19 – One for the Road

Isa-isang nakatulog ang mga guwardiya, pagkatapos magligpit at maligo. Naka-brief o panloob lang ang lahat. Naka-empake na ang mga kagamitan . . . at handa na nilang lisanin ang lugar na ito. Bukas — ala-dose ng tanghaling tapat, matatapos na ang assignment ng pangkat dito sa sinaradong mall.

Madilim ang kwarto. Sa sahig nakahilata silang apat na guwardiya — tinanggal na ang mga bunk beds noong nakaraang araw. Tanging banig at unan na lang ang laman ng barracks.

Huling nakatulog si Arnel. Tulog na ang naunang tatlong guwardiya, at si Mang Mando ay tulog na rin sa sariling kuwarto.

Nag-alala siya na baka hindi sila magising sa takdang oras . . . Lahat ay may tama sa dami ng nainom; lahat ay lupaypay sa bakbakang naganap.

Kaya, nag-set siya ng alarm sa cellphone: alas-10 ng umaga . . . para sapat ang tulog. At may sapat na oras na gumayak pagkagising nila. At saka, siniksik ni Arnel ang sarili sa gitna ng kasamahang guwardiya, pagkatapos pinatay ang ilaw. Hindi na niya matandaan kung sino ang katabi niya dahil sa matinding antok at kalasingan.

Naalimpungatan si Arnel . . . madilim, humihilik ang mga katabi. May kamay na nakapasok sa brief niya . . . marahang hinahaplos ang titi niya . . . at unti-unting tumigas.

Nagpaubaya si Arnel . . . ninamnam niya ang init at sarap ng di-kilalang bibig. Kinagat niya ang labi . . . pilit na hindi gumawa ng ingay . . . nagkunwari siyang tulog . . . tinatanto kung kaninong kamay ito . . . hindi niya maalala kung sino ang katabi niya.

Hindi hadlang ang pagtulog-tulogan niya . . . dahil na rin sa mga namagitan sa kanila nitong nakaraang araw. Binaba nito ang harapan ng brief niya. Humampas ang titi niya sa tiyan . . . tirik na tirk na ang kargada niya. Hindi na niya maikubli na gising na siya.

Di naglaon, sinubo na siya . . .

“Pucha, pare . . . ang sarap mo . . . ” Nakilala niya ang boses, kahit bumulong lang ito. Si Willie.

“mmmmmmpppp . . . uuuhh . . . mmmmpppp”. Pinigil ni Arnel ang pag-ungol kahit sarap na sarap siya sa pagsubo ni Willie sa buong kahindigan niya. Ayaw niya magising ang dalawang katabi.

Naka-ilang taas-baba ang mainit na bibig ni Willie sa titi niya . . . at impit ang mahinang ungol niya . . . nang maramdaman ni Arnel na gumalaw ang taong nasa kaliwa niya. Hinahaplos nito ang pisngi niya, at kinikiliti ng daliri nito ang labi niya . . .

Maya-maya . . . binubundol nito ang matigas na ari sa bibig niya.

‘Tangina na . . . eto na naman tayo . . . ! Ang lilibog ng mga ‘to . . . huling beses na ito . . . sige na nga . . . ’

Binuka niya ang labi niya . . . at dahan-dahan na sinubo ang matigas na titi. Napuno ang bibig niya . . . at agad niya nakilala ito.

“Uuuuuuhhhh . . . !”. Halinghing ni Oca. “Tangina, barakong-barako ka . . . pero ang galing mo sumubo . . . uuuuuhhhhh . . . ”

Di nagtagal, pumaikot si Oca . . . at pumuwesto na magbaliktaran sila ni Arnel. Tuloy pa rin ang subo niya sa malaking burat ng kapareha. Dinig niya ang ungol ni Willie — hudyat na sinusubo na rin ito ni Oca. Nagtsutsupaan ang tatlo.

Natanto ni Arnel na tumigil ang paghilik ng natutulog sa kanan niya.

“Tangina niyo . . . ! Ang lilibog ninyo. Hindi pa ba kayo pagod? May ibubuga pa . . . ?” bulalas ni Bogart. Gising na rin ito. At kumikilos ito sa dilim, nagbago ng puwesto.

Bumitaw muna si Willie para sagutin ito. “Hahaha . . . one for the road lang ito . . . ”

“Oo nga . . . bukas, baka hindi na tayo magkasabay . . . kaya huling tsupa na ni pareng Arnel sa jumbo hotdog ko . . . hahaha . . . ”, pabirong sagot ni Oca.

“Patsupa din . . . ”

“Sige . . . halika rito . . . ”

——————————

Alas-10 pa dapat ang gising ni Mang Mando. Napanbangon siya bago tumunog ang alarm, dahil sa paulit-ulit na ring ng cellphone. Sinagot niya ang tawag ni Boss Kevin, ang General Manager ng Security Agency nila. Dadating daw ito ng tanghaling-tapat para sa turn-over reports, nitong huling araw na mag-pull-out na sila sa assignment dito sa saradong mall. Permanenteng isasara . . . at ipapa-demolish na rin daw itong mall.

Masungit at mainit ang ulo ni Boss Kevin, kung kaya agad na gumayak si Mando. May problema daw itong natuklasan… ngunit mailang nang inusisa niya kung ano — ayaw nitong sabihin. Basta lang..may kinalaman daw sa mga security camera at security videos na binalik sa Headquarters. At, sinabi na may kinalaman si Bogart sa problema. ‘Tanginang Bogart . . . ano na naman ito . . . !’

Naligo na si Mando — at bago magbihis, tinungo muna ang barracks para gisingin ang natutulog na mga guwardiya. Tiyak na tulog-mantika ang mga ito — pagod sa inuman at bakbakan kagabi.

“uuuuuhhh . . . ! uuuuhhhh . . . !”
“mmmpppppp . . . Ah, tangina . . . aaaaaaah . . . ”

Pagbukas ni Mando ng pinto . . . at lumiwanag ang madilim na kuwarto mula sa ilaw sa labas . . . nadatnan niya ang apat na lalaki . . . nagtsutsupaan sa sahig.

Pinapatsupa ni Bogart ang malaking titi niya kay Oca — na nakahilata sa sahig. Nakatuwad-aso si Arnel sa bandang singit ni Oca, hirap na isubo ang dambuhalang burat sa bibig nito.

Sa ilalim ni Arnel, nakahiga si Willie, tinatanggap ang pagbayo ni Arnel sa bibig nito.

Hindi mapigilan ni Mando ang pagtirik ng burat niya sa ilalim ng nakatapis na tuwalya. “Putang-ina . . . Ano ito . . . ? Kalaswaan na naman . . . ?”

Ungol lang ang sagot sa tanong niya.

Tirik na tirik ang kargada ni Willie . . . nanumbalik sa alaala ni Mando ang unang beses na sinubo niyo ang burat nitong bagong kasal na lalaki. Si Mando ang nagbigay ng unang karanasan nito sa kapwa lalaki.

Hindi mapigilan ng matong hepe na lumuhod sa harap nito. Hinimod ni Mando ang singit at bayag….., bago dumila paakyat-baba sa mahabang titi.. dinilaan ang ulo…. bago sinubo ang burat nito.

“uuuuummmmmpppp . . . ” Malalim ang ungol ni Willie, habang unti-unting nilamon ni Mando ang titi nito . . . isang pulgada muna . . . hanggang nabaon ang kabuuan sa lalamunan niya.

“Mang Mando . . . ” Boses ni Bogart.

Nakuha agad ni Mando ang nais nito . . . kaya humilata siya patagilid, habang tuloy ang pagsubo niya kay Willie . . . upang mabigyan-laya si Bogart na isubo din siya.

Sa huling araw nito ng kanilang pagsasama . . . itinabi na nila ang kung ano mang pag-aalinlangan na makipaglaro sa kapwa lalaki. Todo bigay sila sa isa’t-isa, lalo na at wala naman nakakakita sa kamunduhang ginagawa nila. Walang maghuhusga. Panay sarap at libog lang. Walang sabit, walang pagsisisi.

Hindi tulad ng bakbakan kagabi na puno ng sidhi at gigil . . . ngayong umaga, swabe lang ang subuan ng limang guwardiya . . . tila ninanamnam ang huling oras ng pagsasama nila . . . labas-masok sa bibig ang burat ng kapwa, habang may nagtataas-baba naman na isa pa sa sariling burat.

Nakapaibabaw na patuwad si Arnel, marahan ang pagkantot sa bibig ni Willie, na nakatihaya ang higa . . . binubuka ang bibig, pinagbibigyan ang nais ni Arnel na isagad ang titi sa lalamunan.

Sarap na sarap si Oca . . . nakatihaya din ito, habang nakasubsob si Arnel, sinusubukan na lunukin ng buo ang dambuhalang tarugo, kahit hanggang kalahati lang ang madaling makaya. Bumubugso ang libog sa pagkantot sa bibig ni Willie, sabay sa paglamon sa burat ni Oca.

Nakasampa si Bogart sa dibdib ni Oca . . . salit-salit na kinakantot ang bunganga at pinapakain ang bayag niya sa kasamahang barako. Kahit bagong karanasan kay Oca ang makipagtalik sa kapwa lalaki, sabik na sabik ito na nilamon ang burat ni Bogart, dahil na rin sa mainit na pagtsupa ni Arnel sa kanya.

Habang kinakantot ang mainit na bunganga ni Oca, abala naman si Bogart sa pagdila sa nakatirik na burat ni Mang Mando. Napapaungol si Mang Mando — habang subo si Willie, ang init ng bibig ni Bogart na sinusubo ang burat niya.

Sumiksik si Bogart sa gitna ng nakabukang mga paa ni Mando na patagilid ang higa — dumagan siya sa isang binti, at ang kabilang binti ay sinampay sa balikat. Sa ganitong puwesto, nilantakan niya ang burat ng boss niya. Hindi nakuntento sa salit-salit na pagsubo at pagtaas-baba ng dila sa mainit na titi, pinuntirya din ni Bogart ang namamagang bayag ni Mang Mando.

Sinibasib niya ang ang dalawang itlog ni Mando . . . buong gana na sinubo ang kaliwang bola . . . sinunod ang kanan . . . at sinubukan pang isubo ang dalawang bola ng sabay, kahit hindi niya makayanan ipasok ito ng sabay sa bunganga niya.

Dahil sa ginagawa ni Bogart sa bayag nito . . . bakas sa panginginig ng halinghing ni Mando na nag-aagaw ang nakakakilig na sarap, at ang takot na baka mapipisa ni Bogart ang babasaging itlog nito.

Pagdila at paglaplap sa butas, hiwa o bibig . . . hilig ni Bogart gawin ito na walang pagdadalawang isip… sa babae na kapareha o sa kapwa barako. Habang nilalantakan ang bayag ni Mando . . . natatakam siya sa nakatikom na butas ng maton. Kaya unti-unting dumila pailalim, hanggang sa narating ni Bogart ito.

Hinihimod ni Bogart ang butas ni Mando, na tila puke ang nilalantakan. Inusad pa niya ang sarili, at lalong pumagitna sa mga binti nito . . . hinahawi ang dalawang pigi, at sa gayon, nahawi din ang nakatikom na labi ng tumbong ng maton. Binuka ito ng mga daliri ni Bogart at nilaplap, na tila hinahanap ang nawawalang tinggil. Halos binabarena ng dila ni Bogart ang butas ng amo niya, na parang gustong pumasok sa bawal na paraiso.

Tinapik ni Bogart ang ulo ni Oca . . . .at nang kumalas ito sa pagtsupa, natanto nito ang pakay ni Bogart. Kaya lumipat ito ng puwesto — tumabi si Oca kay Mando, hinawakan ang paa na nakasampay sa balikat ni Bogart, at tumulong para lalong mapabukaka ang hepe nila. At habang nilalamutak ni Bogart ang bayag at butas nito, marahan na lumatay ang labi ni Oca paakyat-baba sa makilitiing binti ng amo nila, sabay ng pagtaas-baba ng kamao sa nakatirik na burat nito.

Pagbangon ni Oca, ganun din ang ginawa ni Arnel, at lumuhod sa kabilang gilid ni Mando . . . yumuko . . . at niromansa ang magkabilang utong sabay ng paglamas sa maumbok na dibdib ng maton.

Tulad ng ginagawa niya sa mga kinakantot niya na mga babae . . . at pati mga lalaking napatuwad niya — pinatulis ni Bogart ang kanyang dila at ipinasok sa makipot na butas ni Mando.

“Aaaaaaaah . . . putang ina ninyo . . . ! Aaaaaaaaahhh . . . hhhhhaaaaaaa!”, daing ni Mando, hindi maipagkaila na sobrang sarap ang pagsamba at paglamutak sa katawan nito ng mga barakong guwardiya.

“oooohhh . . . oooommmmmppppp . . . ” Naudlot ang malalim na daing ni Mando nang nilaplap naman ni Willie ang amo nila . . . at nag-espadahan ang dila sa loob ng magkalapat na bibig.

Hindi makapasok ang dila ni Bogart sa nakasaradong butas ni Mando dahil sa sobrang sikip nito – kaya binanat niya ang magkabilang pigi ng pwet nito, upang mabanat ang butas na nanatiling sarado pa rin.

Narating ng magaspang na dila ni Oca ang singit ni Mando . . . lumatay sa kahabaan ng titi nito . . . at saka sinubo, sagad hanggang lalamunan.

“mmmmmmpppp . . . ” — napaungol si Mando sa hindi mapigilan kilig, at nilubos ni Bogart ang panandaliang nag-relax ng tumbong ni Mando — para ipasok ang pinatulis na dulo ng dila… at ginalugad ang loob nito.

“Aaaaaaaah. . . putang ina niyo. . . ano ba. . . ! Aaaaaah..hhhrrrrrggggg. . . mmmppp. . . ”. Muling naudlot ang daing— nang bumaon ang titi ni Willie sa humahalinghing na bibig ni Mando. . . at wala nang magawa ito kundi kumapit sa maumbok na puwet ng lalaking bumabayo sa bibig.

Nakuha din ni Mando ang ritmo ng pagbukas-sarado ng butas niya, sabay sa paglabas-masok ng mapilit na dila ni Bogart.

‘. . . shit. . . tangina. . . !’, isip-isip ni Mando, nagulat sa nakakayang gawin nitong barakong lalaki. ‘. . . AAaaaaaaaaaahhHHH. . . ang sarap, Bogart. . . ! Putang-inang dila yan. . . !!!’

Nagpalitan ng makahulugang tingin ang apat na lalaki habang pinagpi-pyestahan ang barakong katawan ng amo. Sa pagitan ng senyales at pagbigkas na walang tunog. . . may napagkasunduang plano.

Lumalim ang pagbaon ni Willie. . . at katakam-takam na nilamon naman ni Mando ang burat sa bibig. Napapahalinghing pa ito sa bawat lapirot ni Willie sa matulis na utong.

Dinilaan ni Arnel ang pusod. . . at lumatay ang dila papunta sa bulbol at ugat ng nakatirik na titi ni Mando. . . habang nakadagan sa ibabaw ng katawan ng maton.

Sa kabilang gilid, ganun din ang ginagawa ni Oca. . . taas-baba ang pagdila sa binti at bayag. . . at paminsan-minsan dinidilaan ang tangkay ng titi ni Mando. . .

Nag-abot ang dalawang dila. . . at dalawing labi. . . ng dawalang barako. . . pumapaikot sa buong kahabaan ng burat. . . sadyang inuudlot ang pagsubo. . . at laalong tinatakam ang humahalinghing na maton. . .

. . . at ang ikatlong labi at dila, masidhing nilaplap ang labi ng butas ni Mando. . . nilalawayan, pinapadulas, pinapainit. Hindi pa si Bogart nag-aahit. . . kaya napaigtad muli si Mando — nakikiliti, at nangangati. . . dahil sa magaspang na hibla ng bigote.

Biglang sumigaw si Mando, “Huwag. . . huwag. . . !!!”.

Mapaggiit ang patusok ng daliri ni Bogart sa nakatikom na butas ni Mando, na ikinagulat nito. . . nataranta at natakot. . . at tila humihingi ng saklolo sa mga kasamahan. Ngunit, tuloy lang ang pagromansa ng tatlong guwardiya sa pumipiglas na katawan ng hepe nila, habang taimtim na pinanonood ang unti-unting pagsalakay sa birhen na teritoryo.

“Putang ina mo. . . BOGART. . . !!!!!! Bogaaaaaaarrrrt. . . Uuuuuuuuhhhh. . . !!!” Natanto ni Mando ang pakay ni Bogart, at ang pagsang-ayon ng iba. Bumakas sa mukha ang pagkataranta at takot. Wala na itong magawa.

Hindi na makasigaw si Mando. . . dahil agad na binaon muli ni Willie ang titi sa humihiyaw na bibig. Sinabasib naman ni Oca ang magkabilang utong – nilantakan ang maumbok na dibdib. Mahigpit ang pagkagapos ng dalawang lalaki sa tig-iisang braso ni Mando.

“Pare. . . huwag kang matakot. . . masarap yan. . . maniwala ka sa akin”, garalgal na bulong ni Arnel sa kumpare, bago sinubo ang burat nito. . . sinagad ang pumipintig na burat hanggang lalamunan. . . at sabay na madiin ang paglamas sa ugat at singit. . . habang mabigat ang pagkadagan sa ibabaw ng pumipiglas na maton.

Hindi tinantanan ni Bogart ang pagsubo sa mga itlog ni Mando, at pagdila sa kumikislot na hiwa ng puwet, habang tinusok ng daliri ang tumbong nito.

Marunong ang mga daliri ni Bogart. . . alam kung ano ang dapat gawin. . . maingat, ngunit mapilit na hinahanap ang maselang parte sa may bandang likuran ng bayag. Punong-puno ng laway ang butas nito. . . pinapadulas at pinapainit ang lagusan nito.

Malakas ang pagpiglas ng mga mga braso at makisig na troso ni Mando, ngunit pinagtataksilan ito ng sariling katawan dahil umiindayog na ang balakang nito, na tila sinasalubong ang paggalugad ng iilang daliri ni Bogart.

Nanginging si Mando — hindi matanto kung dahil sa galit, hirap o sarap. Muntik na matadyakan nito si Bogart. . . ngunit higit na mabilis at malakas siya. Naisukbit niya sa balikat ang pumipiglas na mga binti ni Mando, at saka pumwesto sa harap ng nakatambad na butas.

“Ahhhh. . . “, garalgal na ungol ni Mando nang maramdaman ang pag-pasok ng malaking ulo ng matabang batuta ni Bogart sa butas na naunat na. Halatang nahirapan ito pero. Mapursigi si Bogart. . . sanay sa pagbiyak ng makikipot na birhen. . . hindi nagtagal, nagawang i-pasok ang unang ilang pulgada ng burat sa lagusan ng amo niya.

“Uuuuuuuuuhhhh. . . !!!”. Puno ng libog ang ungol ni Bogart —siya ang unang-una na umangkin sa puri nitong pamilyadong maton. Marahan man ang pagdausdos niya sa masikip na lagusan, ngunit madiin at mapilit ang pagbaon niya. “Uuuuuhhhh. . . tangina Mando. . . uuuuuhhhh. . . ”

“Aray. . . !”, bulalas ni Willie, at agad na humugot sa bibig ni Mando. . . kinagat ito.

Nanlilisik ang mata ng maton. . . lumalabas ang mga ugat si noo at leeg, habang nag-umpisang magbayo si Bogart sa winasak na butas nito. Nababagagab si Mando, ‘Masakit. . . at kahit nakaka-nginig din ang hagod ng putang-inang Bogart. . . ngunit, ano itong ginawa ko. . . putang ina!’

Naintindihan ni Willie ang paghihinagpis ng amo niya. . . dahil ito rin ang dinanas niya kay Mando nung unang biniyak siya nito. “Hinga lang, Mang Mando. . . huwag lumaban. . . sasarap din yan mamaya. . . ”

Hindi na makasagot o makahiyaw si Mando, dahil mabilis na pinasok ni Oca ang dambuhalang titi sa bibig ng maton. Nabaling ang ulirat ni Mando sa pag-agaw ng hangin, imbes na lumaban. . . sa takot na mapupugto ang hininga dahil sa laki ng titi na nakapasak sa lalamunan.

Parang sinaniban si Bogart sa matinding pagwarak sa butas ni Mando. “aaaaaah. . . ! Putang ina. . . ! Aaaaaaaah. . . ang init. . . Mang Mando. . . ang sarap mo. . . !”

Niluwa ni Arnel ang titi ni Mando. . . Lumambot na ang titi nito. Kaya sinalsal ito ni Arnel. Ayaw na tumigas. Ngunit, umaagos ang malabnaw na paunang katas kahit malambot na ito.

“Ano. . . Buntisin ko na ba. . . ? Ang sarap. . . aaahhh. . . ”, ungol ni Bogart.

Sumagot si Arnel. “Pare. . . huwag muna pare. Ako naman. . . ”

Pumalit sa Arnel sa dating puwesto ni Bogart. . . pumaibabaw kay Mando, at nagdikit ang parehong pawisan at batak na katawan sa isa’t-isa. Puno ng pagnanasa at bulong ni Arnel, “Pare. . . ako naman kakantot sa iyo. . . dahan-dahanin ko. . . pasasarapin ko. . . ”

Hindi alaam ni Mando kung bakit mabilis ang sagot niya. “Sige…..pero pwede na patalikod na lang, pare…?”

Pinatuwad ni Arnel si Mando. Hindi na lumalaban si Mando. . . tila buong tiwala na nagpaubaya sa kumpare.

Dumamba si Arnel. . . niyapos si Mando. . . habang unti-unting pinapasok ang titi sa kumikislot na lagusan. Kalahati pa lang ang nabaon, ngunit nag-umpisa na ang paglabas-masok. . . banayad lang hanggang sa naisagad ang buong kalalakihan niya sa loob ng maton.

Pinanggigigilan ni Arnel ang butas ng kumpare. . . dinidilaan ang tenga. . . nilalapirot ang utong — at napasinghal si Mando, “aaaaaahhh. . . ! aaaaaahhh. . . !

Ikinagulat ni Mando ang swabeng pagpasok ni Arnel sa loob— walang sakit kundi kakaibang init at kiliti lang ang naramdaman nya. . . at nanumbalik ang unang beses na pinagtangkahan niya na kantutin si Arnel labag sa kagustuhan nito.

“Pucha, Pare. . . sumasarap na ba. . . ?”, bulong ni Arnel. Sinakmal niya ang titi ni Mando habang tuloy ang paglabas-masok niya sa butas nito. “Tangina. . . pare. . . tumitigas na ang burat mo. . . ”.

Mahinang ungol lang ang sinagot ni Mando. Nakapikit ang mata. . .

“Ayos, pare. . . sige, quits na tayo. . . ”, dagdag na bulong ni Arnel. “Enjoy-in na natin ito. . . aaaaaah. . . ang sarap. . . at sa susunod, ulitin pa natin ito, ha? . . . Aaaaaah. . . ”

Magkatabing nakaluhod sa harapan ni Mando sina Willie at Oca. . . magkaakbay. . . sinasalsal ang isa’t-isa. Hindi sila pinansin ni Mando — nakatirik ang mata, nanumbalik ang libog, ninanamnaman ang mapusok na pagkasta ni Arnel.

Humigpit ang yakap ni Arnel. . . mahinang napakagat sa balikat ng nakatuwad na kumpare, at binaon ang sarili. . . “Uuuuuuuhhhhhh. . . pare. . . !”

Kumalas si Arnel paglipas ng ilang sandali. . . nilabasan na ito sa loob ni Mando.

Agad na tumihaya si Oca sa tabi ni Mando. . . at iginiya na pumaibabaw ito sa kanya. “Mang Mando. . . ako naman. . . sakyan mo ako. . . nang hindi ka mahirapan. . . ”

Tila wala na sa sarili si Mando. . . parang bangag, parang tuliro. . . nagparaya sa libog ni Oca. Ang kapansin-pansin. . . nakatirik ang titi ni Mando, nangingintab ang namamagang ulo.

“aaaaaaaaahhhhhhh!!!! Arrrrraaayyyy. . . !!!”, bulalas ni Mando — habang dahan-dahan na inuupuan ang mataba at mahabang burat ni Oca. Bakas ang hirap at hapdi sa anyo, pero tinuloy pa rin. “Aaaaaaah. . . !”

Kahit hiyaw ang lumalabas sa bibig ng maton na hepe dahil tila nahihirapan. . . kusang nagtaas-baba ito sa ibabaw ni Oca. . . kinakantot ang sarili sa malaking sandata na bumibiyak sa lagusan. Nanatiling matigas ang burat na humahampas sa hulmadong tiyan ng guwardiyang kinakabayo nito.

Madiin ang pagtaas-baba ni Mando sa malaking burat ni Oca. ‘uuuuuhhh. . . ba’t ganito. . . uuugggh. . . ’, sa utak niya’y habang nasasagad at nakakaskas ni Oca ang umaapoy na lagusan, ay mas sumasarap ang pakiramdam, kahit nahihiya siyang aminin ito.

Nag-umpisang gumiling si Mando. At naging lalong marubdob ang indayog sa ibabaw ni Oca.

“Aaaaaah. . . Mang Mando. . . !!! Tangina. . . !”.

Lumapit si Willie — at kusang binuka ni Mando ang bibig, hudyat na gusto nitong tsupain si Willie habang kinkabayo si Oca. Kasing-gigil si Mando sa pagtsupa kay Willie at pagpakantot kay Oca.

Napansin nila na kusang sinasalsal ni Mando ang burat, habang tinitira ito sa bunganga at puwet ng dalawang guwardiya.

“Tangina, pare. . . bumigay na oh. . . ! Nakakalibog. . . ”, puna ni Bogart.

“Mang Mando. . . ! Tama na. . . ! Ayoko pa labasan. . . !”, hiyaw ni Willie, bago humugot sa bibig, at kumalas sa mga kamay ni Mando na nakakapit sa baywang nito.

“Uuuggggh. . . !!!! Uuugggggh. . . !!!!”. Gumagaralgal ang ungol ni Mando. . . at biglang nilabasan — tumalsik ang masaganang tamod. . . umabot ang unang sirit sa baba ni Oca, at umagos ang likido sa dibdib at tiyan. . . ngunit, hindi tumigil sa pagtaas-baba si Mando. . . lumambot ng bahagya ang burat, nanatiling nakapikit pa ang mata. . . nasa sariling mundo ng kasarapan.

“Aaaaaaaah. . . ayan na ako. . . aaaaaaaah. . . ”. Kumadyot paitaas si Oca ng ilang beses, at sa lakas ng pag-indayok, ay muntik na matumba si Mando. “Ayan na ako. . . aaaaaaaaaah. . . !!!”

Parehong lupaypay ang dalawa. Ngunit, hindi pa humuhupa ang init ni Willie.

Mula sa pagkasampa kay Oca, tumihiya si Mando. At pagkalas ni Oca sa ilalim nito, ibinuka ni Mando ang malapad na binti, niyapos ang sariling tuhod. . . at tumambad sa harap ni Willie ang namumulang butas — ito ang pinakahihintay niya. . . na tirahin ang barakong unang bumiyak sa kanya.

“Huwag na, Wil. . . ”, mahinang pagsamo ni Mando.

“Mahapadi sa umpisa lang. . . pero masarap pala. Hindi kita sasaktan. . . ”, panatag na tugon ni Willie. “. . . at tayo-tayo lang dito. . . tayo lang makaka-alam. . . ”

Hindi na nahirapan si Willie na pasukin si Mando — madulas, mainit at malagkit ang lagusan dahil sa naimbak na katas ng mga nauna. Pumatong si Willie…. inumpisahan sa mabagal na pagkadyot. Nang lumaon, naging parang hayok na pabilis ang pag-araro ng naghuhumindig niyang sandata sa butas ng amo niya.

“Aaaaaaahhh. . . aaaaaah. . . ”.

Nagpaubaya lang si Mando. . . napapa-ungol ito sa bawat giling at hagod ni Willie sa kaibuturan nito. Hindi na tumigas ang burat nito, ngunit, tuloy ang pagtagas ng malabnaw na puting likido.

“Libog na libog na ako, pare. . . ”, bulalas ni Bogart — pinagmamasdan ang mainit ng kantutan ng dalawa, habang tuloy ang pagbati. “Bilisan mo Willie. . . at ako naman ang kakantot diyan. . . ”.

Hindi na tumagal ang pagbarurot ni Willie. Hinugot ang titi… at pinaliguan si Mando na mainit na tamod. “Aaaaaaah…… putang ina… aaaaaah…. ayan na ako…. !”

Pagkahugot ni Willie. . . agad na puwesto si Bogart. . . at madiin na binaon muli ang malaking burat sa wasak na lagusan ng maton. “uuuuugggggh. . . ! Tangina ka. . . pakantot ka naman pala eh. . . aaaaah. . . !”

Lalong naging marahas si Bogart. . . bumilis ang pagtira niya kay Mando. Buong lakas na ginigiling nito ang balakang. . . buong dahas na sinasagad ang buong kahindigan sa kumikislot na lagusan ni Mando. “Putang ina. . . ang sarap mong biyakin. . . pareho kayong mag-ama na pakantot. . . aaaaaah. . . ”

Tila hindi nagustuhan ni Mando ang bukang-bibig nito. . . bakas sa mukha ng maton ang pagka-asar at pagkapikon. “Tama na. . . ayoko na. . . aaaaaaaah. . . ayoko na. . . !”

Pumipiglas na si Mando sa pagkasta ni Bogart, ngunit, nanatiling mas malakas at lalong mapilit si Bogart. Habang lumalaban si Mando, ay lalong naging mas marahas si Bogart.

“Ano ba, pare. . . aminin mo na nasasarapan ka. . . ”, pangutya ni Bogart. “Tingnan mo. . . tumitigas na naman ang titi mo. . . ”

“Tama na. . . putang ina. . . bubugbugin na kita kung hindi ka tumigil. . . ”, galit na bulyaw ni Mando — namumutok na ang ugat sa braso, pilit na itulak si Bogart, ngunit, parang hindi naman niya magawa.

Sinakmal ni Bogart ang madulas at naninigas na burat ni Mando. . . nagtaas-baba ang kamay, kasabay sa ritmo ng paglabas-pasok ng malaking burat sa nawarak na butas ng maton. “Tangina. . . sarap na sarap ka. . . ! ”

Minura ni Mando si Bogart. At sinuntok sa dibdib. Nagngingitngit sa suya at galit. ‘Gago ka. . . ! Kahit masarap. . . pero putang ina mo, bastos ka!’

Lalong pinag-igihan ni Bogart ang pagkantot. . . binabarena ang gabakal na burat sa kumikislot na lagusan ni Mando. “Sarap na sarap nga si Manny sa pagkantot ko. . . pero mas masarap ka kantutin. . . mas masikip ka sa anak mo. . . ”

“Putang ina mo, Bogart. . . bubugbugin kita pagkatapos nito. . . ”.

“Putang ina mo rin, Mando. . . pero ang sarap mo talaga. . . ako kasi naka-una sa iyo. . . ”, pang-alaska nito. “Ikaw na lang kantutin ko. . . marami na kasi ang kumantot sa anak mo. . . pero ikaw, masikip pa. . . aaaaaaah. . . ang init mo. . . ”

“Gago. . . !”, bulyaw ni Mando. Unti-unting binabalot ng pagkataranta ang mukha, gustong tanggalin ang kamay ni Bogart sa namumulang titi niya. “Tama na. . . tama na. . . putang ina mo. . . !!!”

“Masarap ano. . . ”, kutya ni Bogart. “Eto na. . . lalabasan ka na yata. . . sabay tayo. . . aaaaaah. . . ”

“Putang ina mo. . . !!!!! Ahhhhhhhh. . . ”. Umagos ang tamod ni Mando, habang jinajakol siya ni Bogart, habang patuloy ang paghagod sa butas nito sa butas niya. “Putang ina mo, Bogart. . . aaaaaaah. . . !”

Biglang hinugot ni Bogart ang burat. . . sumampa sa dibdib ni Mando. . . tinutok ang titi sa bibig. . . at pinasirit ang tamod. “Aaaaaah. . . ayan, kainin mo ang tamod ko. . . aaaaaah. . . ”.

Nang naubos na ang katas, tinampal-tampal ni Bogart ang malagkit na pisngi ni Mando. “Sarap, pare. . . di ba, pareho naman tayo nag-enjoy. Sa uulitin ha. . .”

“Mauna na ako. . . nang makalaya na muna dito.” Agad na nagpaalam din si Bogart sa mga kasamahan, bago naunang maligo.

——————————

Pinauna ni Mando na maligo ang mga tauhan. Nauna nang umalis si Bogart.

Nanatiling siyang nakahiga sa banig. Pagod ang katawan. Aburido ang isipan. ‘. . . ano na lang ang isipin nila. . . pakantot na ba ako. . . ? Tangina, masarap. . . ngunit. . . arrrrgggggh. . . ’

Naudlot ang palaisipan, at bumangon. . . nang bumalik sa kwarto ang pangkat niya at isa-isang nagpaalam sa kanya.

“Boss. . . ingat ka. Sana magkasama ulit tayo sa ibang bagong assignment”. Makahulugan ang kindat ni Willie, bago umalis.

Tila nahihiya si Oca, at tahimik ang pamamaalam. Si Mando na ang nagpapanatag sa loob ng pinakabatang guwardiya sa pangkat. “Wala tayong problema, Oca. Katuwaan lang ito. . . at sikreto natin”.

“Pare… quits na talaga tayo ha. . . ?”, panigurado ni Arnel bago ito umalis. Tumawa lang si Mando. . . inakbayan ang kumpare. . . at sinagot, “Pareho tayo, pareng Arnel. . . malibog, mahilig, at bastos. Kaya alam mo na ang sagot diyan, kung quits na talaga tayo. . . o hindi pa. . . hahaha”.

Nagulat si Mando, nang bumalik si Bogart, dahil nauna na itong umalis kanina pa. May naiwan pala ito na dalawang t-shirt na nakasampay sa loob ng barracks.

Hindi na sana papansinin ni Mando ito. Ngunit, lumapit si Bogart… at sinapo ang maumbok na puwet ni Mando.
“OK lang naman na umamin na nasarapan ka magpakantot. . . ”, pangutya na bulong nito. “Magkita tayo ulit. . . isama natin si Manny. . . ”

Namula si Mando. . . kumunot ang noo, at huminga ng malalim — pinipilit na kalmahin ang sarili. Hindi niya mapigilin ang sarili. . . ang sarap ng paglamas ni Bogart sa puwet niya. . . unti-unting tumigas ang burat sa loob ng suot niyang pantalon, sabay ng konting siklab ng libog.

Gayunpaman, naasar din siya sa kaangasan ni Bogart. Kinuyom ang kamao. . . ngunit naisipan na mabuti na lang na magtimpi. Tinitigan na lang ito. Hinayaan na patuloy ang paghimas sa puwet niya, hanggang sa nagsawa na rin ito, at umalis.

‘Putang ina mo. . . magpakantot ako uli. . . pero hindi sa iyo. Gago.’

Namuo sa isipan ang nararapat na paghihiganti.

——————————

Ilang beses nag-missed call ang amo sa cellphone niya. . .

Malalim ang inisiip ni Mando. . . pilit inaalala ang mga nakaraang pangyayari. . . tungkol sa binanggit ni Sir Kevin pagtawag nito kaninang umaga. . .

Nag-ring ulit ang cellphone. Huminga muna siya ng malalim bago sagutin ang tawag.

‘Sir. . . yung tinawag niyo kanina sa akin. . . yung problema dun sa binalik na mga security video. . . ???’
Natigilan si Mando. Bakas ang naghalong gulat at kalituhan sa sinasabi ng General Manager niya.
‘Boss Kev. . . sa pasilyo ng delivery area lang naman ang may camera. . . walang camera sa loob ng restaurant nila Mr. Tan. Pero. . . ganito po. . . ’
. . . nagtagal ng sampung minuto ang usapan nila.
‘Opo. . . naintindihan ko. . . mananatiling confidential ito. . . pareho din ang iniisip ko . . . ’
Tumango si Mando sa sinasabi ng amo niya. . . napangisi-demonyo siya . . .
‘Sir, Ite-text ko agad si Bogart. Ipapa-report ko siya sa opisina ninyo. Mamayang gabi. 10pm. . . at walang makakaalam na iba. . . ’
Tinapos ni Boss Kevin ang tawag.

Nagpadala ng text si Mando. Dalawang beses pa, para sigurado.

Lumingon si Mando sa saradong mall bago humakbang pauwi. Sa sunod na pagdaan niya dito, malamang na may bagong gusali na nakatayo rito. Nanumbalik sa isipan ang mga naganap dito. . . kaya hindi maiwasan na sinapo ang umbok sa pantalon.

Ngunit, tuluyang umigting ang kargada niya. . . sabik na siya sa mangyayari mamayang gabi.

 

————— ITUTULOY —————