Remo, dahil hindi talaga kakayanin ng bibig niya, ng katawan niya, at ng buong pagkatao niya, ang pambababoy na ito.

“Putang ina mo!!!! Tumingin ka sa akin”, biglang bulyaw ni Remo.

Nakapikit na pala siya. Pagdilat at pag-taas ng mata niya, nakatitig din ang barako sa kanya. Nakakapanliit ang tawa nito. “. . . gago ka! Naiiyak-iyak ka pa dyan. O ngayon, sino ang siga at maangas, ha? Sino ang guwapo? Sino ang lalaki?”

Salit-salitan ang paghampas ng magaspang na kamay nito sa pisngi niya, at ang pag-dribble nito ng ulo niya sa tarugong nakabaon sa kanyang bibig.

“Kainin mo burat ko. . . aaaaaaaaahhhhh, putang ina mo. . .”, halinghing ni Remo. “. . . masarap yan, gago! Isubo mo pa. . . sa puki mong lalamunan. . . aaaaaaahhhh. . .”

Hinawakan ni Remo ang panga niya, at sinigawan siya, “Ilabas mo ang dila mo!!!! Dali! Ilabas mo pa. . . ang dila mo, gago!!!!”

Dumura si Remo. . . pinatulo ang malapot na laway nito sa dila niya, at pati sa bibig niya. Pinatikom ang labi niya, at pinilit siyang lunukin ito.

“Kilalanin mo ngayon kung sino ang amo at panginoon mo. . .”, madilim na saad nito.

Halos masuka si Anton sa pandidiri. At lalo siya nalugmok sa pagsuko dahil hindi niya magawang lumaban na.

“Ang dila mo, gago!”, bulyaw uli ni Remo. “Ilabas mo uli ang dila mo. . .!”

Dumura na naman ang berdugo. . . at pinatakan ng laway ang umiigting na burat nito. Kinakaskas ng marahan at paulit-ulit ang pinadulas na sandata sa nakalabas na dila niya.

Naging tuloy-tuloy na ang pag-indayog ng maton sa bibig niya. Bakas sa lalim ng ungol nito na nasasarapan ito ng lubusan.

“Aaaahhhh. . . ganyan, gago. Masarap di ba. . .?”, pag-alipusta ni Remo. “Yan. . . nasasarapan ka na, di ba? Gusto mo yan di ba. . .? Pagsilbihan mo ang amo mo. . . masarap ang burat at laway ng amo mo!!!”

Nangangalay na ang panga at dila ni Anton. Nangangalay na rin ang labi niya, at naninikip ang bibig niyang inunat ng dambuhalang burat na pinapasok-labas ni Remo.

“Ano?!? Masarap ba? Gusto mo yan, baboy ko. . .?”, kutya nito. Dinagukan siya. “Sagot. . .! SUMAGOT KA. . .!!! Masarap ba? Gusto mo yan???”

Tumango si Anton. Ano pa ba ang magagawa niya.

Hinampas siya muli ni Remo. “Sumagot ka, putang inang baboy ka. . .!!! Sagot!!!”

“Oo. . . uuuhhh. . . oo. . . opo. . .” Gulong-gulo na ang isipan ni Anton. Parang wala na siya sa sarili. “Opo. . . Yes, Sir. . .”

At saka sinubo niya muli si Remo. . . kahit hanggang kalahati lang ng burat nito ang naipasok niya sa bibig.

“Bagay sa iyo maging baboy. . . Putang ina mo!!!! Ang sarap mo palang bastusin”. Pinaulanan siya ng pagmumura. Tinatawag na siya kung ano-anong pangalan.

Awang-awa si Anton sa sarili. Nakaluhod siya sa harapan ng isang malaking lalaki, at nakasalpak ang burat nito sa bibig niya. Naghalo ang laway nilang dalawa at basang basa ng laway ang mukha, panga, leeg niya at pati na ang t-shirt niya. Napapikit si Anton, at iwinaksi sa utak ang pagpatak ng oras. Hindi niya alam kung gaano pa katagal bago labasan ito.

Gumalaw si Remo. May inabot sa bulsa, bago tuluyang binaba nito ang suot na shorts at brief. Napadilat si Anton sa tunog na kinatakutan niya: ang pag-click ng cellphone camera. Fuck! Kinuhanan siya ng photo. Hindi siya makapiglas — mahigpit ang hawak sa kanya, at puno ang bibig niya ng burat.

“Hubarin mo ang jogging pants mo. . . Hubad ka. . .!”

Natakot siya sa tono ng boses ni Remo. Malinaw ang banta nito, “Sumunod ka. O baka gusto mo kuhanan na kita ng video. . .”

Nahirapan siyang sundin ang utos: hindi madali magbaba ng pantalon at brief habang nakaluhod at habang may nakasalpak na titi sa bibig.

“Sige. . . uuuuhhhh. . . tangina mo. . . galingan mo, parang si Nina, uuuuhhh”, maungol na udyok nito. Nakakasuya ang ngisi nito. “. . . siga pa. . . nang makapagpalasbas na ako. . .”

Napaisip din ni Anton ito. Siya nga ang may kasalanan. Kung ito ang kabayaran, sige na nga. At chupain na niya. . . para labasan na ito. . . nang matapos na ang pambababoy na ito.

Manhid na ang labi niya. Wala na siyang nalalasahan. Pati ang utak niya ay blanko na. Nakatuon na lamang siya sa pagsubo at pagsupsop sa titi. Dapat labasan na ang berdugong ito. . . para matapos na ito lahat.

Sa tuwing umungol si Remo. . . uulitin niya ang kung ano man ang nagawa niya, at sinikap na tumbukin ang makakapagpasarap sa lalaki. Hinahanap niya ang kiliti nito. . . kung ano ang lalong makapagpa-init dito.

Natakot si Anton nang tinamaan ng paa ni Remo ang nakalawit niyang bayag. Sinusundot ng paa nito ang titi niya.

“Putang ina ka! Bakit matigas ka na???”, kantiyaw nito. “Enjoy na enjoy ka sa pagtsupa ano!!! Nababakla ka na yata. . .”

Nilalaro ni Remo ang burat at bayag niya. . . syempre titigasan siya, ang pangatwiran niya sa sarili.

“Jakulin mo sarili mo. . . “, pilyong utos ni Remo. “Magpalabas ka muna, bago ako magpalabas. . .”
Sumunod si Anton. Binilisan niya ang pagtaas-baba ng kamay niya sa sariling sandata, habang dinidilaan at sinusubo niya ang burat sa bibig niya. Pilit niyang mag-imagine ng babae, ng puki ng babae. Inaalala niya ang asawa niya, at pati ang asawa ni Remo. . . nang mapadali ang pasabog niya. Ngunit, si Remo ang nasa ulirat niya. Si Remo ang nakikita niya – nakatingala siya sa barako, sa malapad na dibdib nito. Si Remo ang naaamoy niya, at si Remo ang subo-subo niya, habang tumitigas ang sariling burat.

“Aaaaaahhh. . . kainin mo ako, gago. . . ang init ng bibig mo. . . sarapan mo pa. . . aaaaahhh”. Nakakaudyok ang halinghing ng barako. Sinapo ni Anton ang mabalahibong bayag nito. . . busog, namamaga, malaki.

“mmmmmppphhh. . .”. Hindi namalayan ni Anton ang kanyang impit na ungol. Hindi niya inalintana na lagpas na sa kalahati ng titi ni Remo ang nasusubo niya. Nalugmok na siya sa kahalayaang ito. Umaagos na ang precum ni Anton. Ramdam niya ang unti-unting pagdulas ng burat na sakmal niya.

Tumigil ang pag-ulos ni Remo sa bibig niya. Hinugot nito ang sandata at winagayway sa harapan niya. “Handa ka na. . .??? Kainin mo ang katas ko, ha. Gago ka! Pinakain mo sa asawa ko ang tamod mo. . . ngayon lunukin mo ang tamod ko. . .”

Kinilabutan si Anton. Kahit nandidiri siya sa kanyang ginagawa, ngunit tinanggap na niya ito. Napatitig lang siya sa barakong hubad. . . sa malapad at mabigat ng katawan. . . at sa dambuhalang tarugo na nakababad sa bibig niya. . .

“Sagot!!!”, bulyaw ni Remo. “. . . aaminin mo sa amo mo, tanggapin mo ang kinalalagyan mo ngayon. Gusto mo ito, di ba? Masarap ang burat ko? Gusto mong ipakain ko sa yo ang tamod ko. . .??? Sagot!!!”

“Opo, sir”. Hindi mawari ni Anton kung bakit naging ganito ang estado niya. Ayaw man niya, pero tanggap niya. Nadadala na siya sa pagdodomina ni Remo. At kusang dumagdag siya, “Sige, sir. . . kakainin ko ang tamod mo. Lulunukin ko. . .”

Pumikit siya. At binuka ang bibig. Mainit ang ulo ng tarugong lumapat sa labi niya. Mababaw ang pagsinghap niya ng hangin, hinihintay ang parating na pagsabog.

“AAAAAAARRRRRGGGGHHHH. . .!!!!!!”

Mainit. Malagkit. Malapot.

Tila pinapaso siya ng bawat sumpit ng tamod na tumatama sa pisngi niya. . . sa ilong. . . sa nakapikit na mata. Pati sa tenga at noo. At wari niya ay pati sa buhok niya. Pinaliguan siya ng tamod ng higanteng maton. Mapakla at maalat-alat ang ilang hibla ng dagta na pumasok sa bibig niya.

Nanatili siyang nakapikit at nakaluhod. Nakahilamos ang tamod sa mukha niya.

Nakakapanghina ang pag-domina ng barako. Nanlumo siya dahil wala siya magawa kundi tanggapin ang pambababoy. Nanghihina ang loob niya. Nag-iinit ang damdamin niya. . . parang lumiliyab sa lagnat ang buong katawan niya.

“Tama na yan! Bumangon ka na dyan.”, bulyaw ni Remo. Pinahiya pa siya sa kasunod na sinabi nito, “. . . tangina mo. . . jakol ka pa ng jakol. . . libog na libog ka ano. Ang tigas mo oh. Galit na galit ang titi mo. Mukhang enjoy na enjoy ka ah!”

Namula siya, Ngunit pinili na lang niyang tumahimik at huwag na sumabat pa.

Hinagis ni Remo ang pantalon at brief niya sa may pintuan. “Umuwi ka na. Baka kung ano pa magawa ko sa iyo. Umalis ka na. . . nangangamoy ka ng tamod”.

“Pwede ba maghilamos? Maglinis muna ako. . ?”, mahinahon niyang hiling. Hindi siya pwede umuwi kay Jena na puno ng tamod at nangangamoy tamod.

Tumango si Remo. Dali-dali siyang tumungo sa banyo, na hinahabol ng pangungutya nito, “Putang ina. . . putang-puta ka. Ang baboy mo, pare. Parausan ka na. HAHAHA”.

Walang tuwalya sa banyo. Kaya nagbasa na lang siya sa lababo, at pinagtiyagaan ang pagtanggal ng tamod na dumikit sa buhok at balat niya.

BLAAAGGG!!!

Nagulat si Anton sa biglang pagbukas ng pintuan ng banyo. Agad niyang tinakpan ang harapan niya. Naasiwa siya na hubo’t-hubad siya.

Pinagtawanan siya ng maton. “Hahahaha. . . gago! Ngayon ka pa nahiya. . . pagkatapos mo sinubo ito. . .”

Winagayway ni Remo ang utin nito. Hindi maiwasan ni Anton na mapatingin sa halimaw na burat na sumalakay sa bibig niya kanina. May katigasan pa rin ito, at hindi pa tuluyang lumambot. ‘Ang laki. . .!!!’

Lumapit ito sa kanya. “Kinain mo ba ang puke ng asawa ko? Ha. . .?”

 

. . . . . . . . . . . . . . . ITUTULOY . . . . . . . . . . . . . . .